Εσφαλμένα ή όχι, έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Κυβέρνηση χάνει στην αποδοχή και, σε προβολή, στην ψήφο των νέων. Μετά από μια μακρά περίοδο οικονομικής ανασφάλειας της τελευταίας δεκαετίας άλλα και των ανασφαλειών που έχουν δημιουργηθεί λόγω του covid-19, η δημιουργία συνθηκών ελπίδας και κυρίως συνθηκών ασφάλειας για την νέα γένια είναι επιτακτική.
Η Βρετανία έχει ένα ιδιαίτερα ελκυστικό πρόγραμμα για τους νέους που επιθυμούν να σπουδάσουν άλλα δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα: τους δίνεται όχι μονό το ποσό που απαιτείται από το Πανεπιστήμιο άλλα και τα έξοδα διαβίωσης. Ο φοιτητής υποχρεούται να τα επιστρέψει στο κράτος αναλογικά με τον μισθό που θα λαμβάνει στο μέλλον και μόνο εάν λαμβάνει μισθό άνω των 28.000 λιρών.
Ενδεχομένως, και λόγω των ευρωπαίων κανονισμών, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα παρόμοιο πρόγραμμα. Ομως υπάρχουν μια σειρά από μικρές ενέργειες που μπορούν να δώσουν στους νέους που δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα από τους γονείς τους και αντιμετωπίζουν έναν οικονομικό γολγοθά ώστε να αφοσιωθούν στις σπουδές τους (όπως τα αυξανόμενα ενοίκια, αγορά εξοπλισμού και έξοδα διαβίωσης) και να διαπιστώσουν ότι το κράτος είναι διπλά τους στην προσπάθεια τους να ενταχθούν στο δημιουργικό επαγγελματικό τμήμα της χωράς μας.
Ένα πρόγραμμα έξυπνων επιδοτήσεων quick wins (όπως λένε και οι Αμερικάνοι) θα απάλλασσε τους νέους μας από την έγνοια πληρωμής των λογαριασμών και να αφοσιωθούν στην φοίτηση τους. Μια πλατφόρμα οπού θα υποβάλουν αίτημα για τις ανάγκες τους (ενοίκια, κομπιούτερ, βιβλία, έξοδα διαβίωσης) και ανάλογα φυσικά με το πραγματικό εισόδημα των γονιών τους θα ήταν εύκολο να υλοποιηθεί χωρίς προβλήματα με τις τράπεζες και στην ουσία θα έδειχνε ότι η Κυβέρνηση περιβάλλει με εμπιστοσύνη την δημιουργικότητα που μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα.
Διότι στο τέλος της ημέρας, «είναι άδικο για ένα υπέροχο μυαλό να χαθεί».