ΜΑΡΙΑ ΔΕΔΟΥΣΗ Το 1991, τριάντα χρόνια πριν δλδ, κάποιοι υπάλληλοι στα Ελληνικά Ταχυδρομεία, βλέποντας τον όγκο των γραμμάτων που είχαν ως παραλήπτη τον Άγιο Βασίλη, αποφάσισαν ν’ αρχίσουν ν’ απαντάνε.
Μπορεί να σας φαίνεται απλοϊκό και κάπως χαζό και περιττό, αλλά δεν είναι.
Τα ΕΛΤΑ λαμβάνουν κάθε χρόνο έως και 150.000 «γράμματα στον Άγιο Βασίλη», και απαντούν σε όλα, χειρόγραφα μάλιστα.
Κι επειδή ο Άγιος Βασίλης είναι εποχιακό επάγγελμα, αυτή τη δουλειά κάνουν οι ίδιοι οι υπάλληλοι.
Τα περισσότερα γράμματα είναι από παιδιά φυσικά.
Μικρότερα παιδιά, στην ηλικία που η μαγεία είναι ακόμη μέρος της ζωής τους, ή και μεγαλύτερα παιδιά που έχουν ήδη αρχίσει να αμφισβητούν, αλλά συνεχίζουν να ακροβατούν ανάμεσα στην σκληρή αλήθεια και το παραμύθι.
Σ’ αυτήν την ακροβασία, μερικά παιδιά βλέπουν το παραμύθι σα γιατρειά από τη σκληρή πραγματικότητα:
Ζητάνε συχνά χάρες από τον Άγιο Βασίλη: Να κάνει καλά τον άρρωστο παππού, τη μαμά να μην κλαίει, μια δουλειά για τον μπαμπά…
Μετά, οι άνθρωποι μεγαλώνουμε και ξέρουμε πλέον -ή τουλάχιστον οφείλουμε να ξέρουμε- ότι τα παραμύθια δεν γιατρεύουν την πραγματικότητα.
Μπορεί να την κάνουν για λίγο πιο υποφερτή, να της στρογγυλέψουν τις γωνίες, να σου χαρίσουν έναν πολύ ιδιωτικό χώρο μέσα στο κεφάλι σου, στον οποίο μπορείς να επιστρέφεις για λίγο και να ξαναγίνεσαι παιδί και να φαντάζεσαι ότι όλα θα γίνουν καλύτερα αν μετρήσεις ανάποδα από το 100 ως το 1 χωρίς να κάνεις κανένα λάθος.
Για λίγο. Ναι, για λίγο μπορείς.
Σ’ αυτόν τον ιδιωτικό χώρο αρκετοί μεγάλοι επιστρέφουν αυτές τις μέρες και γράφουν τα δικά τους γράμματα στον Άγιο Βασίλη.
Όπως αυτό, που έγραψε μια άγνωστη αποστολέας και το έβαλε στα κόκκινα κουτιά των ΕΛΤΑ:
«Για ακόµα µία φορά θα σου ζητήσω ό,τι πραγµατικά λείπει από τη ζωή µου. Αγάπη, ηρεµία, υγεία ψυχική (ευτυχώς σωµατική έχω και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό). Κλείσ’ τα όλα αυτά σ’ ένα ξύλινο κουτί και µε µια µελωδία να απλώνεται σ’ εµένα και στους γύρω µου. Καλή χρονιά! Η κάπως µεγάλη φίλη σου, που όσο µεγαλώνει τόσο πιστεύει πως κάτι ονειρικό, όπως εσύ, µπορεί να αλλάξει την ανία της ζωής της».
Ελπίζω ο Άγιος Βασίλης να της απάντησε την αλήθεια:
«Σ’ ευχαριστώ για το γράμμα. Το κουτί είναι έτοιμο, το έβαλα εκεί που πρέπει: Το βράδυ των Χριστουγέννων ψάξτο μέσα σου και μέσα στους ανθρώπους που αγαπάς και σ’ αγαπάνε κι εκείνοι. Χρόνια Πολλά από τον παγωμένο Αρκτικό.
Βασίλης».