Μεγάλη κοινωνική εξέγερση συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Καζακστάν. Αιτία είναι η αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου που αποτελεί τον κύριο ενεργειακό πόρο για την πλειονότητα του πληθυσμού.
Του Βλάση Αγτζίδη
Ήδη γίνονται μάχες στην πρωτεύουσα Αλμάτι (πρώην Άλμα Ατα) με νεκρούς, ενώ το καθεστώς Ναζαρμπάγεφ ζήτησε και επίσημα βοήθεια από τον οργανισμό ασφαλείας CSTO με έδρα την Μόσχα. Στο CSTO συμμετέχουν το Καζακστάν, η Λευκορωσία, η Αρμενία, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν και η Ρωσία. Ήδη ο Πούτιν απάντησε θετικά.
Ο Ναζαρμπάγεφ και η οικογένειά του κυβερνά από το 1991 τη χώρα ελέγχοντας απολύτως τα πάντα. Πρόκειται για κλασσική μεταστροφή σε ολιγάρχη ενός παλιού κομμουνιστή της σοβιετικής νομεκλατούρας.
Στην κρίση προσπαθεί να παρέμβει και η Τουρκία στο πλαίσιο μιας παντουρανικής πολιτικής, που ακολουθεί από την επαύριο της Σοβιετικής κατάρρευσης.
Το Καζακστάν υπήρξε το 1949 χώρος εκτόπισης δεκάδων χιλιάδων (περί τις 45.000) ελληνοϋπηκόων Ποντίων από τις περιοχές του Καυκάσου. Η όξυνση του Ψυχρού Πολέμου, η ανάγκη για εργατικά χέρια και η ελλαδική αδιαφορία διευκόλυναν το σταλινικό έγκλημα.
Η πλειονότητα των εκτοπισμένων μετανάστευσε στην Ελλάδα, κυρίως από την εποχή της Περεστροϊκα.
Σήμερα έχουν απομείνει περί τα 10.000 άτομα, που είναι οργανωμένα σε συλλόγους. Έχουν δημιουργήσει και ένα δευτεροβάθμιο όργανο υπό την επωνυμία Ομοσπονδία ελληνικών Κοινοτήτων Καζακστάν.
Στην πρώτη φωτογραφία, δρόμος στο Μενίδι από τους Πόντιους πρόσφυγες από το Καζακστάν που εγκατασταθηκαν εκεί με τη Μεταπολίτευση (από το βιβλίο μου “Ποντιακός Ελληνισμός:από τη Γενοκτονία και τον σταλινισμό στην περεστρόικα” , 1990).
Στην δεύτερη φωτογραφία, εγώ με τον Παναγιώτη Σιδηρόπουλο στο Κενταου του Καζακστάν το 1989, μεταφέροντας σχολικά βιβλία για τα εκτοπισμένα ελληνόπουλα
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook