Πριν μερικές ημέρες, περίπου 200 μέτρα από το σπίτι μου, στο Γαλάτσι, ένας άντρας έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς την ώρα που έβγαινε από ένα γυμναστήριο.
Του Θανάση Καμπαγιάννη*
Η Αστυνομία άφησε να διαρρεύσει ότι πρόκειται πιθανότατα για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Δεν περνάει πλέον μήνας που να μην ακούσουμε για ένα αντίστοιχο περιστατικό: Ένας πόλεμος μαίνεται στον χώρο της νύχτας και οι δολοφονίες αυτές δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου, που μας θυμίζει ότι το έγκλημα δεν είναι παραστράτημα φτωχοδιαβόλων, αλλά οργανωμένες επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους με σκοπό το κέρδος.
Όσο και αν η σημερινή κυβέρνηση εξελέγη με σύνθημα τον νόμο και την τάξη, αυτό που παρατηρούμε, στις μέρες της, είναι μια έξαρση της δράσης του οργανωμένου εγκλήματος και των «παράπλευρων απωλειών» που συνοδεύουν τη λυσσαλέα σύγκρουση στο εσωτερικό του.
Και τι μπορεί να κάνει η Αστυνομία; Δυστυχώς, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ανώτεροι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ συνδέονται με τα κυκλώματα προστασίας καταστημάτων της νύχτας. Η ανοιχτή δικογραφία, για την οποία λίγα έχουμε ακούσει στα ΜΜΕ, ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση κατόπιν εντολών στην ΕΥΠ να παρακολουθήσει αξιωματικούς της ΕΛΑΣ. Κι όμως, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, οι δικαστικές έρευνες καθυστέρησαν, την ίδια στιγμή που οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί μετακινήθηκαν από τη μία θέση στην άλλη! Δυστυχώς, καμία κυβέρνηση δεν επέδειξε την απαιτούμενη πολιτική βούληση να σπάσει το απόστημα της εγκληματικότητας μέσα στην ίδια την ΕΛΑΣ. Και αυτό το πληρώνουμε, ιδίως σήμερα.
Την ίδια στιγμή που το οργανωμένο έγκλημα μεγαλώνει, με ευθύνη της κυβέρνησης το βασικό καθήκον της Αστυνομίας εδώ και δύο χρόνια έχει γίνει η στοχοποίηση των μαζικών κινητοποιήσεων και τα πρόστιμα για την πανδημία. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προτίμησε να εξαντλήσει την κατασταλτική του δεινότητα στις διαδηλώσεις των φοιτητών, στις αντισυνταγματικές απαγορεύσεις των συναθροίσεων καθ’ άπασαν την επικράτεια, στην καταπάτηση της ιδιοκτησίας των νησιωτών όταν τα ΜΑΤ αποβιβάστηκαν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για να επιβάλλουν τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών και, βέβαια, σε αμέτρητους τσαμπουκάδες ενάντια σε νεολαίους σε πλατείες ανά την Ελλάδα. Τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, στα οποία μια ολόκληρη πόλη ξεχύθηκε στους δρόμους αγανακτισμένη από τις αστυνομικές προκλήσεις και τα όσα ακολούθησαν με τον τραυματισμό του αστυνομικού, έδειξαν στην κυβέρνηση ότι υπάρχει κόκκινη γραμμή απέναντι στην όξυνση της καταστολής.
Η Αστυνομία δεν μπορεί να αξιώνει οποιαδήποτε νομιμοποίηση από τους πολίτες, που την πληρώνουν μέσω των φόρων τους, όταν δεν τηρεί στο ακέραιο τις νόμιμες υποχρεώσεις της. Η αστυνομική βία και αυθαιρεσία είναι δυστυχώς ενδημικό φαινόμενο, μόνο που στην Ελλάδα έχουμε το προνόμιο να διαθέτουμε και μια διεθνώς αναγνωρισμένη συστημική ατιμωρησία. Η δολοφονία του 18χρονου Ρομ Νίκου Σαμπάνη, στο Πέραμα, από αστυνομικούς που έριξαν 36 (!) σφαίρες στα πλαίσια καταδίωξης και ο τρόπος που την αντιμετώπισε η κυβέρνηση, με επευφημίες και επισκέψεις στα κρατητήρια, είναι άλλη μια απόδειξη ότι η Αστυνομία, αντί να κολάζει την εγκληματικότητα, αποτελεί και η ίδια ψηφίδα της. Ο Νίκος Σαμπάνης είναι άλλο ένα όνομα που προστίθεται στη λιτανεία δολοφονιών για τις οποίες ευθύνεται (και) το κράτος: Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Βασίλης Μάγγος, Ζακ Κωστόπουλος και παλιότερα Μιχάλης Καλτεζάς, Ιάκωβος Κουμής, Σταματίνα Κανελλοπούλου και τόσοι άλλοι.
Μέχρι να μπει φρένο σε αυτή την αυθαιρεσία και να βρεθεί η πολιτική βούληση να σπάσει το απόστημα, θα πρέπει να είμαστε καχύποπτοι απέναντι σε κάθε ρητορεία «νόμου και τάξης», που –να είστε βέβαιοι– δεν αφορά την επόμενη μαφιόζικη δολοφονία για την οποία θα ακούσετε, κάπου κοντά στο σπίτι σας.
*Δικηγόρος και εκλεγμένος σύμβουλος στο ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με την «Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή».
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα “Καμίνι”