την Τρίτη, 13 Μαρτίου του 1956, κι αφού ήδη έχει περάσει 8 χρόνια στην εξορία, ο Δημήτριος Βαλασιάδης μεταφέρεται στην Αθήνα για να δικαστεί -με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας- για το βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» και συγκεκριμένα για το διήγημα «Οι λύκοι ανεβαίνουν στον ουρανό».
το συγκεκριμένο διήγημα το κατηγόρησαν ως αντεθνικό γιατι
παρουσιάζει μια οικογένεια μεγαλοαστών
που έχουν μια 13χρονη υπηρέτρια και ενα βραδυ μετα απο οινοποσία και χαρτοπαιξία ιδιοκτήτης του σπιτιού κ οι φίλοι του τύφλα στο μεθύσι
επιτίθενται στην κοπέλα με σκοπό να την βιάσουν.
………………………………………..
η κοπέλα τρέχει και βγαίνει στο μπαλκόνι με φωνές και ουρλιαχτά.
την ακούνε εργάτες απ το απέναντι γιαπί και με μια σκάλα ανεβαίνουν κ τη σώζουν….
………………………………………..
Αφού διαβάστηκε το κατηγορητήριο ερωτώμενος από τον πρόεδρο περί της ενοχής του απαντά:
«Ναι, είμαι ένοχος.
Όχι όμως γι’ αυτά που έγραψα, αλλά γι’ αυτά που δεν έγραψα και ακριβώς γιατί δεν τα έγραψα.
Κατηγορούμαι ότι έγραψα για τους απλούς ανθρώπους,
για τους ανθρώπους του μόχθου, για τους φτωχούς.
Μα για ποιους έπρεπε να γράψω;
Εγώ αυτούς γνώρισα,
αυτούς αγάπησα,
μαζί τους μοιράστηκα και τις χαρές και τις πίκρες μου.
Δίπλα τους γεύτηκα κι εγώ την πίκρα της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής αδικίας
και ήταν οι μόνοι που μου συμπαραστάθηκαν.
Γι’ αυτό και αισθάνομαι φταίχτης που δεν έγραψα όσα έπρεπε να γράψω γι’ αυτούς».
………………………………………..
Τέλος, ο Δημήτριος Βαλασιάδης καλείται να απολογηθεί και κάνει μια αναδρομή στη ζωή του και περιγράφει μαζί με το δράμα το δικό του το δράμα ενός ολόκληρου λαού.
………………………………………..
Όταν φτάνει να περιγράψει το δράμα του παιδιού του όταν ο ίδιος βρισκόταν στη Μακρόνησο ο πρόεδρος
παρατηρεί:
«Απορώ … πώς δεν υπογράψατε μια δήλωση για να σώσετε από τη δοκιμασία εσάς και το παιδί σας…
«αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα ‘πρεπε να ‘χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ».
………………………………………..
Και ο Δημήτριος Βαλασιάδης απαντά:
«Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο.
Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ».
………………………………………..
καταδικάστηκε σε απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων του.
………………………………………..
Μετά τη δίκη αυτοεξορίστηκε στο Βουκουρέστι,
ενώ αργοτερα η χουντα του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976 και πέθανε 22 Ιανουαρίου 1977.
………………………………………..
ο Δημήτριος Βαλασιάδης ενας απ τους μεγαλύτερους λογοτέχνες που εχει βγάλει η χώρα μας
γεννήθηκε σα σήμερα το 1912
και
ειναι γνωστός με το ψευδώνυμο του
Μενέλαος Λουντέμης!