«Σας παρακαλώ μη με χτυπάτε άλλο»

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα, Ιανουάριος 2022. Στην «Ελλάδα 2.0» της «τάξης», της «αφάλειας», της «προόδου», της «ανάπτυξης» ένα 19χρονο παλικαράκι σφάζεται σαν το αρνί μέσα στη μέση του δρόμου από «οπαδούς».

Σε μία χώρα που οι πολιτικοί κλαίνε και οδύρονται για το brain drain και υπόσχονται να το αντιμετωπίσουν αγόρια σφάζονται από αγέλες «οπαδών» και κορίτσια βιάζονται ομαδικά από τα βλαστάρια «μεγάλων οικογενειών» για να ακολουθήσει μια απίστευτη επιχείρηση συγκάλυψης.

Σε μία χώρα που οι ίδιοι πολιτικοί κραύγαζαν για το «άβατο» των Εξαρχείων συμμορίες δολοφονούν βδομάδα παρά εβδομάδα, μέσα στη μέση του δρόμου, μέρα μεσημέρι. Στην ίδια χώρα που στα λύματα των μεγάλων πόλεων βρίσκεις περισσότερη κοκαΐνη και βαρβιτουρικά από ο,τι αλάτι…

Σε αυτή την ίδια χώρα παπάδες βιάζουν κοριτσάκια μέσα σε ναούς και κατηχητικά ή αγόρια ΑμΕΑ μέσα στα στα σπίτια τους. Σαραντάχρονοι παρασύρουν 14χρονες σε κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας. Και 21 γυναίκες πέφτουν νεκρές είτε από μαχαίρι είτε από ξυλοδαρμό.

Σε αυτή την ίδια χώρα που συγκαλύπτονται σκάνδαλα όπως της Novartis, δημοσιογράφοι δολοφονούνται έξω από τα σπίτια τους ή διώκονται -μαζί με εισαγγελείς- επειδή κάνουν έρευνα ενώ την ίδια στιγμή μεγάλα ΜΜΕ χρηματίζονται για να αποκρύπτουν την αλήθεια και να αγιογραφούν την κυβέρνηση.

Σε αυτή τη χώρα όπου το έγκλημα οργιάζει εκείνο που έχουμε ανάγκη είναι πανεπιστημιακή αστυνομία, σύμφωνα με κάποιους!

Δεν είναι υπερβολή, η «Ελλάδα 2.0.» είναι ένα μίγμα Κολομβίας, Ουγγαρίας και Αφγανιστάν. Μία χώρα ανομίας και κυκλωμάτων με ισχυρές πλάτες και συνομιλητές στην κεντρική εξουσία. Οι λέξεις “διαφθορά” και “διαπλοκή” που ακούγοντας τις περασμένες δεκαετίες έχουν πλέον χάσει το νόημά τους. Ηταν λέξεις που αφορούσαν «λευκά κολάρα» σε τράπεζες, ΜΜΕ και επιχειρήσεις και τις σχέσεις τους με την πολιτική εξουσία. Τώρα πλέον μιλάμε για διαπλοκή με τον κανονικό υπόκοσμο, με εκβιαστές, πιστολέρο και μαχαιροβγάλτες.

Βυθιζόμαστε ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνία στη σήψη, στην υποκριτική θρησκοληψία και τον εθνικισμό, στο σκοταδισμό των «αγέννητων παιδιών», στην επικράτεια των «ψεκασμένων» και των «τραμπικών» που έχουν αναδυθεί από την άβυσσο του υποκόσμου μέλη του οποίου έχουν καταφέρει να καταλάβουν περίοπτες, δημόσιες θέσεις.

Κυβερνητικά στελέχη είχαν στενές σχέσεις με βιαστές ανηλίκων και πορνοβοσκούς, τους έδιναν αξιώματα και οφίτσια και όταν έσπαγε ο διάολος το ποδάρι του και αποκαλυπτόταν ο βίος και η πολιτεία τους, έκαναν ότι δεν τους ήξεραν,

Ζούμε στη χώρα που έχει γίνει το περίγελο του κόσμου και στόχος καταγγελιών για την καταστροφή αρχαίων μνημείων, για push-backs προσφύγων για τη φίμωση του Τύπου.

Βουτάμε με το κεφάλι στο γκρεμό της παρακμής και της σαπίλας. Της φτώχιας και της ανασφάλειας. Της κατάλυσης της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας.

Την ώρα που ένα παιδί σφάζεται σαν το αρνί στη μέση του δρόμου φωνάζοντας «σας παρακαλώ μη με χτυπάτε άλλο» εμείς ασχολούμαστε με κάποιον Πολάκη, με κάποιον Αθανασίου, με κάποιον Γεωργιάδη οι οποίοι, ο καθένας με τον τρόπο του, διασύρουν τις πολιτικές παρατάξεις του.

Οι φωνές τους μέσα στο «ναό της Δημοκρατίας» πνίγουν τα τελευταία λόγια του 19χρονου. «Σας παρακαλώ μη με χτυπάτε άλλο».

Την ίδια στιγμή κάποιοι σοβαροί επιχειρηματίες θεωρούν καλό να δωρίσουν στον Πρωθυπουργό της χώρας… σουγιάδες για να καθαρίσει τους αντιπάλους του. Στη Θεσσαλονίκη. Λίγες μόνο ώρες μετά τη σφαγή του αγοριού.

Αυτός ο εφιάλτης πρέπει να τελειώσει. Οσο γίνεται πιο σύντομα. Δεν αντέχει άλλο η κοινωνία μας.