NewsEdit Δέκα τέσσερα και βάλε χρόνια μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, η δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να ξετυλίξει το κουβάρι με τα χαμένα εκατομμύρια του Ταμείου Μολυβιάτη. Ισως μετά τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Πέτρου Δούκα ο οποίος ομολόγησε ανοιχτά ότι “είχαν κατέβει στην Ηλεία με βαλίτσες χρήματα και έτσι πήραν τις εκλογές” να κινήσουν το ενδιαφέρον των ανακριτικών και εισαγγελικών αρχών έτσι ώστε να λυθεί το μυστήριο των χαμένων εκατομμυρίων. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Πάνω από 14 χρόνια από τις φονικές πυρκαγιές του 2007 στην Πελοπόννησο, όπου έχασαν τη ζωή τους 46 άτομα, και τη συγκρότηση του Ταμείου Μολυβιάτη που ακολούθησε για την αποκατάσταση των πυρόπληκτων. Ομως, ακόμα και σήμερα κανείς δεν είναι σε θέση να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις, για το που κατέληξαν δεκάδες από τα συνολικά 210.000.000 ευρώ, που είχαν συγκεντρωθεί μέσω χιλιάδων δωρεών ιδιωτών. Ισως όμως να έχει τις απαντήσεις ο Πέτρος Δούκας!
Στο παρελθόν είχαν γίνει καταγγελίες ότι, από το παραπάνω ποσό, περίπου 70 εκ. ευρώ είχαν διατεθεί για την επισκευή και ανακατασκευή σπιτιών, που δεν δικαιολογούσαν αυτά τα χρήματα, ενώ υπήρξαν και καταγγελίες ότι δεν χτίσθηκαν καν σπίτια σε ορισμένες περιπτώσεις!
Είναι ενδεικτικό ότι την εποχή εκείνη, ένας εκ των δωρητών και κορυφαίος οικονομικός παράγοντας της χώρας, ο μακαρίτης σήμερα Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, συνιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής, απαίτησε από το ελληνικό κράτος να του δοθούν πίσω τα 37 εκατ. ευρώ που είχε δωρίσει για τους πυρόπληκτους της Ηλείας και τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για τον σκοπό αυτό.
Το Ταμείο Μολυβιάτη, επισήμως Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών (ΕΤΑΕΑ), υπήρξε καρπός του πανελλήνιου και διεθνούς συγκλονισμού, κυρίως για το ολοκαύτωμα της Ηλείας, με δωρεές 92 χιλιάδων ατόμων και φορέων για άμεση βοήθεια και αποκατάσταση. Το αρχικό ποσό στο Ταμείο ήταν περίπου 200 εκατομμύρια, για την ακρίβεια 197.803.548,24 ευρώ.
Ανάμεσα στα άλλα προκύπτουν ευθύνες που δεν έχουν αποδοθεί για την ταχύτητα αξιοποίησης των κονδυλίων του ΕΤΑΕΑ, δεδομένου ότι στις αρχές του 2009 το υπόλοιπο ανερχόταν σε 142.217.004,85 ευρώ («Ελευθεροτυπία» 8.1.2009).
Στο μεταξύ, η Ηλεία είχε πληγεί (Ιούνιος 2008) από καταστροφικό σεισμό και είχε δικαίωμα πρόσθετης υποστήριξης. Μετά τις πρόωρες εκλογές του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής παρέδωσε την «καυτή πατάτα» της χρεοκοπίας στους Γιώργο Παπανδρέου και Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ο Πέτρος Μολυβιάτης παραιτήθηκε, κάνοντας αναλυτικό απολογισμό τής μέχρι τότε διαχείρισης του Ταμείου. Η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διόρισε νέο Δ.Σ. με πρόεδρο τον Ν. Κομνηνίδη, στις 4.6.2010.
Λίγα τα πεπραγμένα της νέας διοίκησης, την οποία βαραίνει το γεγονός ότι επέτρεψε την υπεξαίρεση από το κράτος του υπολοίπου (118 εκατομμύρια) στο Ταμείο τον Δεκέμβριο του 2010, το οποίο πέρασε στα ταμεία του κράτους με τον νόμο 3895/2010 του Γ. Παπακωνσταντίνου. Στο ερώτημα του τίτλου, η απάντηση είναι ότι το Ταμείο Μολυβιάτη «φαγώθηκε» από το 1ο Μνημόνιο, όπως και οι σάρκες του ελληνικού λαού από την τότε νεοφιλελεύθερη επιδρομή.
Στις 24 Μαρτίου του 2013 ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Πέτρος Μολυβιάτης, ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του στο Ταμείο, δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφ. «Πατρίς» ότι το 2007 συγκεντρώθηκαν 208 εκατ. ευρώ περίπου (198 συν 10 εκατ. οι τόκοι) από 93.000 δωρητές και κατατέθηκαν σε λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, συστήνοντας το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτακτων Αναγκών (ΕΤΕΑ). Από αυτά ξοδεύτηκαν 76 εκατ. ευρώ για να ανοικοδομηθούν 1200 σπίτια και 800 αγροικίες, όπως αναφέρει ο κ.Μολυβιάτης, επισημαίνοντας ότι από τα 208 εκατ. Ευρώ, το 40%-50% αφορούσε την Ηλεία.
Για τα 130 εκατ. ευρώ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι είχε σχεδιαστεί η δαπάνη 80 εκατ. ευρώ για έργα υποδομών (πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, κ.ά.), εκ των οποίων τα 40 προορίζονταν για την Ηλεία. Κοντολογίς, στόχος ήταν να περισσέψουν 50 εκατ. ευρώ για παρόμοιες μελλοντικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.
Ο κ. Μολυβιάτης και το διοικητικό συμβούλιο του ταμείου παραιτήθηκαν μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, και έκτοτε αρχίζουν οι αλλεπάλληλες διαδρομές των κονδυλίων. Το 2018 γράφει άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή με τίτλο «Η αλήθεια για το Ταμείο Μολυβιάτη» όπου αναφέρει:
Κύριε διευθυντά
Επειδή τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή την τραγωδία των καταστροφικών πυρκαγιών στην Αττική, διάφορες ανακρίβειες για το λεγόμενο «Ταμείο Μολυβιάτη», θα ήθελα να υπενθυμίσω τα εξής: Αμέσως μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, που και τότε θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, συνεστήθη διά νόμου, με απόφαση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και εισήγηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη, το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών με άμεσο σκοπό την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν αυτές οι πυρκαγιές αλλά και τη δημιουργία ενός αποθεματικού για την αντιμετώπιση τυχόν μελλοντικών καταστροφών. Στο Ταμείο αυτό –του οποίου η κυβέρνηση μου εζήτησε να αναλάβω την προεδρία– εισέρρευσαν και κατετέθησαν σε ειδικό τοκοφόρο λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδος 198.018.545,99 ευρώ από δωρεές οργανισμών, τραπεζών, εταιρειών και χιλιάδων πολιτών, καθώς και 10.295.882,08 ευρώ από τόκους, σύνολο 208.314.428,07 ευρώ.
Για την εκπλήρωση των σκοπών του, το Ταμείο εδαπάνησε μέχρι την 8η Οκτωβρίου του 2009, οπότε και το Δ.Σ. υπέβαλε την παραίτησή του στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, 76.622.018,04 ευρώ, κυρίως στην Ηλεία αλλά και σε άλλες πληγείσες περιοχές. Το υπόλοιπο στην Τράπεζα της Ελλάδος την ημέρα εκείνη ήταν 131.692.410,03 ευρώ. Το Ταμείο είχε επίσης αποφασίσει να διαθέσει 80.000.000 ευρώ για έργα υποδομής στις πληγείσες περιοχές –κυρίως έργα αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, πυροπροστασίας κ.λπ.– και είχε ήδη εγκρίνει τη διάθεση 17.011.340,00 ευρώ για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων, βάσει προτάσεων των περιφερειαρχών.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, το Ταμείο, χάρη στη γενναιοδωρία των 93.000 δωρητών, τους οποίους ευχαριστώ για ακόμα μία φορά, χρηματοδότησε, μέσω του υπουργείου Δημοσίων Εργων, την ανοικοδόμηση ή επισκευή, εντελώς ΔΩΡΕΑΝ, 1.158 σπιτιών και 802 άλλων κτισμάτων, κυρίως αγροτικών. Τα χρήματα εδίδοντο απευθείας στους πυρόπληκτους ιδιοκτήτες μέσω των κατά τόπους υπηρεσιών του υπουργείου Δημοσίων Εργων και υπό την επίβλεψή τους, σε τρεις δόσεις, αναλόγως με την πρόοδο των εργασιών. Το Ταμείο χρηματοδότησε, επίσης, Περιφέρειες και Δήμους στην Πελοπόννησο και αλλού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών, αντιδιαβρωτικών κ.λπ. έργων, μικρών μεν, αλλά πολύ χρήσιμων για τις τοπικές κοινωνίες. Για τον σκοπό αυτό δαπάνησε –μόνο το 2008– 8.162.883 ευρώ. Για την εξέλιξη των εργασιών του Ταμείου και την κίνηση του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος, υπήρχε πλήρης διαφάνεια, με ενημέρωση του κοινού με αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, συχνές συνεντεύξεις μου στα ΜΜΕ αλλά και με προσωπικές επιστολές μου στους μεγαλύτερους δωρητές.
Για τη λειτουργία του Ταμείου δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των δωρητών. Η γραμματειακή υποστήριξη παρείχετο από το υπουργείο Οικονομικών, ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. προσέφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά χωρίς καμία αμοιβή ή αποζημίωση, και από τους μόνο τρεις υπαλλήλους που έβγαζαν όλη τη δουλειά του Ταμείου, οι δύο είχαν αποσπαστεί από το υπουργείο των Οικονομικών, του οποίου ήταν λαμπρά στελέχη, και η τρίτη ήταν εθελόντρια. Της τελευταίας επλήρωνε τα έξοδα κινήσεώς της από την τσέπη του ένα μέλος του Δ.Σ.
Η διαχείριση του Ταμείου έχει ελεγχθεί τόσο από το Ελεγκτικό Συνέδριο του Κράτους, κατόπιν δικού μου αιτήματος, όσο και από επιτροπή της Βουλής.
Τελικά, το Ταμείο καταργήθηκε το 2011 με απόφαση της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, και το υπόλοιπο του λογαριασμού του στην Τράπεζα της Ελλάδος μετεφέρθη στον κρατικό προϋπολογισμό. Επιτρέψτε μου, τέλος, να αναφέρω τη σύνθεση του Δ.Σ. του Ταμείου.
Αντιπρόεδρος ο κ. Θ. Παπαλεξόπουλος, τ. πρόεδρος του ΣΕΒ. Μέλη ο αείμνηστος Χ. Μπούρας, διαπρεπής καθηγητής του Πολυτεχνείου, ο κ. Π. Θωμόπουλος, υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, και ο κ. Ι. Σιδηρόπουλος, γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών.
Η μετα-Μολυβιάτη περίοδος
Το 2011 καταργείται το ΕΤΕΑ και τα χρήματα μεταφέρονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στην αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομικών, σε νέο ειδικό λογαριασμό με τον τίτλο «Λογαριασμός Αρωγής Πυροπλήκτων».
Στις 4 Μαρτίου του 2013, τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ αυτών και η βουλευτής Ηλείας Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, καταθέτουν ερώτηση στον υπουργό Οικονομικών Γ.Στουρνάρα, ζητώντας να πληροφορηθούν το ακριβές ταμειακό υπόλοιπο.
Από την απάντηση του νυν διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προκύπτουν τα πρώτα ερωτηματικά, ενώ αποκαλύπτεται και η πρώτη δαπάνη και σε άλλες περιοχές εκτός Ηλείας, ύψους 28 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της απάντησης (1.8.2013), το 2011 μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών 118,32 εκατ. ευρώ, στα οποία προστέθηκαν δύο εκατ. ευρώ από τόκους. Στις 10 Απριλίου του 2013 ο λογαριασμός είχε υπόλοιπο 92,7 εκατ. ευρώ, καθώς στο μεσοδιάστημα δαπανήθηκαν 27,6 εκατ. ευρώ σε αιτήματα φορέων που χαρακτηρίστηκαν πυρόπληκτοι το 2007, όπως η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η Αποκεντρωμένη Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, το υπουργείο Υποδομών, η Περιφέρεια Πελ/σου, η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας καθώς και η Αποκεντρωμένη Πελ/σου-Δυτικής Ελλάδας-Ιονίου, χωρίς να αναφέρεται σε τι δράσεις απορροφήθηκαν τα έργα.
«Ύποπτα» μπερδέματα με τις πιστώσεις
Το εύλογο ερώτημα που γεννήθηκε, είναι πώς από τα 131 εκατ. ευρώ που ισχυρίζεται ο κ.Μολυβιάτης ότι άφησε το 2009, φτάσαμε στα 118 εκατ. ευρώ το 2011, κατά την εκκαθάριση του ταμείου. Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 2013, ο κ. Στουρνάρας απαντά σε σχετική ερώτηση του τότε βουλευτή Ηλείας της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργου Κοντογιάννη, για τα κονδύλια που διατέθηκαν κατά τη χρονική περίοδο από την παραίτηση του κ.Μολυβιάτη το 2009 ως την εκκαθάριση του ταμείου το 2011.
Με βάση το έγγραφο της απάντησης, τα συνολικά έσοδα του Ταμείου Μολυβιάτη έφτασαν στα 215 εκατ. ευρώ – από δωρεές και τόκους. Από τον Οκτώβριο του 2009 έως το τέλος του 2010 το ταμείο χρηματοδότησε με 20,6 εκατ. ευρώ τις πληγείσες περιοχές, μεταξύ των οποίων αναφέρονται ως τέτοιες η Περιφέρεια Πελ/σου, ο δήμος Γόρτυνος στην Αρκαδία, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Επομένως, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, από τα 215 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν τα 97, 29 εκατ. ευρώ (76 εκατ. επί προεδρίας Π.Μολυβιάτη και άλλα 20,1 μέχρι την κατάργηση του Ταμείου), άρα έτσι προκύπτουν τα 118 εκατ. ευρώ το 2011.
Την τελευταία ημέρα του έτους 2012, εκδίδεται ΦΕΚ με κοινή υπουργική απόφαση από τον κ. Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Κ.Χατζηδάκη, με βάση την οποία διατίθενται εκ νέου πιστώσεις από το –πρώην πια- Ταμείο Μολυβιάτη. Η απόφαση προβλέπει 24,7 εκατ. ευρώ για τη Δυτική Ελλάδα, 15,8 εκατ. ευρώ για την Περιφέρεια Πελ/σου και 7 εκατ. ευρώ για τη Στερεά Ελλάδα και ορίζει ως ζητά από τους δήμους την υποβολή προτάσεων προς την Περιφέρεια και στη συνέχεια από κάθε περιφερειάρχη την υποβολή της τελικής πρότασης στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για να προχωρήσει η χρηματοδότηση μέσω του κωδικού ΣΑΕΠ 401, όπου είναι πλέον τα χρήματα.
Αν προσθέσουμε τις προαναφερθείσες πιστώσεις (24,7+15,8+7+45 εκατ. ευρώ) καταλήγουμε στο ότι υπάρχουν αδιάθετα (92-45) 47 εκατ. ευρώ.
Η ευθύνη της απορρόφησης
Από τα 24,7 εκατ. ευρώ που προβλέφθηκαν για τη Δυτική Ελλάδα, τα 14, 27 θα διατεθούν για έργα στην Ηλεία μέσα από 36 προτάσεις των δήμων της Ηλείας, τις οποίες ενέκρινε βάσει αξιολόγησης ειδική επιτροπή σε συνεργασία με το Κέντρο Προγραμματισμού Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ). Η όλη διαδικασία της υποβολής προτάσεων και της αξιολόγησης ανέδειξε και ορισμένες αδυναμίες, για τις οποίες αντικειμενικά δεν ευθύνεται κανένας εξωτερικός παράγοντας αλλά οι ίδιοι οι δήμοι.
Ζητήθηκε αρκετές φορές παράταση στην προθεσμία υποβολής προτάσεων, καθότι ορισμένοι δήμοι δεν είχαν ώριμες μελέτες. Ορισμένοι δήμοι είτε κατέθεσαν πολύ μικρό αριθμό προτάσεων είτε κατέθεσαν φακέλους ελλιπείς με συνέπεια να απορριφθούν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο χαρακτήρας των έργων που εν τέλει εγκρίθηκαν, ουσιαστικά ακυρώνει την υπόσταση του Ταμείου Μολυβιάτη, διότι δεν έχει ούτε ένα έργο αντιπλημμυρικής ή αντιπυρικής προστασίας, παρά μόνο έργα οδοποιίας. Καμιά φορά δεν είναι μόνο ο γιαλός στραβός, ίσως να αρμενίζουμε και εμείς στραβά, αλλά να μην το έχουμε αντιληφθεί.
Οι δήμοι οφείλουν κάποια στιγμή να βελτιώσουν τη στόχευση των έργων που θέλουν και να είναι σε καλύτερο βαθμό ετοιμότητας, προκειμένου να απορροφήσουν πιστώσεις που δικαιούνται. Δεν αρκεί μόνο να γκρινιάζουμε λέγοντας ότι η Ηλεία αδικείται στην κατανομή των πόρων, πρέπει και να αποδεικνύουμε ότι είμαστε ικανοί να διεκδικήσουμε τους πόρους.
Η Δικαιοσύνη ακόμη ψάχνει στα… άχυρα
Η δικαιοσύνη ερευνά την υπόθεση τα τελευταία χρόνια, για να εντοπίσει σε ποιές τσέπες κατέληξαν πολλά από αυτά τα χρήματα, σε μια μαραθώνια ανάκριση που μέχρι στιγμής έχει στείλει σε προφυλάκιση τουλάχιστον επτά δημόσιους λειτουργούς ως κατηγορούμενους για κακουργηματικές πράξεις.
Τον περασμένο Νοέμβριο πέρασε από την Τακτική Ανακρίτρια Τρίπολης, ένας ακόμα εμπλεκόμενος δημόσιος υπάλληλος στη μεγάλη υπόθεση των πυροπλήκτων του 2007. Συνελήφθη στην Πρέβεζα, μετά από έκδοση εντάλματος και προσήχθη στις αρμόδιες δικαστικές αρχές του γειτονικού νομού, καθώς δεν είχε εμφανιστεί στην πρώτη κλήση.
Μετά από ανάκριση επτά ωρών και με την βοήθεια του συνηγόρου του, δικηγόρου Πατρών Ακη Βαβαρούτα κατάφερε να μείνει προσωρινά ελεύθερος για λόγους υγείας, με την καταβολή χρηματικής εγγύησης 20.000 ευρώ, όμως κατηγορείται και αυτός για βαρύτατα εγκλήματα σε βάρος του δημοσίου όπως:
- Συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης με επιδίωξη την τέλεση περισσότερων κακουργημάτων.
- Απιστία κατ΄εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, με τη ζημιά να ξεπερνά τις 120.000 ευρώ.
- Χρήση πλαστού εγγράφου
- Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες στα πλαίσια της εγκληματικής οργάνωσης, κατ΄εξακολούθηση.
Δύο κυκλώματα
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πελοπόννησος», μόνο το κατηγορητήριο της ογκωδέστατης δικογραφίας αγγίζει τις 400 σελίδες, ενώ τα έγγραφα που έχουν συγκεντρωθεί ως αποδεικτικό υλικό, γεμίζουν ένα ολόκληρο δωμάτιο.
Η υπόθεση αφορά το «φάγωμα» περίπου 14 εκατ. ευρώ, που αποτελούσαν μέρος των 210 εκατ. ευρώ του λεγόμενου «Ταμείου Μολυβιάτη». Σύμφωνα με στοιχεία της δικογραφίας την εποχή εκείνη, συγκροτήθηκαν δύο κυκλώματα πολιτικών μηχανικών και ανώτερων υπαλλήλων καθώς και ιδιωτών, που είχαν επιφορτιστεί με την αρμοδιότητα καταγραφής των ζημιών, έγκρισης και πληρωμής αποζημιώσεων για τους πυρόπληκτους.
Τα δύο κυκλώματα, κατά το κατηγορητήριο, βρίσκονταν σε συνεννόηση μεταξύ τους, περνούσαν από πυρόπληκτα χωριά της Ηλείας και της Αρκαδίας και κατέγραφαν μεγαλύτερες από τις πραγματικές ζημιές που είχαν υποστεί εγκαταστάσεις ιδιωτών.
800 φάκελοι
Ποιμνιοστάσια εμβαδού 30 τ.μ., εμφανίζονταν να είναι πενταπλάσια σε μέγεθος και αντί αποζημίωσης 5000 ευρώ, έπαιρναν χρήματα που ισοδυναμούσαν με σπίτι, ακόμα και 75.000 ευρώ. Στην δικογραφία περιλαμβάνονται πάνω από 800 φάκελοι πυρόπληκτων κατοικιών, αποθηκών, ποιμνιοστασίων και άλλων οικημάτων που φέρονται να έχουν λάβει πολλαπλάσιες αποζημιώσεις από αυτές που πραγματικά δικαιούνταν, με αποτέλεσμα να «φαγωθούν» πολλά χρήματα από το Ταμείο Μολυβιάτη.
Πηγές του ρεπορτάζ αναφέρουν ότι οι δύο ομάδες καταχραστών του δημοσίου χρήματος «τα έσπασαν» μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να αλληλοκαρφωθούν στις αρχές. Το μέγεθος του σκανδάλου είναι τέτοιο, που στην υπόθεση εμφανίζεται να έχει εμπλοκή με καθοριστικό ρόλο, μέχρι και γνωστός Ελληνας αρχιμαφιόζος που εκτελέστηκε πριν από λίγα χρόνια από αντιπάλους του.
Ως «εγκέφαλος» της εγκληματικής οργάνωσης, εμφανίζεται εντυπωσιακή υπάλληλος υπηρεσίας με διευθυντική θέση την επίμαχη περίοδο, η οποία κατά πληροφορίες, έκανε με απροκάλυπτο τρόπο μεγάλη ζωή, με διακοπές σε πανάκριβα ξενοδοχεία και τουριστικούς προορισμούς, με «τζόγο» σε διάφορα καζίνο και άλλες αγορές που δεν δικαιολογούνταν από τις απολαβές της.
Ο τελευταίος από τους κατηγορούμενους της υπόθεσης, που συνελήφθη προ ημερών και οδηγήθηκε στην δικαιοσύνη για εξηγήσεις, φέρεται από την δικογραφία να είχε ρόλο «ταμία» που «έκοβε» τις επιταγές για τους δικαιούχους πυρόπληκτους του 2007.
Πρόκειται για πρώην υπάλληλο εφορίας που μετατέθηκε σε περιφερειακή υπηρεσία για να συνδράμει στην καταγραφή των ζημιών της Πελοποννήσου την επίμαχη περίοδο.
Η ανακριτική διαδικασία για τα τέσσερα κακουργήματα, δεν έχει κλείσει ακόμα και μέχρι στιγμής αφορά στην εμπλοκή στελεχών του ΥΠΕΧΩΔΕ (έτσι ονομαζόταν τότε το υπουργείο) και ιδιώτες πολιτικούς μηχανικούς να βρίσκονται στο κατηγορητήριο, καθώς τα χρήματα, που επρόκειτο, να δοθούν στους πυρόπληκτους για την αποκατάσταση των σπιτιών τους, «έκαναν φτερά» με αποτέλεσμα να μην φτάσουν, σε κάποιες περιπτώσεις, ούτε στους πραγματικούς δικαιούχους.
Με πληροφορίες από τις εφημερίδες ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, ΠΑΤΡΙΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Notospress.gr