ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεκσάνταρ Βούτσιτς, από την Ισπανία όπου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη προχτές, δήλωσε ότι η θέση της Σερβίας είναι δύσκολη, αναφερόμενος στην ρωσο-ουκρανική τότε κρίση και σήμερα εισβολή.
Και είναι πραγματικά πολύ δύσκολη η θέση, όχι μόνο της Σερβίας αλλά και του ίδιου του Προέδρου Βούτσιτς, καθώς θα πρέπει να επιλέξει, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.
Σε μαραθώνιες διαβουλεύσεις με το Υπουργικό Συμβούλιο, το Συμβούλιο Εθνικής ασφαλείας, με τους πρέσβεις των χωρών της Quint και της ΕΕ, χτες δεν κατάφερε ή δεν ήθελε να πάρει την απόφαση της επιλογής. Δήλωσε όμως ότι σήμερα θα το κάνει απευθυνόμενος στους πολίτες αργά το απόγευμα.
Το δίλημμα μεγάλο κι επικίνδυνο.
Από τη μια η Ρωσία είναι στρατηγικός εταίρος του Βελιγραδίου, σε σειρά τομέων. Άμυνα, υποδομές, ενέργεια, εμπόριο, οικονομία είναι μόνο μερικοί από αυτούς τους τομείς.
Παρά το στραπάτσο που έπαθε η Ρωσία κατά τους βομβαρδισμούς που υπέστη η Σερβία το 1999, την υποστήριξε στην συνέχεια για να ορθοποδήσει, να αναπτυχθεί και να γίνει μια ισχυρή χώρα στην περιοχή των Βαλκανίων.
Οι σχέσεις των δυο χωρών πέρα από τους προαναφερθέντες τομείς, αναπτύχθηκαν και στο πλαίσιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπου το Ρωσικό Πατριαρχείο και το Σερβικό ήρθαν τόσο πολύ κοντά, ώστε να «πολεμήσουν» ενίοτε μαζί το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ως στρατηγικός εταίρος η Σερβία για την Ρωσία, έχουν αναπτύξει την διασυνδεσιμότητα και συνεργασία ακόμα και σε θέματα ασφαλείας. Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Προέδρου Βούτσιτς, πάλι από την Ισπανία ότι θα συνεχίσει τα σερβικά εξοπλιστικά προγράμματα από την Ρωσία.
Βέβαια είναι αλήθεια ότι η Σερβία έχει δηλώσει πως είναι χώρα ουδέτερη στρατιωτικά. Η μόνη χώρα στα Βαλκάνια που δεν θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Πως άλλωστε να γίνει αυτό όταν οι μνήμες από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς είναι νωπές και τα σημάδια στο Βελιγράδι αδιάψευστος μάρτυρας;
Στον αντίποδα όμως έχει ως όραμα την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την ενσωμάτωση στην ΕΕ. Τα τελευταία χρόνια έχει δουλέψει ιδιαίτερα σκληρά τόσο η σερβική κυβέρνηση όσο και ο ίδιος ο Πρόεδρος, για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Θα τα τινάξει όλα στον αέρα, όταν οι δυτικοί, άρα και ευρωπαίοι σύμμαχοι, θα του ζητήσουν να πάρει θέση στην ρωσική εισβολή και να ενταχθεί στις χώρες που θα επιβάλουν τις κυρώσεις στην Ρωσία;
Η απόφαση σίγουρα είναι ακόμα πιο δύσκολη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το 85% των Σέρβων πολιτών είναι φίλα προσκείμενοι προς την Ρωσία, όπως δήλωσε ο ίδιος. Και τον Απρίλη έχει εκλογές. Προεδρικές, βουλευτικές και αυτοδιοικητικές.
Ότι και να επιλέξει θα μοιάζει με αυτοχειρία τελικά, αλλά αυτός έχει το μαχαίρι αυτός και το καρπούζι. Και οι ηγέτες φαίνονται στα δύσκολα.