Μιλήστε για την μέρα της γυναίκας στο κορίτσι που σήμερα θα κοιμηθεί σε ένα λασπωμένο από τη χθεσινή βροχή sleeping bag στα σύνορα με την Πολωνία.
Mιλήστε στην άνεργη πτυχιούχο που μοιράζει βιογραφικά και δουλεύει σερβιτόρα νυκτερινή βάρδια για να ζήσει, για την μητέρα που ακόμη μαγειρεύει, καθαρίζει και διαβάζει τα παιδιά της όταν γυρνάει απ’ την 8ωρη κακοπληρωμένη δουλειά της, μιλήστε στις ταμίες των supermarkets, μιλήστε και στην κυρία που στα νιάτα της διεκδίκησε να ερωτευτεί ισότιμα -κι όχι ως εμπόρευμα- και κατέληξε μια χωρισμένη γυναίκα, για χάρη μιας νεότερης, χωρίς ρυτίδες και παιδιά.
Μιλήστε για την μέρα της γυναίκας στις συγγραφείς της ροζ λογοτεχνίας, των πιο χαμηλών ενστίκτων και στις ημίγυμνες ημιμαθείς παρουσιάστριες των τηλεοπτικών παραθύρων που μετράνε τις θεαματικότητες με τη ποσότητα του ρίμελ και το χρώμα του κραιγιόν.
Μιλήστε για τη μέρα της γυναίκας σε όσους λενε “τα ‘θελε” σε κάθε βιασμό κι αρνιούνται τον όρο “γυναικοκτονία” σε κάθε προβληματική “ματσίλα που είναι του γιατρού”.
Μιλήστε για την μέρα της γυναίκας σε όσους εθελοτυφλούν.
Σε μένα να χαρείτε δεν θέλω να μου πείτε λέξη.
Δεν εορτάζει το παρόν timeline για αυτονόητα δικαιώματα.
Εγώ τις γυναίκες τις σέβομαι.
τ.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook