Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο Γάλλος αγωνιστής Αλαίν Κριβίν, ηγετική μορφή της κομμουνιστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και από τις προσωπικότητες που συνδέθηκαν όσο λίγες με την εξέγερση του Μάη το 1968.
Ο ίδιος πάντως δεν δεχόταν τον χαρακτηρισμό ηγετική μορφή του Μάη και επέμενε ότι «ο Μάης ήταν έργο των “ανώνυμων” αγωνιστών και αγωνιστριών». Ο Αλαίν Κριβίν είχε ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και διατηρούσε στενές σχέσεις με το αριστερό αντικαπιταλιστικό κίνημα στη χώρα μας.
Ο Αλαίν Κριβίν (Alain Krivine) γεννήθηκε το 1941 στο Παρίσι από οικογένεια Εβραίων προσφύγων από την Ουκρανία. Έκανε πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία. Εντάχθηκε στη Κομμουνιστική Νεολαία (JC) του ΚΚΓ (PCF) το 1956 και δυο χρόνια αργότερα εκλέχτηκε στην ηγεσία της Ένωσης Κομμουνιστών Φοιτητών (UEC). Συμμετείχε ενεργά στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης με το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης (FLN) κατά τον πόλεμο της Αλγερίας. Κριτικός στον σταλινισμό, εντάσσεται στην Τέταρτη Διεθνή, διαγράφεται από το ΚΚΓ στις αρχές του 1966 και ιδρύει, μαζί με αρκετούς άλλους διαγραφέντες ομοϊδεάτες του, την Κομμουνιστική Επαναστατική Νεολαία (JCR), τον Απρίλη του ίδιου έτους. Η οργάνωση παρεμβαίνει δυναμικά στις επιτροπές αλληλεγύης στο Βιετνάμ και στις κινητοποιήσεις του Μάη του ’68. Τον Ιούνιο, διαλύεται με προεδρικό διάταγμα για τη δράση της και ο Αλαίν Κριβίν φυλακίζεται για τέσσερις μήνες ως μέλος της ηγεσίας της. Ακολουθεί μια μεγάλη καμπάνια για την αποφυλάκισή του, η οποία κινητοποιεί ευρύτατο φάσμα του πολιτικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του Φρανσουά Μιτεράν. Ο Κριβίν εργαζόταν μέχρι τότε ως καθηγητής ιστορίας σε λύκειο και ως γραμματέας στις εκδόσεις Hachette.
Τον Απρίλη του 1969 συμμετέχει στην ίδρυση της Κομμουνιστικής Λίγκας (LC) και είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές ενόσω κάνει τη στρατιωτική του θητεία. Η LC θα διαλυθεί με προεδρικό διάταγμα τον Ιούνη του 1973, μετά την οργανωμένη επίθεση της 21ης Ιουνίου σε διεθνή εκδήλωση της ακροδεξιάς οργάνωσης Νέα Τάξη (Ordre Nouveau). Το 1974 ο Αλαίν Κριβίν συμμετέχει για δεύτερη και τελευταία φορά ως υποψήφιος σε προεδρικές εκλογές. Λίγους μήνες μετά ιδρύεται η Κομμουνιστική Επαναστατική Λίγκα (LCR). Έκτοτε, εργάζεται ως δημοσιογράφος. Τo 1999 εκλέγεται ευρωβουλευτής, ενώ παραμένει μέλος του πολιτικού γραφείου της LCR μέχρι τη σύνταξή του, το 2005, και εκπρόσωπος τύπου μέχρι την αυτοδιάλυση της οργάνωσης, το 2009. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε στέλεχος της Ενιαίας Γραμματείας της 4ης Διεθνούς
Βιογραφικά στοιχεία από τη σελίδα Marginalia