ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ Είπα στην αρχή να πω παλι για μια συνταγή μαρμελάδα από φραγκόσυκο που έχω με αφορμή την κατανάλωση της τελευταίας που είχα από το καλοκαίρι.
Αλλά, τι σου είναι το μυαλό, άρχισε το χέρι να γράφει για κάτι ξερολιθιές και κάτι αρχαίες πεζούλες στα νησιά, αυτές που έχουν ενταχθεί, λέει, στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Unesco, αλλά που κανένα σύγχρονο πρόγραμμα Πράσινης Ανάπτυξης δεν πάει να τις ξαναφτιάξει μπας και εκεί πρασινίσει ο τόπος με φραγκοσυκιές και καλλιεργηθούν και για το λάδι που δίνει το κουκούτσι τους (1000€ το λίτρο στην αγορά πρώτων υλών για την φαρμακοβιομηχανία για τον διαβήτη). Και για το φύλλο τους, άριστη ζωοτροφή, που όμως την σνομπαρουν τώρα τα γελαδια γιατί δεν είναι της μόδας για Πράσινη Ανάπτυξη που θέλει εισαγόμενη σόγια από τα καμένα του Αμαζονίου αντί για φύλλα φραγκοσυκιάς και λούπινα.
Και από τις πεζούλες το θέμα πήγε στους φράχτες πυροπροστασίας.
Άκουσον άκουσον, λέει, για ποιο λόγο την διέσπυραν οι κουτόφραγκοι σε όλη την Μεσόγειο εισάγοντας την από το Μεξικό:
Είναι άκαυστα φυτά, τα μόνα ικανά να αναπτυχθούν μέσα σε τρία χρόνια χωρίς πότισμα η φυτοφάρμακα ως φυσικοί πυροφράκτες ανάμεσα στα εύφλεκτα δάση του Μεσογειακού τοπίου ή αντι για κοτετσοσιρμα ανάμεσα στα λιόδεντρα.
Λύση διαχρονική και ανεξάρτητη της όποιας κλιματικής αλλαγής και άλλων τέτοιων σύγχρονων προβλημάτων, που προέκυψαν από λύσεις χωρίς λογική και κοινό νου. Δηλαδή γνώση που μοιράζεται.
Και εκεί σταμάτησα να γράφω γιατί θύμωσα. Θύμωσα που θυμήθηκα πόσες φορές το πρότεινα ως λύση και για την ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας (για επισκευή ξερολιθιών και πεζούλων, καλλιέργεια φραγκόσυκου, παρασκευής μαρμελάδων bon giagia και για το λάδι τους) αλλά έμειναν οι προτάσεις με κάτι likes και δυο τρεις καρδούλες.
Η λογική της λύσης δεν θέλει πολύ θεωρία, αυτοαναφορικές αναλύσεις του τύπου “γιατί χάσαμε” και κυρ Ελέησον. Αυτά τελικά τα βαριέται και ο παπάς. Αλλά εκείνο το “Συν Αθηνά και χείρα κινεί” που λέγανε κάτι αρχαίοι σοφοί. Βλέπεις, εκείνοι ήξεραν από τότε οτι καμία λύση με λογική δεν προκύπτει από το “Αόρατο χέρι της αγοράς” αλλά μόνο από τα χεράκια τους.( Ισχύει και για συνταγές για την λειτουργία των κομμάτων αυτού του αιώνα…)
Πάρε τώρα και την συνταγή για μια μαρμελάδα φραγκόσυκου για να κοιτάς το δάσος και όχι το δάχτυλο μου, που προσπαθεί κάτι να δείξει με μακροσκελή σεντόνια, που κανένα δεν γράφτηκε για να συλλέξει like και καρδούλες και απολύτως κανένα στην τύχη, χωρίς λόγο.
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Σπιτική μαρμελάδα με φρούτα απ’ τα νησιά:
Υλικά:
1 ζευγάρι γάντια μιας χρήσης, από αυτά που ξέμειναν από τον κορονοϊό.
4 κιλα φραγκόσυκα, ξεφλουδισμένα και τεμαχισμένα (χωρις τους σπόρους τους που θα γίνουν αλλη μερα άλλη συνταγή, φαρμακευτική) για μια νότα από ΑΟΖ Αιγαίου, πριν το μοιράσουν. Θα τα βρειτε σε αφθονια πεταμένα απο τις φραγκοσυκιες που φύτευαν οι Ενετοι για φράχτες στα νησια του Αιγαίου και αλλού. Και για ζωοτροφές τα φύλλα τους…
800 γρ ξερά σύκα κομμένα κομμάτια
Προαιρετικά 100γρ ζάχαρη μονο! (και χωρίς ζάχαρη η μαρμελάδα γίνεται όσο πρέπει γλυκιά και παίζει σε πολλές δίαιτες, ακόμα και για διαβητικούς λόγω του φραγκόσυκου. Η ζαχαρη χρειάζεται μόνο ως συντηρητικό αν φτιάξετε μπόλικο πράγμα που δεν θα καταναλωθεί εντός τριών μηνών ).
10-12 καρπούς κουμ κουατ, σε λεπτές ροδέλες (για να μη παραπονεθούν τα Ιόνια και έχουμε μετά τίποτα κρεβατομουρμούρες)
Εναλλακτικά αν δεν έχει άλλα ο γείτονας για κλέψιμο, 3 αχλαδια σε κύβους.
Χυμό απο 2 λεμόνια
4 σφηνακια λικέρ μαστίχα (παίζει και με ρακομελο)
30 γρ Τζιντζερ φρεσκοκομένο η σκόνη .
2 φύλλα ζελέ
Εκτελεση:
Η ψύχα απο τα φραγκόσυκα στο μουλτι και μετα θα αναπαυτεί μαζι με την μαστίχα καμιά ωρίτσα στο ψυγείο. Τα σύκα , η ζάχαρη , τα κουμ κουατ και το τζιντζερ με ενα ποτηρι νερό σε κατσαρόλα να πάρουν βράση για 10-12 λεπτα. Στο μουλτι και αυτα να ομογενοποιηθουν ελαφρά. Ολα τα υλικα μαζι και το λεμόνι στην κατσαρόλα (δυνατή φωτιά για 10, στο μισό για αλλα 10 λεπτα). Ξάφρισμα οσο βγάλει. Αφού αναπαυθεί 15 λεπτά, τα δύο φύλλα του ζελέ μουλιασμενσ σε παγωμένο νερό για μια 3λεπτη βράση με ανακάτεμα στο χαλαρό.
Μοίρασμα της μαρμελαδας (θα βγει περιπου 1,5 κιλο) σε αποστειρωμένα βαζα (στον φούρνο για μισή ώρα ).
Συνοδεύει μετά και πολύ καλά κίτρινο τυρί, πχ γραβιερα, για πρωινο η επιδόρπιο.
(Τα αγκάθια φευγουν μόνα τους! Τα ζαλιζεις στο σουρωτηρι καλυμμένα με ενα πιατο και παθαίνουν κωλοτουμπα αλα Κουλη.
Τα κουκούτσια μαζεύονται περνώντας τον πολτό απο σίτα. Τα 4 κιλά φραγκόσυκου δίνουν περίπου 130γρ κουκουτσια που μπορούν να δωσουν 31-33γραμμαρια από πιο ακριβό λάδι στο κόσμο, 1000ευρω το λίτρο από το Μαρόκο για πρώτη ύλη φαρμάκων διαβήτη. Εκεί η φραγκοσυκιά ξανακαλλιεργείται συστηματικά… )
Ξεκίνησε σαν πείραμα για ένα case study δημιουργίας 4-5 ΚΟΙΝΣΕΠ επισκευής ξερολιθιών στην Τήνο, καλλιέργειας, μεταποίησης, ελαιουργίας, εμπορίας λαδιού φραγκόσυκου, με υποπροιόν την μαρμελάδα. Αλλά όλοι κοίταζαν την Γιαδικιάρογλου που κοίταζε την Πετροβασίλη για να μπει μπρος για να ανταγωνιστεί στα ίσια τις bone maman.
Μου έμεινε η συνταγή. Ελεύθερη από Copyrights μοιράζεται εδώ.