NewsEdit «Είχαμε ειρήνη με εξαιρέσεις. Είχαμε τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, είχαμε μικρούς πολέμους, στην Γεωργία, συρράξεις σε πρώην κομμουνιστικές χώρες, αλλά αυτό που ζούμε τώρα είναι τελείως διαφορετικό. Είναι μια μεγάλη εισβολή, ένας πόλεμος σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Αλλάζουν τα δεδομένα γιατί πλέον οι σχέσεις της υπόλοιπης Ευρώπης με την Ρωσία δεν πρόκειται να επανέλθουν σε αυτό που ήταν πριν για αρκετά χρόνια τουλάχιστον» τόνισε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης.
«Οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία είναι άμεσες και ήδη έχουμε αρχίσει να τις ζούμε γιατί επέτεινε την ενεργειακή κρίση, θα δημιουργήσει πιθανότατα και επισιτιστική κρίση σε σημαντικό κομμάτι του πλανήτη και αυτό θα το ζήσει περισσότερο το φτωχότερο κομμάτι. Και πλέον η εξάρτηση αρκετών χωρών από την Ρωσία και την Ουκρανία είχε αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια διότι η Ρωσία είχε πλέον ενταχθεί στο διεθνές οικονομικό σύστημα. Το ίδιο ίσχυε και τις εισαγωγές του φυσικού αερίου και πετρελαίου» προσέθεσε ο κ. Τσούκαλης.
Οι επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο στις σχέσεις με την Ρωσία αλλά και ευρύτερα στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα γιατί οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Ρωσία δεν έχουν προηγούμενο, καθώς ήταν ο μόνος τρόπος να αντιδράσει η Δύση στην ρωσική εισβολή σημείωσε ακόμα ο κ. Τσούκαλης. «Αυτού του είδους κυρώσεις δεν τις είχαμε δει από το τέλος του ΒΠΠ και αυτό θα έχει μεσοπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Γιατί από την στιγμή που οι δυτικές χώρες παγώνουν τα αποθέματα της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, για παράδειγμα, ποια εγγύηση υπάρχει ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και για άλλες χώρες τα επόμενα χρόνια αν η πολιτική τους ή οι επιλογές τους δεν συμφωνούν με τις προτεραιότητες των ΗΠΑ ή άλλων δυτικών συμμάχων; Άρα φοβάμαι ότι μπαίνουμε σε μια εποχή που υπήρχαν ήδη τάσεις συγκράτησης αυτής της παγκοσμιοποίησης, μπαίνουμε πιθανότατα σε μια εποχή που πηγαίνουμε με την όπισθεν πλέον και αυτό θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις» ανέφερε.
«Προς το παρόν αυτό που έχουμε είναι μια ενότητα του δυτικού κόσμου γενικότερα και της Ε.Ε. ειδικότερα που προφανώς δεν το είχε υπολογίσει ο κ. Πούτιν. Κατάφερε να ενώσει το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και να συμβάλει όσο κανείς άλλος στην διαμόρφωση μιας ισχυρής Ουκρανικής ταυτότητας. Προς το παρόν η Ευρώπη είναι ενωμένη, θα συνεχίσει να είναι και του χρόνου όσο θα σφίγγουν περισσότερο τα πράγματα; Ελπίζω πως ναι. Και πώς θα διαμορφώσει τις σχέσεις της αυτή η Ευρώπη στο πλαίσιο της ατλαντικής συμμαχίας; Γίνεται μια ολοένα μεγαλύτερη συζήτηση για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού αμυντικού πυλώνα. Μόνο που δεν συμφωνούν όλοι οι Ευρωπαίοι αυτό, για παράδειγμα στην Βαρσοβία θεωρούν ότι οποιαδήποτε συζήτηση για στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης έστω εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ, είναι υπονόμευση της ατλαντικής συμμαχίας. Γιατί θεωρούν ότι ο μεγάλος κίνδυνος για την ύπαρξή τους είναι από την Ρωσία και ο μόνος που μπορεί να τους εξασφαλίσει είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Όταν αρχίσουμε να μιλάμε πλέον για ευρωπαϊκό αμυντικό πυλώνα, γίνεται αυτό κατανοητό στο Παρίσι, φαίνεται να γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητό στο Βερολίνο και στην Ρώμη αρκετά και στην Μαδρίτη και τις Βρυξέλλες αλλά όχι και σε όλη την Ε.Ε.» επισήμανε ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.
«Η επέκταση του ΝΑΤΟ και ο τρόπος με τον οποίο έγινε συνέβαλε πολύ σημαντικά στην δημιουργία αυτού του κλίματος της περικύκλωσης που υπάρχει στην Μόσχα. Και ο Πούτιν να μην υπήρχε δεν νομίζω ότι θα βρίσκαμε εύκολα πολιτικό ηγέτη στο Κρεμλίνο που θα ήταν διατεθειμένος να δεχθεί την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ήδη η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ξεχάστηκε ήδη, αυτό το έχει ήδη εξασφαλίσει ο Πούτιν, πολύ πιθανόν να μη γινόταν ούτως ή άλλως, αλλά κανείς δεν ήθελε να το πει επισήμως» εκτιμά ο κ Τσούκαλης.
Όσο αφορά την πορεία του πολέμου, υπογράμμισε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική συμφωνία, ωστόσο ο κίνδυνος να συνεχιστεί ο πόλεμος για αρκετό χρονικό διάστημα είναι πολύ ορατός, καθώς ο Πρόεδρος Πούτιν δεν μπορεί να κάνει εκεχειρία αν δεν έχει συγκεκριμένα, απτά κέρδη που να μπορεί να παρουσιάσει στο εσωτερικό της χώρας του για να δικαιολογήσει την εισβολή.