ΝΙΚΟΛ ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ Τo δίλημμα «με τη βαριοπούλα ή με την βιβλιοθήκη» είναι η νέα εκδοχή του δόγματος του «νόμου και της τάξης». Και είναι επίσης το νέο όπλο που ρίχνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην επιχείρηση ιδεολογικοποίησης της πόλωσης – ένα δίλημμα με πέρασμα στα μεσαία στρώματα, με δυναμική απήχησης στο συντηρητικό ακροατήριο όχι μόνον της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, και με στόχευση την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με την ανομία.
Ως τακτική δεν αιφνιδιάζει – ο,τιδήποτε στρέφει την πολιτική ατζέντα μακριά από την ακρίβεια και την κρίση διαβίωσης είναι ευλογία για την κυβέρνηση στην συγκεκριμένη συγκυρία. Εξ ου και η
αξιοποίηση – ή και τροφοδότηση – της έντασης στα Πανεπιστήμια είναι απλώς ένα, και όχι το μοναδικό, βήμα στο σχέδιο δημοσκοπικής ανάκαμψης της ΝΔ και ανάκτησης ρεαλιστικού στόχου αυτοδυναμίας.
Η επιχείρηση κατάργησης των φοιτητικών οργανώσεων (μετά την ήττα τις ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές) και η παράλληλη ανάδειξη του μεταρρυθμιστικού νομοσχεδίου Κεραμέως για την Παιδεία που παραπέμπει στον νόμο Διαμαντοπούλου έχει αντίστοιχη στόχευση. Σε πρώτο χρόνο η κυβέρνηση επιδιώκει αφενός να στρέψει την ατζέντα μακριά από την οικονομία – όπου όλοι οι ποιοτικοί δημοσκοπικοί δείκτες την εμφανίζουν τραυματισμένη – και, αφετέρου, να διεμβολίσει το ΠΑΣΟΚ και να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που έχασε προς τον Νίκο Ανμδρουλάκη.
Σε εκλογικό ορίζοντα, η ίδια τακτική στοχεύει στην συμπίεση του ΠΑΣΟΚ στις πρώτες κάλπες της απλής αναλογικής, έτσι ώστε να ενισχυθεί η προοπτική αυτοδυναμίας στις δεύτερες. Εάν το ποσοστό της ΝΔ στις πρώτες κάλπες δείχνει πολιτικές αντοχές και το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει νέο «ρεύμα», ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορεί να καλέσει τον Νίκο Ανδρουλάκη σε συγκυβέρνηση με δυσμενείς για εκείνον όρους. Εάν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αρνηθεί – όπως, πιθανότατα, θα πράξει -, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορεί να πάει σε δεύτερες εκλογές ενισχυμένες αναλογικής ρίχνοντας την ευθύνη στο ΚΙΝΑΛ και να διεκδικήσει την αυτοδυναμία κορυφώνοντας την πόλωση.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπως τουλάχιστον, διαβάζονται και ερμηνεύονται από το Μαξίμου, ευνοούν αυτόν τον σχεδιασμό. Η Marc έδωσε άνοιγμα της ψαλίδας υπέρ της ΝΔ στο 9,9% και η Metron Analysis στο 10,4%, και δη με ποσοστά που «φλερτάρουν» την αυτοδυναμία.
Όπως επίσης ευνοεί τον ίδιο σχεδιασμό και η κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά. Το καλοκαίρι μπορεί να διαγράφεται εθνικά θερμό, η άνοδος της έντασης όμως μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας ευνοεί την συσπείρωση γύρω από την κυβέρνηση – πόσο μάλλον, αφού η δημοσκοπική ανάκαμψη αποδίδεται από το πρωθυπουργικό επιτελείο, σε μεγάλο βαθμό, στο «γκελ» που έκανε η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και η ομιλία του στο Κογκρέσσο.
Εν ολίγοις, ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι σχεδιασμός πολιτικής όξυνσης στο εσωτερικό και ανάτασης του εθνικού φρονήματος στο διεθνές πεδίο – ακόμη και με την ανάδειξη της χώρας σε σημαιοφόρο του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο. Το δίπολο αυτό, εάν βοηθήσει λίγο και το ελληνικό καλοκαίρι, δια των τουριστικών εσόδων, μπορεί κατά την ανάγνωση του Μαξίμου να υπερβεί τις συνέπειες του κύματος της ακρίβειας. Και να ανοίξει τον δρόμο για εκλογές με ευνοϊκούς όρους για την ΝΔ το φθινόπωρο – προοπτική που, σημειωτέον, απέφυγε να αποκλείσει ο πρωθυπουργός στην τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Είναι μια τακτική που έχει πολιτική λογική έχει όμως και ρίσκα. Ως προς τον άξονα του «νόμου και της τάξης», το δίλημμα της «βαριοπούλας» μπορεί να συγκινεί τα συντηρητικά και κεντρώα ακροατήρια, μπορεί όμως να οδηγεί και στο οριστικό διαζύγιο τις ήδη αναιμικές σχέσεις της κυβέρνησης με την νεολαία και τους νέους ψηφοφόρους.
Το δε «ποντάρισμα» στο πατριωτικό φρόνημα και στην «σωστή πλευρά της ιστορίας μπορεί να προσκρούσει σε εθνικά ατυχήματα. Η επιθετική ρητορική Ερντογάν μπορεί να έχει ή μπορεί και να μην έχει – για μια ακόμη φορά – βάθος. Το μέτωπο όμως που άνοιξε η Αθήνα μετά την Μόσχα και με την Τεχεράνη είναι πρωτόγνωρη παράμετρος για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η οποία είχε ως πάγια αρχή τις τελευταίες δεκαετίες να ισορροπεί με ιδιαίτερη προσοχή ανάμεσα στις πάσης φύσεως «βαριοπούλες». Η παράκαμψη αυτής της αρχής σε γεωπολιτικά αραγμένους καιρούς δεν είναι βέβαιο πως θα αποβεί ανώδυνη…