Ο Αλέξης Τσίπρας στις 12/12/21 ζήτησε για πρώτη φορά την παραίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και την προκήρυξη εκλογών, σκληραίνοντας την κριτική του, αίτημα που επικρατούσε στην πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Του Θεόκριτου Αργυριάδη
Ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία δήλωνε κάθετα αντίθετος, υπογραμμίζοντας πως θα εξαντλήσει την τετραετία. Όλα αυτά μέχρι και πριν λίγες ημέρες, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσω του Capital.gr, άφησε ανοιχτό το παράθυρο των πρόωρων εκλογών. Βουλευτές της ΝΔ δηλώνουν δημόσια πως πάμε για εκλογές στις 2 Οκτωβρίου, τα ΜΜΕ (φιλικά προς την κυβέρνηση και μη) έχουν πάρει “φωτιά” παρουσιάζοντας αναλύσεις και διαρροές για πιθανές ημερομηνίες και όλα προμηνύουν ότι μετά την τελευταία βουτιά θα μεταφερθούμε στα εκλογικά κέντρα. Όμως, είναι έτσι; Θα τολμήσει ο πρωθυπουργός τις πρόωρες εκλογές ή όλα αυτά αποτελούν ένα καλοστημένο επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης;
Οι φωτιές
Δυστυχώς, οι πρώτες μέρες του καλοκαιριού αποδεικνύουν δύο πράγματα: Α) Ότι οι επόμενοι δύο μήνες, στους οποίους σημειώνονται οι υψηλότερες θερμοκρασίες της χρονιάς, θα είναι γεμάτοι από πυρκαγιές και Β) ότι η ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού στα λόγια περισσεύει αλλά στις πράξεις στερεύει.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η φωτιά που ξέσπασε στην Βούλα, ώρα μεσημέρι, μέσα σε αστικό ιστό, όπου κάηκαν σπίτια και αυτοκίνητα. Και όλα αυτά από τι; Από ένα πουλί που είχε, ας πούμε, “αυτοκτονικές τάσεις”. Ας είμαστε σοβαροί. Ο εξοπλισμός είναι ελλιπής, το προσωπικό δεν επαρκή και ο αρμόδιος υπουργός κ. Στυλιανίδης εκτίθεται όταν μας ενημερώνει για ένα δύσκολο καλοκαίρι, λες και δεν το ξέραμε. Πώς, λοιπόν, θα προχωρήσει ο Μητσοτάκης σε εκλογές όταν, πιθανώς, έχει καεί η Ελλάδα; Ποιος πρωθυπουργός θα τολμούσε κάτι τέτοιο; Η περίπτωση Καραμανλή το 2007 δεν λογίζεται επειδή πρώτα προκηρύχθηκαν οι πρόωρες εκλογές και έπειτα ξέσπασαν οι φονικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου.
Ο απρόβλεπτος παράγοντας Ερντογάν
Αν, όντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκέφτεται σοβαρά να μας οδηγήσει στις κάλπες τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, τότε πρέπει σίγουρα να λύσει την δυσκολότερη εξίσωση, που ακούσει στο όνομα Ερντογάν. Ένας Ερντογάν που απειλεί καθημερινά, που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο εντός της Τουρκίας καθώς η ακρίβεια στραγγαλίζει τα νοικοκυριά και που πρέπει να βρει τρόπο να αλλάξει την ατζέντα, αν θέλει να έχει ελπίδες επανεκλογής. Οπότε, τι καλύτερο από ένα θερμό επεισόδιο για τον Τούρκο πρόεδρο; Επίσης, η στάση του ΝΑΤΟ, με τις ίσες αποστάσεις, δε βοηθά καθόλου στην εξομάλυνση της κατάστασης.
Ίσως ο Ερντογάν να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να προβεί σε κάποια ενέργεια. Θα του κάνει τέτοια “πάσα” ο Μητσοτάκης; Ως γνωστόν όταν η Ελλάδα έχει εκλογές τα πάντα παραλύουν. Τι καλύτερο από ένα κράτος που βρίσκεται σε παράλυση και τελεί υπό υπηρεσιακή κυβέρνηση; Ποιος θα απαντήσει όταν και αν “πατήσει την σκανδάλη”; Η ευθύνη βαραίνει ξεκάθαρα τον πρωθυπουργό. Αν αποφασίσει να θέσει την χώρα σε “κωματώδη” κατάσταση, τότε στο διάγγελμα προκήρυξης των εκλογών να μας πει ότι αναλαμβάνει και την ευθύνη εάν ξεφύγει η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά.
Ο κίνδυνος περαιτέρω “χασούρας” από τα δεξιά της ΝΔ κόμματα
Εάν ο Ερντογάν προκαλέσει θερμό επεισόδιο κατά την προεκλογική περίοδο, είτε των πρώτων εκλογών είτε των δεύτερων, τότε ο Μητσοτάκης θα έχει να αντιμετωπίσει και τον κίνδυνο της περαιτέρω διάσπασης των ψηφοφόρων στα κόμματα δεξιά της ΝΔ. Ήδη, όπως επισημαίνουν έμπειροι δημοσκόποι, το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 7-8% και κατευθύνεται κυρίως προς το κόμμα Βελόπουλου, τον Κασιδιάρη και τη νεοσύστατη συμμαχία Μπογδάνου-Τζήμερου-Κρανιδιώτη. Οι ακροδεξιοί και εθνικιστές που ψήφισαν τη ΝΔ το 2019 για να “φύγει ο Τσίπρας” και τώρα αποφάσισαν με βαριά καρδιά να την ξαναψηφίσουν για να “μην γυρίσει ο Τσίπρας”, σε περίπτωση θερμού επεισοδίου θα του καταλογίσουν ευθύνες και θα αναζητήσουν μια εκπροσώπηση περισσότερο επιθετική απέναντι στους Τούρκους. Φανταστείτε αυτό να γίνει στο ενδιάμεσο των δύο εκλογών και να χάσει η ΝΔ ένα 3% εξαιτίας του… Ερντογάν.
Βασιζόμενος στους δύο παραπάνω λόγους (κυρίως στον Ερντογάν) τολμώ να προβλέψω ότι ο Μητσοτάκης δεν θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές μετά το καλοκαίρι. Τότε, γιατί το μέγαρο Μαξίμου δημιουργεί και επιτρέπει την έντονη φημολογία γύρω από αυτό; Μήπως έχουν κάποιο άλλο στόχο;
Η ενίσχυση του αρχηγικού προφίλ του Μητσοτάκη
Νομίζω όλοι συμφωνούμε σε δύο πράγματα. Το πρώτο στοιχείο αφορά τα κόμματα που κερδίζουν εκλογές στην Ελλάδα. Ποιο είναι το σημαντικότερο που πρέπει να έχουν; ΑΡΧΗΓΟ. Πείτε το αρχηγικό κόμμα, πείτε το όπως θέλετε. Εάν δεν υπερ-προβάλλεται ο αρχηγός, τότε το κόμμα δε νικάει. Το δεύτερο έχει να κάνει με το επικοινωνιακό ταλέντο της Νέας Δημοκρατίας. Οι άνθρωποι το ‘χουν. Ξέρουν και πως και πότε να χτυπήσουν τον αντίπαλο και πότε και με ποιο τρόπο πρέπει να ενισχύσουν το προφίλ του Μητσοτάκη.
Σ’ αυτό πιστεύω ότι στοχεύουν και τώρα. Ότι όλο αυτό αποτελεί ένα επικοινωνιακό κόλπο ώστε, για αρχή να εμφανιστεί ως ένας πρωθυπουργός που σκέφτεται να “δραπετεύσει”, που βάζει την παραμονή στην εξουσία πάνω από την πολιτική ηρεμία της χώρας και σε ένα – δύο μήνες που όλοι θα έχουν προετοιμαστεί για εκλογές, τελικά να βγει και να τους διαψεύσει. Οι ψηφοφόροι της ΝΔ δεν τις επιθυμούν. Πόσω μάλλον, οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ που στήριξαν και στηρίζουν Μητσοτάκη, δεν θέλουν ούτε να ακούνε για εκλογές σε μια τόσο κρίσιμη καμπή για την εξωτερική και όχι μόνο πολιτική. Τι πετυχαίνει έτσι ο Κυριάκος; Ενδυναμώνει το προφίλ του θεσμικού και υπεύθυνου πρωθυπουργού, του αρχηγού που ακούει τις εισηγήσεις αλλά έχει τον τελευταίο λόγο. Ότι βγήκε, δηλαδή, ο Λοβέρδος που τον έχει στηρίξει όσο λίγοι, να πει ότι πάμε για εκλογές στις 2 Οκτώβρη, εκθέτοντας την αξιοπιστία του αρχηγού του; Ελάτε παιδιά. “Βρωμάει” η δουλειά που λένε στο χωριό μου.
Η κόπωση του ΣΥΡΙΖΑ
Όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πειστεί ότι ο Μητσοτάκης θα προκηρύξει εκλογές. Ο Τσίπρας σε κάθε ευκαιρία σηκώνει το γάντι, έχει θέση τον κομματικό μηχανισμό σε πλήρη λειτουργία και σύσσωμοι οι βουλευτές γεμίζουν το πρόγραμμα τους με συναντήσεις προεκλογικού περιεχομένου. Οι περισσότεροι, παρά τις αντίθετες δημοσκοπήσεις, πιστεύουν πως οι εκλογές θα κερδηθούν και δηλώνουν ενθουσιασμένοι πιστεύοντας ότι σύντομα θα έχουμε “πολιτική αλλαγή”.
Κάντε εικόνα ένα απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ή καλύτερα έναν ψηφοφόρο του. Αντί να κάνει βουτιές, τρέχει για το κόμμα, καταθέτει τις δυνάμεις του για την “πολιτική αλλαγή που πλησιάζει”. Συναντήσεις, λαϊκές, μοίρασμα φυλλαδίων, εκδηλώσεις. Και όλα αυτά κάτω από τον καυτό ήλιο. Και έρχεται ο Σεπτέμβρης και τίποτα. Έρχεται Οκτώβρης πάλι τίποτα. Πρόωρες εκλογές γιοκ. Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό; Πρώτον, θα πληγεί το προφίλ του Τσίπρα καθώς θα μοιάζει αναξιόπιστος που έπεσε έξω στις προβλέψεις του και δεύτερον, θα κουραστεί ο εκλογικός/κομματικός μηχανισμός. Οι άνθρωποι του θα αποθαρρυνθούν από το να εκπέμπουν το μήνυμα του κόμματος στην κοινωνία. Για να το πούμε και πιο απλά, οι πολίτες που ασφυκτιούν από την διακυβέρνηση Μητσοτάκη και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ θα ξενερώσουν. Και άντε μετά να καταφέρεις να τους ξανά σηκώσεις για το κόμμα…
Συμπερασματικά, οι παραπάνω λόγοι πιθανώς εμποδίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ίσως πάλι όχι.Και τόσο πιθανώς χρησιμοποιηθεί το επικοινωνιακό τέχνασμα της στάσης ευθύνης για εκλογές στο τέλος της 4ετίας, κοιτώντας ξεκάθαρα προς το πολυπόθητο για όλους κέντρο. Καλά κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και προετοιμάζονται για εκλογές αλλά ας έχουν στα υπόψιν τους και το ενδεχόμενο αυτές να μην γίνουν. Άλλωστε, το προνόμιο της επιλογής το έχει ο πρωθυπουργός και μόνο αυτός. Λοιπόν, ας περιμένουμε…