ΤΕΛΛΟΣ ΦΙΛΗΣ Γιορτάζουμε με δημοκρατική εθιμοτυπία, τα… σταγονίδια που δεν τα πειράξαμε και γίνανε σταγόνες, που γίναν βρύσες και κατάμαυρα ποτάμια και μας πνίξαν, να τι γιορτάζουμε…
Κάποιοι λίγοι που αντιστάθηκαν και ξυλοκοπήθηκαν στην Μπουμπουλίνας και κατέληξαν με ανηκεστες βλάβες, ανώνυμοι απ’ τα βιβλια Ιστορίας που διδασκουμε στα παιδια μας σήμερα,
κι αυτοί που τους ξυλοκόπησαν -κι οι όμοιοι τους- μελη των δημοκρατικων μας θεσμων με εδρες στο ελληνικό κοινοβούλιο
να τι γιορτάζουμε…
Γιορτάζουμε που ουτε τοτε μιλήσαμε, ουτε τώρα μιλάμε κι ουτε αυριο θα μιλήσουμε
Γιορτάζουμε τις κραυγές που μας μάθαν για διάλογο και συνομιλία, να τι γιορτάζουμε
Γιορτάζουμε που δεν μας λενε Σάκη Καράγιωργα κι εχουμε το χέρι μας, για να διαλέγουμε με το τηλεκοντρόλ ριάλιτυ στην τηλεόραση, να τι γιορτάζουμε
Γιορτάζουμε τον εθισμό στην λήθη,
ανίδεοι ότι αυτό μας στερει την όποια προοπτική μέλλοντος,
να τι γιορτάζουμε…
Γιορτάζουμε ότι την Ιστορία του τόπου μας την γράφουν οι “νόμιμοι ιδιοκτήτες της”
κι όχι φυσικά οι “παρενθέσεις” κι οι “θυσίες του λαού” …
ναι όλα αυτα “γιορταζουμε” κι άλλα πολλά
κυρίως τις σιωπές μας και τον εγκλεισμό στα σπίτια μας
κι ότι τον Ερωτα τον καταντησαμε,
εφημερο Σεξ για εκτόνωση μιας εφηβικής γκαβλας που εγινε 48
κι εμαθε να τραβαει μαλακία σε οθόνες κινητών
και ξέχασε τι ειναι φιλί στο στόμα
αυτες τις κατάντιες μας γιορτάζουμε
χωρις ίχνος ντροπής
και το χριστεπώνυμο πλήθος να σταυροκοπιέται για τούτη τη “γιορτή”
Τέλλος Φίλης
μαέστρο ας πέσει το τραγουδι