NewsEdit Δεν βρισκόμαστε μπρος σε ένα σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε. Βρισκόμαστε σε εκτροχιασμό από το δημοκρατικό πολίτευμα που συνεχίζεται, παρά την κατακραυγή στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Του Αντώνη Λιάκου
Δεν είναι υπονόμευση όταν λές ότι νομίμως παρακολουθήθηκε από την ΕΥΠ ο αρχηγός του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν το είχε πληροφορηθεί ο ΠΘ; Αυτός ο ισχυρισμός ακόμη και σήμερα προβάλλεται από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Δεν είναι υπονόμευση ενός πολιτικού, του Νίκου Ανδρουλάκη, όταν λες ναι τον παρακολουθήσαμε αλλά δεν σας λέμε γιατί, καλλιεργώντας έναν νέφος διαδόσεων και φημών που δεν μπορούν να διαψευστούν για το οποίο κανείς δεν μπορεί να λογοδοτήσει;
Δεν είναι αυτή η τακτική -να καταστήσεις κάποιον ύποπτο χωρίς δημόσια εξήγηση- μια απειλή ή εκβιασμός που επικρέμαται σε οποιονδήποτε πολιτικό αντίπαλο ή πιθανό αντίπαλο;
Τέλος τί είναι αυτή η δικαιολογία ότι τον κάλεσε ο Γεραπετρίτης να του πει κατ’ ίδίαν γιατί τον παρακολουθεί και δεν πήγε; Κατ’ αρχάς πολύ καλά και θεσμικά έπραξε που δεν πήγε.
Υπάρχει όμως κάτι πιο βαθύ εδώ. Η υποτίμηση, η θεσμική υποτίμηση. Αυτό το «έλα παιδί μου να σου πω γιατί σε παρακολουθούμε» φαίνεται απαράδεκτο και παιδαριώδες αλλά δυστυχώς είναι κάτι βαθύτερο.
Τα φιλοσοφικά θεμέλια της δημοκρατίας είναι η αμοιβαία αναγνώριση, η αναγνώριση δικαιωμάτων, η δημόσια αναγνώριση δικαιωμάτων. Αυτή την πιο βαθιά και την θεμελιώδη αρχή παραβιάζει αυτή η συμπεριφορά.
Να το πούμε με το όνομά του. Εκτροχιασμός που έρχεται όχι ως τεχνική έλλειψη δικλείδων στις μυστικές υπηρεσίες. Η δημοκρατία δεν είναι υπόθεση μυστικών υπηρεσιών, αλλά η παραβίαση της είναι. Πρόκειται για έναν εκτροχιασμό που επιστεγάζει σειρά παραβιάσεων του δημοκρατικού κεκτημένου. Πρωτεύει επομένως η θεμελίωση ενός δημοκρατικού μετώπου. Δεν πρόκειται για συνηθισμένη κρίση. Αλλά για κρίση που αφορά τον πυρήνα των νοοτροπιών και των πρακτικών αυτής της κυβέρνησης.
Πρώτη δημοσίευση στο facebook