NewsEdit Είστε γελασμένοι εάν θεωρείτε ότι οι πολιτικοί απόγονοι όσων επέφεραν με τις πράξεις τους τη Μικρασιατική Καταστροφή έχουν αποστασιοποιηθεί, ή νοιώθουν τουλάχιστον ένα ηθικό χρέος προς τους απογόνους αυτών που με την πολιτική τους μετέτρεψαν σε πρόσφυγες…
Του Βλάση Αγτζίδη
Εδώ η προσπάθεια ξεπλύματος 100 χρόνια μετά, της βαριάς αρνητικής κληρονομιάς του Γεωργίου Βλάχου , παρόλο που οι σημερινοί ιδιοκτήτες δεν έχουν καμία σχέση με τους Βλάχους…
Γι αυτό το ξέπλυμα ο Kostas Hatziantoniou γράφει: ‘”…Σήμερα, η “Καθημερινή”, τιμώντας το παρελθόν της, δημοσίευσε κείμενο- φιλότιμη απόπειρα προς αποκατάσταση των δύο προδοτικών άρθρων, με βασικό επιχείρημα ότι δεν επηρέασαν τις αποφασιστικές μάχες.
Αυτό που δεν θίγει φυσικά το κείμενο, είναι το πνεύμα του Οίκαδε που διέσπερνε συστηματικά στο μέτωπο επί χρόνια ο αντιβενιζελικός μικροελλαδισμός, με αποκορύφωμα απλώς αυτά τα άρθρα. Άρθρα που όταν διαβάζονταν στις 18, τις 19, τις 20 Αυγούστου, ενίσχυαν περαιτέρω το κύμα φυγής, λιποταξίας και αίσθησης ματαιότητας των μονάδων των μετόπισθεν για οποιαδήποτε προβολή άμυνας, ούτε καν στην περιοχή Σμύρνης.
Πέραν αυτού, τα άρθρα αποκαλύπτουν την βαθύτερη αδιαφορία των αντιβενιζελικών για τους ελληνικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας….”
Στη σύγχρονη (μεταΒλαχική) “Καθημερινή” στις 12–8-2015 ο Θανάσης Π. Δαβάκης γράφει για το “Οίκαδε” του Γ. Βλάχου:
“……Το άρθρο αυτό τέθηκε ανυπόγραφο από τον δημιουργό του, που υποθέτουμε ότι ήταν ο Γ. Βλάχος, εκδότης της εφημερίδας. Σε μεταγενέστερη αρθρογραφία του ο ίδιος προσπάθησε να δικαιολογήσει τη δημοσίευσή του, λέγοντας ότι έγινε κατά παραίνεση της κυβέρνησης και στόχευε στο εξωτερικό. Το άρθρο κατακρίθηκε και κατακρίνεται σφόδρα γιατί δημοσιεύθηκε την πλέον ακατάλληλη στιγμή: όταν είχε ήδη ξεκινήσει η τουρκική επίθεση που διέλυσε το ελληνικό μέτωπο στη Μικρά Ασία και οδήγησε τον εκεί Ελληνισμό στην καταστροφή.
Εξίσου αρνητικό ήταν και το περιεχόμενό του, αφού είναι εντελώς αδιανόητο να παροτρύνεις έναν στρατό να γυρίσει στο σπίτι, στην πατρίδα (οίκαδε), σαν να μην υπάρχει αντίπαλος και σαν να μην υπάρχει Ελληνισμός πίσω από τον στρατό αυτό. Οι Μικρασιάτες έλεγαν «πού είναι το οίκαδε, δεν είναι εδώ στην Ιωνία προαιώνια κοιτίδα του Ελληνισμού;».
Το άρθρο αποτελεί από τότε που γράφτηκε παράδειγμα μικροπρεπούς «παλαιοελλαδικής» και «παλαιοκομματικής» νοοτροπίας, αφού πλειοδοτούσε στην κούραση του λαού, στρατευμένου και μη, από τους πολυετείς πολέμους. Η συμβουλή «οίκαδε» μπορεί να ήταν χρήσιμη πριν αρχίσει η εκστρατεία. Οταν έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο, είναι απλώς μια συνταγή καταστροφής.”