Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος, λοιπόν, διέπραξε ύβρη. Όχι απέναντι στον δικό του θεό. Ούτε απέναντι στους πρώτους θεούς της Δωδώνης. Διέπραξε ύβρη απέναντι στο σώμα και στην ψυχή των ανθρώπων.
Της Όλγας Στέφου
Έλεγαν οι Πελασγοί, που ζούσαν στην Ελλάδα πριν τους Δωριείς και λάτρευαν τους θεούς τους στην Αρχαία Δωδώνη, πως ο κόσμος ήταν κάποτε το Χάος. Από το Χάος γεννήθηκε ο Ωκεανός και από τον Ωκεανό γεννήθηκε η Ευρυνόμη. Και η Ευρυνόμη δημιούργησε ένα φίδι, το έκανε σύντροφό της και κατοίκησαν τον Όλυμπο. Μαζί γέννησαν το κοσμικό αυγό. Όταν το αυγό έσπασε, δημιουργήθηκαν τα πάντα: ο αέρας, η στεριά, τα δέντρα, οι άνθρωποι. Αυτό ήταν το πελασγικό Big Bang.
Αργότερα, οι Πελασγοί ηττήθηκαν και η Ευρυνόμη ονομάστηκε Νυξ, αλλά ο μύθος δεν αλλάζει. Είναι πάντοτε ο κόσμος που γεννήθηκε από τη γυναίκα θεά των πάντων. Κι από ένα φίδι. Μέσα από ένα αυγό, λύνοντας για πάντα την απορία τι δημιουργήθηκε πρώτα, το αυγό ή η κότα.
Ήταν τόσο πιο απλή η κατανόηση των απλών πραγμάτων πριν μπερδευτούν οι κυριαρχίες στα πόδια των ανθρώπων και φέρουν ανακατωσούρες. Ήταν η Ευρυνόμη, και η Κυβέλη, και η Ρέα, και η Γαία θεότητες της δημιουργίας. Πέντε χιλιάδες χρόνια πριν, στην Αρχαία Δωδώνη λάτρευαν τη Γαία, τη γονιμότητα, την παντοδυναμία. Πέντε χιλιάδες χρόνια μετά, η Δωδώνη έχει έναν άντρα μητροπολίτη που λέει ότι μια γυναίκα κάθεται και βιάζεται κι αν μείνει έγκυος, είχε και συμμετοχή.
Ας ξεπεράσουμε το γεγονός της έλλειψης στοιχειώδους γνώσης Βιολογίας: ωάριο, σπερματοζωάριο, σύλληψη. Δεν χρειάζεται αγάπη, χρειάζονται ορμόνες και οι ορμόνες υπάρχουν ακόμη και σε συνθήκες βίας. Πόνου. Υποδούλωσης. Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος, λοιπόν, διέπραξε ύβρη. Όχι απέναντι στον δικό του θεό. Ούτε απέναντι στους πρώτους θεούς της Δωδώνης. Διέπραξε ύβρη απέναντι στο σώμα και στην ψυχή των ανθρώπων. Κι αν κάτι είναι ιερό, είναι αυτά τα δύο.
Δεν είναι κιόλας ότι πέφτουμε από τα σύννεφα. Είναι που ακόμη μπορούμε και σοκαριζόμαστε κι αυτό, ελπίζω, είναι κάτι. Η Ιερά Σύνοδος προετοιμάζει στις 8 του μήνα κηρύγματα σε όλες τις εκκλησίες της χώρας κατά των αμβλώσεων. Κι αν δείτε πώς μετατοπίζεται προς τα συντηρητικά η συζήτηση, θα παρατηρηθεί ότι σαν αντεπιχείρημα βάζουμε την υγεία. Στην Αμερική των Μεγάλων Δεινών λένε «η άμβλωση είναι θέμα υγείας». Και εγχώρια διαβάζω μια μετατόπιση που πολύ με τρομάζει: η άμβλωση συνδέεται με την υγεία. Αλήθεια, τι απέγινε η επιθυμία; Το σώμα; Η ψυχή;
Χλευάζω την υγεία των λάτρεων της ευγονικής. Είναι η υγεία που δεν στηρίζει το δικαίωμα στην άμβλωση, αλλά σε προτρέπει μετ’ επιτάσεως να διακόψεις τη δική σου κύηση αν το έμβρυο έχει παραπάνω χρωμοσώματα. Είναι η ηθική που κλαίει για τα έμβρυα, αλλά μόνο αν δεν είναι μέλλοντες ανάπηροι άνθρωποι. Λειτουργικοί, αλλά με ένα επιπλέον χρωμόσωμα… Είναι η ηθική όσων ποτέ δεν πόνεσαν για να δημιουργήσουν κάτι.
Γι’ αυτό και είναι ύβρις. Γιατί απορρίπτει την ψυχή η ηθική τους. Το σώμα είναι μηχανή αναπαραγωγής. Κι η Ιερή Μάνα ζει μόνο για τα παιδιά της. Οι άντρες το αποφάσισαν αυτό. Οι άντρες, που σαν τα αγριόγατα ουρλιάζουν στα κεραμίδια για την επικράτηση του σπέρματος.
Ξέρετε, φυσικά, ποια είναι η αρχαιότερη πολεμική πρακτική. Πρώτα σκοτώνουν τα βρέφη και μετά βιάζουν τις γυναίκες. Η επικράτηση του σπέρματος και οι μηχανές αναπαραγωγής.
Κι έτσι, μετά από πέντε χιλιάδες χρόνια, η γυναίκα, από την οποία γεννήθηκαν τα πάντα, ο αέρας, τα βουνά, τα δέντρα και οι ανθρώπινες ψυχές, αυτές που έχουν επιθυμίες, θέλουν επιλογές, χρειάζονται τρυφερότητα και κατανόηση, η μητέρα όλων των υπαρκτών πραγμάτων χάνει τη μάχη της. Τη μάχη της επιθυμητής δημιουργίας. Το δώρο της, που ήταν η ελευθερία. Σήμερα, από το πρωί, στον τόπο που ξεπήδησε το σύμπαν μέσα από ένα αυγό, βρέχει ασταμάτητα. Είναι τα δάκρυα της Ευρυνόμης, της γυναίκας που κάποτε λατρεύτηκε σαν απόδειξη της ελεύθερης επιθυμίας.
πηγή: Αυγή