ΑΝΔΡΕΑΣ ΨΥΧΑΡΗΣ Τη δεκαετία του ’70 υπήρχαν πολλές διαδηλώσεις στις ΗΠΑ κατά του πολέμου του Βιετνάμ, δημιουργώντας έτσι την εντύπωση ότι η πλειοψηφία των Αμερικάνων αντιτίθεντο στον πόλεμο.
Στην πραγματικότητα όμως η σιωπηλή πλειοψηφία υποστήριζε την λεγόμενη “police action” στην νοτιοανατολική Ασία οπού τα συμφέροντα ήταν (και παραμένουν) πολλά.
Δυστυχώς η σιωπηλή πλειοψηφία εκφράζεται μονό στις εκλογές διά της ψήφου της ή της αποχής της. Ενδιάμεσα οι δυνατές φωνές δεν αποδίδουν την πραγματικότητα.
Από το 2012 μέχρι το 2019 είχαμε κυβερνήσεις συνεργασίας που στην ουσία δυσκολεύθηκαν στο έργο τους από τους μικρούς εταίρους και ο λαός τους τιμώρησε. Που είναι σήμερα ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ; Ποιο ήταν στην πραγματικότητα το στίγμα τους στις Κυβερνήσεις; Και εάν η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι έμεινε πολύ λίγο, ποια ήταν η συμβολή των ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση Τσίπρα; Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ υπαγόρευε την πολίτικη και στο τέλος απορρόφησε τον μίνι εταίρο του.
Έπραξε δε άριστα διότι ο ελληνικός λαός επέλεξε τον κ. Τσίπρα να τον κυβερνήσει, δυο φορές μάλιστα, και θα έπρεπε να κάνει αυτό που πίστευε και όχι να υποκύπτει σε ενδεχόμενο εκβιασμό ή απαιτήσεις ενός μικρού κόμματος που δεν κατέβηκε καν στις εκλογές το 2019!
Σήμερα η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τους δαίμονες που την ταλάνιζαν την δεκαετία του ’10 όμως έχει μπροστά της μια πρωτοφανή ενεργειακή κρίση μετά από μια πανδημία. Ως εκ τούτου είναι επιτακτικό να υπάρξει μια κυβέρνηση που μπορεί να λάβει αποφάσεις άμεσα και χωρίς να υποκύπτει σε απόψεις προσωποπαγών κομμάτων με θεωρίες που μπορεί να έχουν μυθιστορηματική άξια άλλα όχι ουσιαστική.
Τι εμποδίζει λοιπόν τον κ. Μητσοτάκη να αλλάξει τον εκλογικό νομό; Κατά αρχάς η θεσμική αντίληψη του. Λογικό μεν άλλα οι ειδικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε (όχι μονό εμείς άλλα ολόκληρη η ΕΕ) επιβάλλει την προστασία του συμφέροντος της χωράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μικρή ουσιαστική διαφωνία θα είχε καθόσον, ως κόμμα εξουσίας, αύριο θα μπορούσε να βρεθεί σε θέση ανάκτησης εξουσίας και έχει χαρακτηρίσει ως λάθος την συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ. Το ΠΑΣΟΚ θα μπορεί να αγνοεί πλέον τις ανούσιες και ανεπίκαιρες ερωτήσεις για ποιο κόμμα θα στηρίξει- άλλωστε ακόμα δεν έχει αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Θα μπορεί λοιπόν να επικεντρωθεί στις προτάσεις πολίτικης και οικονομικής διακυβέρνησης με στόχο να ξαναγινεί το κίνημα εξουσίας που γοήτευε την πλειοψηφία των ψηφοφόρων.
Παράλληλα θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στην ομαλότητα της εκλογής ευρωβουλευτών οπού οι αρχηγοί θα διορίζουν προσωπικότητες που όχι μονό μιλάνε κάποια ξένη γλώσσα άλλα έχουν την ικανότητα να προσφέρουν σε ένα εθνικό έργο και να αποφευχθούν τα τραγικά παραδείγματα που στην ουσία κάνουν όχι μονό ζημιά στην χωρά άλλα και στην πολική ζωή.
Τέλος το όριο του 3% ενδεχομένως θα πρέπει να αυξηθεί στο 4,5% ή και 5% για ευνόητους λόγους και δεν έχουν να κάνουν με προσωποπαγή κόμματα. Εξαίρεση του 5% θα μπορούσαν να αποτελούν κόμματα τα οποία έχουν εκπροσωπηθεί τουλάχιστον 5 φορές και έχουν παραμείνει στη Βουλή για τουλάχιστον 8 χρόνια.
Οι αρχηγοί των τριών μεγαλυτέρων κομμάτων έχουν το προνόμιο να έχουν τον χρόνο με το μέρος τους- κάτι που δυστυχώς η ελληνική οικονομία λόγω των έκτακτων περιστάσεων δεν τον έχει. Και η πολίτικη σταθερότητα είναι επιτακτική. Ο λαός θα το εκτιμήσει.