NewsEdit Ο Joe O’Donnell, τράβηξε αυτή την φωτογραφία στο Ναγκασάκι μετά την ρίψη της ατομικής βόμβας, τον Σεπτέμβριο 1945.
Στη φωτογραφία, το αγόρι στέκεται όρθιο, έχοντας κάνει το καθήκον του φέρνοντας τον νεκρό αδερφό του σε ένα χώρο αποτέφρωσης. Το να στέκεται προσοχή δείχνει μια προφανή στρατιωτική επιρροή. Το αγόρι που κουβαλά το μικρότερο αδερφάκι στην πλάτη του, έχει ένα άκαμπτο πάνω χείλος και προσπαθεί τόσο σκληρά να είναι γενναίο. Απεικονίζει το πνεύμα ενός ηττημένου έθνους.
Ο φωτογράφος Joe O’Donnell περιγράφει:
«Είδα ένα αγόρι περίπου δέκα ετών να περνάει. Στην πλάτη του κρατούσε ένα μωρό. Εκείνες τις μέρες στην Ιαπωνία, βλέπαμε συχνά παιδιά να παίζουν με τα αδέρφια ή τις αδερφές τους στην πλάτη τους, αλλά αυτό το αγόρι ήταν σαφώς διαφορετικό. Έβλεπα ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για έναν σοβαρό λόγο. Δεν φορούσε παπούτσια. Το πρόσωπό του ήταν σκληρό. Το μικρό κεφάλι ήταν αναποδογυρισμένο σαν το μωρό να κοιμόταν βαθιά. Το αγόρι στάθηκε εκεί για πέντε ή δέκα λεπτά».
«Οι άντρες με λευκές μάσκες πλησίασαν και άρχισαν ήσυχα να βγάζουν το σχοινί που κρατούσε το μωρό. Τότε είδα ότι το μωρό ήταν ήδη νεκρό. Οι άνδρες κράτησαν το σώμα από τα χέρια και τα πόδια και το έβαλαν στη φωτιά. Το αγόρι στάθηκε ίσια χωρίς να κινηθεί, παρακολουθώντας τις φλόγες. Δάγκωνε το κάτω χείλος του τόσο δυνατά που γέμισε με αίμα. Η φλόγα έκαιγε χαμηλά σαν να δύει ο ήλιος. Το αγόρι γύρισε και απομακρύνθηκε σιωπηλά».
Βαγγέλης Χωραφάς