Newsroom Team Όταν σκεφτόμαστε δάση το μυαλό μας πάει σε εκτάσεις εδάφους με δέντρα, όπως του Αμαζονίου ή τα τεράστια δάση της Σιβηρίας. Κι όμως, κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, υπάρχουν δάση που είναι πολύ μεγαλύτερα και συνολικά είναι διπλάσια από την Ινδία. Τα βρίσκουμε συνήθως κοντά σε ακτογραμμές, όπως αυτές της νότιας Αφρικής και της Νντιας Αυστραλίας.
Παρά το τεράστιο μέγεθός τους, μερικά δεν έχουν καν ονομαστεί ακόμα, αλλά μία νέα έρευνα αποδεικνύει πόσο πολύτιμα είναι για το περιβάλλον μας.
Τα ωκεάνια δάση αποτελούνται από διαφόρων ειδών φύκια, τα οποία όπως όλα τα φυτά, μεγαλώνουν συλλαμβάνοντας την ενέργεια του Ήλιου και το διοξείδιο του άνθρακα για να φωτοσυνθέσουν. Τα μεγαλύτερα είδη αναπτύσσονται σε ύψος δεκάδων μέτρων, παρουσιάζοντας λόγω των ρευμάτων ένα μοναδικό χορό για τους δύτες που τα παρατηρούν. Όπως και με τα δέντρα στη στεριά, τα δάση αυτά προσφέρουν τροφή και καταφύγιο σε μία τεράστια ποικιλία υδρόβιων οργανισμών.
Ενώ στην ξηρά είναι εύκολο να υπολογιστεί το μέγεθος των δασών χάρη στους δορυφόρους, στο βυθό τα πράγματα είναι διαφορετικά και οι επιστήμονες βασίστηκαν σε εκατομμύρια αρχεία βιβλιογραφίας και αναφορών. Έτσι, δημιούργησαν ένα χάρτη ωκεάνιων δασών ο οποίος καλύπτει 7.2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι μεγαλύτερος από τον Αμαζόνιο. Βρήκαν επίσης πως τα ωκεάνια δάση είναι πολύ πιο παραγωγικά, ακόμα και από εκτάσεις που καλλιεργούνται από ανθρώπους όπως αυτές με ρύζι, καλαμπόκι και σιτάρι. Η μεγαλύτερη παραγωγικότητα παρατηρείται σε εύκρατο κλίμα όπου το νερό είναι δροσερό και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Κάθε χρόνο, τα ωκεάνια δάση παράγουν δύο έως έντεκα φορές τη βιομάζα που παίρνουμε από τις καλλιέργειες των ανθρώπων.
Τι σημαίνει αυτό για την ανθρωπότητα; Τα φύκια θα μπορούσαν να συμπληρώσουν την παραγωγή τροφίμων στη στεριά, αυξάνοντας τη βιώσιμη ανάπτυξη και εξασφαλίζοντας μία ακόμα πηγή διατροφικής ασφάλειας για το μέλλον. Οι ταχείς ρυθμοί ανάπτυξης των φυκιών σημαίνει επίσης πως καταναλώνουν γρήγορα τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, αποσπώντας το από το θαλασσινό νερό και την ατμόσφαιρα. Σε παγκόσμια κλίμακα, τα ωκεάνια δάση μπορούν να αφαιρέσουν τόσο άνθρακα από την ατμόσφαιρα όσο το δάσος του Αμαζονίου.
Η ύπαρξή τους όμως απειλείται. Σχεδόν όλη η επιπλέον θερμότητα που παράγεται από τους 2.400 γιγατόνους αερίων θερμοκηπίου καταλήγει στους ωκεανούς. Αυτό σημαίνει πως τα ωκεάνια δάση αντιμετωπίζουν δυσκολίες, με τεράστιες εκτάσεις στη δυτική Αυστραλία και στον ανατολικό Καναδά να έχουν εξαφανιστεί. Το σίγουρο είναι πως η πλειονότητα των ωκεάνιων δασών παραμένουν άγνωστα, δεν έχουν κατηγοριοποιηθεί ακόμα και δεν έχουν χαρτογραφηθεί. Πρέπει να αυξήσουμε τη γνώση μας για αυτά για να διασφαλίσουμε την προστασία και τη διατήρησή τους, καθώς παίζουν ένα σημαντικότατο ρόλο στο περιβάλλον.
Πηγή: Unboxholics