NewsEdit Ανάμεσα στις προτάσεις και τις ιδέες που έχουν πέσει στο τραπέζι από την επιστημονική κοινότητα για να σταματήσουν ή ακόμη και να αντιστραφούν τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής είναι λύσεις από το πεδίο της αποκαλούμενης «γεωμηχανικής».
Πρόκειται για ένα τομέα από τον οποίο ξεπηδούν διαφόρων ιδέες και προτάσεις για την αναστροφή της κλιματικής αλλαγής με δραστικές παρεμβάσεις στη φύση. Πρόκειται όμως για ιδέες για τις οποίες η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη καταλήξει αν θα είναι αποτελεσματικές και ασφαλείς και αρκετές θεωρούνται από αμφιλεγόμενες ως ανεφάρμοστες ή ακόμη και επιζήμιες.
Μια τέτοια μέθοδο θέλουν να χρησιμοποιήσουν οι ΗΠΑ. Όπως έγινε γνωστό ο Λευκός Οίκος αποφάσισε να χρηματοδοτήσει ένα ερευνητικό πρόγραμμα διάρκειας πέντε ετών που έχει στόχο την ανάπτυξη τεχνολογιών και μεθόδων που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το Euronews τον ψεκασμό της ατμόσφαιρας της Γης με σωματίδια τα οποία θεωρητικά θα δημιουργήσουν ένα πέπλο που θα ανακλά τις ακτίνες του Ήλιου μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία του πλανήτη.
Ο ψεκασμός θα γίνεται με αεροσκάφη τα οποία θα απελευθερώνουν σωματίδια διοξειδίου του θείου. Αυτά τα σωματίδια εκτοξεύονται σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια ηφαιστειακών εκρήξεων και έχει διαπιστωθεί ότι σε συμβάντα πολύ μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων μαζί με τα υπόλοιπα υλικά (σκόνη, αέρια) δημιουργούν ένα πέπλο που σκεπάζει τον ουρανό και εμποδίζει την διέλευση των ηλιακών ακτινών προκαλώντας κατά κανόνα πολύ αρνητικές συνέπειες στον πλανήτη.
Στο μακρινό παρελθόν τέτοια συμβάντα έχουν προκαλέσει φαινόμενα μαζικής εξαφάνισης της ζωής ενώ στην ανθρώπινη ιστορία έχουν προκαλέσει καταστροφή των καλλιεργειών και μια σειρά από άλλα προβλήματα επιβίωσης των ανθρώπων προκαλώντας την κατάρρευση διαφόρων αρχαίων πολιτισμών αλλά και δημιουργώντας δομικές κοινωνικές και άλλου είδους μεταβολές στην σύγχρονη ιστορία των ανθρώπου.
Όπως όλες οι μέθοδοι γεωμηχανικής έτσι και αυτή έχει εξαιρετικά υψηλό κόστος το οποίο εκτιμάται ότι θα έχει ύψος 10 δισ. δολαρίων ετησίως και μένει να δούμε αν σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής και ενεργειακής κρίσης μπορεί ακόμη και μια πανίσχυρη οικονομία όπως αυτή των ΗΠΑ να αντέξει ένα τόσο υψηλού κόστους ερευνητικό πρόγραμμα για την εξέλιξη και τα αποτελέσματα του οποίου δεν υπάρχουν επιστημονικές εγγυήσεις.