Στον 5ο κύκλο του The Crown που προβάλλεται ήδη από το Netflix, περιγράφεται το εξής περιστατικό: Οι Sunday Times δημοσιεύουν πρωτοσέλιδα μία δημοσκόπηση (πριν πάνω από 25 χρόνια με την Νταϊάνα ακόμα εν ζωή) που καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βρετανοί πολίτες βλέπουν θετικά την μετάβαση της βασιλικής εξουσίας από την Ελισάβετ στον Κάρολο.
Κατά την μέτρηση αυτή, η βασίλισσα χαρακτηρίζεται “γερασμένη” και “επουσιώδης”, της χρεωνόταν, δε, πως υπονομεύει τον θεσμό της μοναρχίας. Ως εκ τούτου, η μετάβαση στον “μοντέρνο” πρίγκιπα Κάρολο (που είχε στο πλευρό του την δημοφιλή και απαστράπτουσα, τότε, πριγκίπισσα της Ουαλίας, και παρά την κρυφή (…) σχέση με την Καμίλα και τα γνωστά προβλήματα στον γάμο τους) κρινόταν ως αναγκαία κίνηση για την διάσωση και ανανέωση του θεσμού.
Είναι πρωί Κυριακής και το “σώμα” των εφημερίδων φθάνει στην βασιλική θαλαμηγό “Μπριτάνια” που έπλεε στις ακτές της Σκωτίας με την βασίλισσα σε διακοπές. Κι ενώ ο θαλαμηπόλος-μπάτλερ μεταφέρει τις εφημερίδες στο κατάστρωμα, όπου βρισκόταν η Ελισάβετ, ένας σύμβουλος της δέχεται τηλεφώνημα από το Παλάτι με την εντολή να αφαιρέσει τους Sunday Times, ώστε να μην ταραχτεί.
Βεβαίως, η Ελισάβετ έμαθε τον πηχιαίο τίτλο της εφημερίδας μερικές ημέρες αργότερα, αφού η πρώτη αντίδραση ήταν μάλλον ηλίθια. Όσο απομονωμένος κι αν είναι κανείς, τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα. Πολλώ δε μάλλον, τώρα, που υπάρχουν το διαδίκτυο και τα social media.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το καθ΄ ημάς σκάνδαλο των υποκλοπών -και όχι μόνο. Καμία προσπάθεια να αποκρυβεί οτιδήποτε πλήττει την κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι επιτυχής. Είναι θέμα χρόνου. Οι παρακολουθήσεις, παρότι εξακολουθούν να μην είναι πρώτο θέμα στην κοινωνική ατζέντα και στα ενδιαφέροντα των πολιτών που νοιώθουν το ασήκωτο βάρος της ακρίβειας, δεν μπορούν να κρυφτούν στα “ψιλά” των εφημερίδων και στα αζήτητα του διαδικτύου. Κάπως έτσι το “Υποκλοπές τέλος” μετατράπηκε στο “Όλα στο φως”.
Ιδιαίτερα, όταν οι ίδιοι “Times” που στενοχώρησαν, τότε, την Ελισάβετ αναπαράγουν, τώρα, το…Documento. Όπως και το Politico, ο Guardian και πολλά ξένα ΜΜΕ, ενώ και τα ελληνικά είναι υποχρεωμένα, πλέον, να ακολουθήσουν την τάση που προκαλεί ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Η μικρή ιστορία που εκτυλίχθηκε στο “Μπριτάνια” καταλήγει, όμως, σε ένα δίδαγμα. Ακόμα και ένα μείζον ζήτημα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και με γενναιότητα, τίποτε δεν παραμένει κρυπτόν υπό τον ήλιο (των media και του ελέγχου). Η κυβέρνηση, εν προκειμένω, είχε την δυνατότητα να αντιμετωπίσει το σκάνδαλο των υποκλοπων εν τη γεννέσει του, με πλήρη ανάληψη ευθύνης και με δρομολόγηση μιας γρήγορης έρευνας της Δικαιοσύνης. Δεν το έκανε. Το αντιμετώπισε φοβικά και έκτοτε μετέβαλλε άποψη αρκετές φορές. Σύρθηκε από τις εξελίξεις.
Τώρα, όλα στηρίζονται στην γραμμή αμύνης που οικοδόμησε ο πρωθυπουργός: Δεν γνώριζε, και οι παρακολουθήσεις (της λίστας και των άλλων λιστών που έπονται) με το pretador, ουδεμία σχέση έχουν με τις νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ. Εάν αυτό δεν επιβεβαιωθεί σε προεκλογικό χρόνο, κανείς δεν θα μπορεί να κρύψει…τους Sunday Times.