Το Σαββατοκύριακο, δύο πολύ σοβαρά πολιτικά θέματα απασχόλησαν τα μέσα ενημέρωσης. Η εμπλοκή της Εύας Καϊλή στο σκάνδαλο διαφθοράς υπέρ του Κατάρ που συγκλονίζει τις Βρυξέλλες, και η παράθεση στοιχείων που επιβεβαιώνουν την παρακολούθηση του Κωστή Χατζηδάκη από την ΕΥΠ.
Και στα δύο ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε λανθασμένες αντιδράσεις. Και δεν αναφέρομαι στην άμεση διαγραφή της ευρωβουλεύτριας και αντιπροέδρου του ΕΚ. Ως προς αυτό, η κίνησή του ήταν αυτονόητη. Δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Όμως, εμφανίστηκε το πρωί του Σαββάτου να “χρεώνει” την Εύα Καϊλή στη Ν.Δ, λέγοντας (Ant1) πως ήταν δούρειος ίππος του Κυριάκου Μητσοτάκη στο κόμμα του! Η δήλωση εξέπληξε πολλούς και δικαίως προκάλεσε την επιθετική αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Όχι επειδή η ευρωβουλεύτρια δεν φλερτάριζε εδώ και καιρό πολιτικά με το Μέγαρο Μαξίμου, αυτό είναι γνωστό τοις πάσι. Δεν συνέβη, όμως, τις τελευταίες ώρες πριν την σύλληψή της στις Βρυξέλλες. Οι επαφές με τον σκληρό πυρήνα της κυβέρνησης ήταν γνωστές, όπως και οι πληροφορίες ότι διαπραγματευόταν ακόμα και την υποψηφιότητά της με τη Ν.Δ στις επόμενες ευρωεκλογές. Δεν την διέγραψε γι αυτά, δεν την διέγραψε όταν τον εξέθεσε με την δήλωσή της για τις παρακολουθήσεις, δεν την διέγραψε όταν χαρακτήρισε το Κατάρ “εργασιακό παράδεισο”.
Όμως, στην κομματική της ταυτότητα γράφει ΠΑΣΟΚ, υπήρξε, δε, συνάδελφός του στο ΕΚ, και υποστηρίκτριά του, το 2014. Η αμηχανία και η σπουδή του να κατεβάσει από το twitter ανάρτησή του με συγχαρητήρια στην Εύα Καϊλή για την ανάληψη της θέσης της αντιπροέδρου στο ΕΚ, επιβεβαιώνει πως το στίγμα πέφτει στο δικό του κόμμα και όχι στη Ν.Δ.
Το δεύτερο λάθος αφορά την υπόθεση των υποκλοπών. Στις 10 Αυγούστου, με αφορμή την αποκάλυψη πως η ΕΥΠ τον παρακολουθούσε με “νόμιμη επιδύνδεση”, ο Νίκος Ανδρουλάκης ζητούσε από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί.
«Οχι μόνο αποτύχατε παταγωδώς εκθέτοντας διεθνώς τη χώρα, αλλά σήμερα αυτή η περήφανη Παράταξη μαζί με την πλειοψηφία του δημοκρατικού κόσμου της χώρας, σας δείχνει την πόρτα της εξόδου από την εξουσία», έλεγε στο μήνυμά του προς τον πρωθυπουργό. Και τον ακολουθούσαν, σε ακόμα υψηλότερους τόνους, πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Την Κυριακή, ωστόσο, δημοσιεύτηκαν αποδείξεις για την παρακολούθηση υπουργού. Και έπονται και άλλες. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, δεν ζήτησε την παραίτηση του πρωθυπουργού. Το σκάνδαλο των υποκλοπών, όμως, δεν είναι πιά θέμα που αφορά μόνο τον ίδιο. Δικαίως αισθάνεται προσωπικά προσβεβλημένος που τελεί υπό την εικασία ότι είναι εθνικά επικίνδυνος, γι αυτό και παρακολουθήθηκε, ωστόσο δεν μπορεί να ζητά (αλα καρτ) παραίτηση του πρωθυπουργού, όταν το θέμα αφορά τον ίδιο, και να μην ζητά όταν παρακολουθείται υπουργός.