ΜΑΡΙΑ ΔΕΔΟΥΣΗ Το 2019, ο Τέρι Χολ που πέθανε χτες μόλις στα 63 του, είχε μιλήσει για πρώτη φορά για το λόγο που άφησε το σχολείο στα 14 και έκανε δουλειές του ποδαριού πριν καταλήξει να τραγουδάει σε διάφορα συγκροτήματα και τελικά στους the Specials.
Όταν ήταν 12 ετών, τον είχε απαγάγει από το σχολείο του στο Κόβεντρι ο δάσκαλός του των γαλλικών και τον είχε παραδόσει σε ένα δίκτυο παιδόφιλων στη Γαλλία, όπου ο Χολ πέρασε αρκετούς μήνες, υπό τις συνθήκες που πάνω κάτω μπορούμε να φανταστούμε όλοι.
Οι λεπτομέρειες, αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επέστρεψε στην οικογένειά του παραμένουν αδιευκρίνιστες, δεν είπε τίποτε γι αυτά, τι να πει εξάλλου;
Μετά από μήνες κατά τους οποίους «καθόμουν σε μια καρέκλα και κουνιόμουν μπρος πίσω», στα 13 άρχισε να παίρνει βάλιουμ κι επειδή ήταν διαρκώς υπνωτισμένος δεν πήγαινε σχολείο, οπότε το παράτησε.
Μετά προσπάθησε να βρει καταφύγιο στη μουσική, κάπως τα κατάφερε για ένα διάστημα, μετά άρχισε να πίνει, έγινε αλκοολικός και το 2004 έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Διαγνώστηκε με μανιοκατάθλιψη και διπολική διαταραχή και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του on-off στο λίθιο και άλλα αντιψυχωσικά φάρμακα.
Πολέμησε, παρόλα αυτά για τη ζωή του και πολέμησε πολύ.
«Δεν μπορείς να το αφήσεις να σου φάει τη ζωή», είχε πει στη συνέντευξη του, «ξέρεις ότι η παιδοφιλία είναι μέρος της πραγματικότητας, είναι ατυχές που συνέβη σε μένα αλλά δεν μπορώ να το αφήσω να μου καταστρέψει τη ζωή. Δεν πρέπει».
Δεν έχω ιδέαν πώς μπορείς να επιβιώσεις από κάτι τέτοιο, δεν έχω τίποτε να πω.
Μόνο απέραντη εκτίμηση στους ανθρώπους που δίνουν τέτοιες μάχες, πέφτουν, σηκώνονται, ξαναπέφτουν και στη διαδρομή καταφέρνουν να δημιουργήσουν κιόλας.
Και να μιλήσουν κάποτε γι αυτό που τους συνέβη, αυτό κι αν θέλει άντερα.
Τεράστιοι οι the Specials, εγώ τον Χολ όμως πάντα τον αγαπούσα λίγο παραπάνω γι αυτό το τραγούδι:
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook