NewsEdit Με αρκετές ταινίες που ήταν οι επίσημες προτάσεις των χωρών τους για τα Όσκαρ (αλλά δεν τα κατάφεραν), επανεκδόσεις, αφιερώματα και ένα υπέροχο anime (που θα κυκλοφορήσει και μεταγλωττισμένο στα Ελληνικά), υποδεχόμαστε αυτήν την κινηματογραφική εβδομάδα.
Η τριλογία του πολέμου
Τρία κινηματογραφικά ποιήματα, πάνω από χώρο και χρόνο: «Σβενιγκόρα», «Άρσεναλ-Οπλοστάσιο», «Γη». Η τριλογία του Πολέμου, του Σοβιετικού σκηνοθέτη Αλεξάντρ Ντοβζένκο (1894-1956), παρουσιάζεται σε ένα αφιέρωμα στον πολυτάλαντο και πολυπράγμονα Σοβιετικό σκηνοθέτη, για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η χώρα του Θεού (Godland)
Στα τέλη του 19ου αιώνα, στην -τότε προσαρτημένη στη Δανία- Ισλανδία, ένας νεαρός Δανός ιερέας ταξιδεύει σε ένα απομακρυσμένο μέρος της για να χτίσει μια εκκλησία και να φωτογραφίσει τους ανθρώπους της. Αλλά όσο πιο βαθιά πηγαίνει στο αχαρτογράφητο τοπίο, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από τον σκοπό, την αποστολή και την ηθική του.
Το «Η Χώρα του θεού» είναι μια συγκλονιστική ταινία ενάντια στην αποικιοκρατία, που εξοργίζει τόσο τη Δανία όσο και την Ισλανδία, τις δύο εμπλεκόμενες στην υπόθεση χώρες, σχεδόν μποϊκοτάροντας της Οσκαρική της πορεία. Ο Χλίνουρ Πάλμασον χρησιμοποιώντας το τέχνασμα ενός ανύπαρκτου ιστορικού φωτογραφικού αρχείου, σπονδυλοδένει μια οικουμενική ιστορία. Χρησιμοποιώντας την πίστη ως καταλύτη για να μιλήσει για τα τερπνά του φανατισμού και την αμφισβήτηση του ανώτερου προς τα ανθρώπινα, σκηνοθετεί μια ταινία που θα έπρεπε να διδάσκεται. Η διπλή της ονομασία στους τίτλους έναρξης και τέλους προδίδει την αποστασιοποίηση αλλά και την προσπάθεια αντικειμενικής αφήγησης.
Joyland
Από τη χώρα του θεού, στη χώρα της Χαράς. Με πρεμιέρα στις Κάννες το ντεμπούτο του ανθρωπολόγου / ντοκιμαντερίστα Saim Sadiq, γίνεται η πρώτη πακιστανική ταινία που κέρδισε το βραβείο της κριτικής επιτροπής και το Queer Palm την ίδια χρονιά.
Το Joyland είναι ένας τόπος αντιφάσεων. Τόπος διασκέδασης απόκληρων της κοινωνίας που παράγουν πλουραλιστικές κιτς στιγμές ψυχαγωγίας, με drag χορογράφους, cheesy φωταγώγηση και campy ψυχαγωγία. Η λάμψη όμως κρύβει σκοτεινά μυστικά και πονεμένες ψυχές, που δύσκολα μοιράζονται τις αλήθειες τους δημόσια.
Όπως και το πικρό ανέκδοτο που ακούμε στην ταινία, που αναφέρει πως ένα κουνούπι ερωτεύτηκε μια κότα, φιλήθηκαν, εκείνο πέθανε από τη γρίπη των πτηνών και η κότα από δάγκειο πυρετό, γιατί απλά ο έρωτάς τους ήταν καταδικασμένος σε θάνατο, έτσι και στην ταινία Joyland τα πικρά αστεία ζωντανεύουν αληθινές ανείπωτες ιστορίες.
Δεν έχει βγει ποτέ από την περιοχή που μεγάλωσε, τη Λαχούρι, αλλά πρέπει να το κάνει. Η ζωή του αλλάζει σε μία στιγμή, καθώς έρχεται ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Θα αναγκαστεί να δουλέψει σαν χορευτής, χωρίς να έχει το παραμικρό ταλέντο. Εκεί θα γνωρίσει μια τρανς χορογράφο, την οποία είχε συναντήσει τυχαία την προηγούμενη νύχτα αιματοβαμμένη από την κορυφή έως τα νύχια στο νοσοκομείο. Η σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στους δυο τους θα έχει αρκετό ερωτισμό, αν και δεν είναι ερωτική. Αυτή είναι η υπόθεση της επίσημης πρότασης του Πακιστάν για τα Όσκαρ του 2023 που σου κλέβει αυτοστιγμεί την καρδιά. Το Joyland του Σαιμ Σαντίκ κερδιζει καθόλου αδικαιολόγητα τον Queer Φοίνικα στο φεστιβάλ Καννών και το βραβείο σεναρίου στις Νύχτες Πρεμιέρας.
Έχοντας υποβληθεί ως επίσημη υποψηφιότητα του Πακιστάν για το διεθνές Όσκαρ, η ταινία ξεπέρασε το αρχικό της μποϊκοτάζ και την απαγόρευση δημόσιας προβολής ως «μη ισλαμική» και με «απαράδεκτο περιεχόμενο».
Nostalgia
Επιστρέφει στη Nάπολη για να δει τη μητέρα του μια ακόμα φορά. Η σύζυγος του σχεδόν προέβλεψε τον θάνατό της. Το πένθος θα του άλλαζε τη ζωή. Η νοσταλγία είναι ένα απαραίτητο στάδιο για την εξέλιξή του. Με πρεμιέρα στο φεστιβάλ Καννών, η ταινία από την Ιταλία περιγράφει την αναγκαιότητα των ανθρώπων να συντονίζονται με τις ρίζες και το παρελθόν τους. Χρησιμοποιώντας επιμελημένα πλάνα και κατακερματίζοντας με μεγάλα κενά σιωπής μια ιστορία ωρίμανσης -αν όχι και ενηλικίωσης- το παρελθόν γίνεται αλτήρας και συνδετικός κρίκος με το μέλλον. Η ταινία «Νοσταλγία» εκπροσωπεί την Ιταλία ως επίσημη κρατική πρόταση σε πολλές διεθνείς βραβεύσεις μεταξύ αυτών και των Όσκαρ (που δεν κατάφερε να περάσει στο shortlist).
Εκτός Ελέγχου
Ο Τζέραρντ Μπάτλερ σε αεροπλανικές περιπέτειες. Ένας πιλότος θα βρεθεί στη δίνη μιας σχεδόν εμπόλεμης ζώνης, όταν εξαιτίας μιας καταιγίδας θα κάνει αναγκαστική προσγείωση στο επιβατηγό αεροσκάφος του.
Η πρωτοχρονιά για τους επιβάτες που επέλεξαν την πτήση από Σιγκαπούρη στο Τόκιο δεν μπήκε πάρα πολύ καλά. Ο Τζέραλντ Μπάτλερ στο ρόλο του σκωτσέζου πιλότου αποφασίζει να πάρει το τιμόνι και τις ζωές των 14 επιβατών στα χέρια του, ανάμεσα τους όμως βρίσκεται και ένας δολοφόνος που μεταφέρεται στις φυλακές του Τορόντο. Κάπως έτσι η υπόθεση της ταινίας πλέον εξελίσσεται.
Απομονωμένοι, εγκλωβισμένοι, απομακρυσμένοι, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, θα βρεθούν στη μέση της ζούγκλας. Εκεί ο πιλότος μαζί με τον εγκληματία θα προσπαθήσουν να σώσουν τους αμάχους.
Όλα βαίνουν καλώς, μέχρι τη στιγμή που η τοπική τρομοκρατία παίρνει τα ηνία της αφήγησης και ο εξ’ ορισμού καλός, συνεργάζεται με τον αντίστοιχο κακό.
Όπως και στην ταινία «Non Stop», την ταινία «Επιζήσαντες», και ακόμα και το «Snakes on a Plane», τα κλισέ πετούν χαμηλά και οι σεναριακές αναταράξεις προδίδουν πως επιλέξατε μια χαμηλού κόστους πτήση στην ψυχαγωγία.
«Η λύτρωση μπορεί να βρεθεί στα πιο ασυνήθιστα μέρη» θα πει ο κατάδικος σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις ελπίδες των συνοδοιπόρων του. Δυστυχώς το ίδιο δεν συμβαίνει με τις ελπίδες των θεατών, καθώς η ταινία που ξεκινάει με πρόθεση να υποστηρίξει έντιμα το είδος της, βάζει πτητικό αυτό-γκολ και προδίδεται η φτώχεια της.
Μπελ: ο Δράκος και η Πριγκίπισσα
Στον ψηφιακό κόσμο του «U», ένα ντροπαλό κορίτσι και ένας μυστηριώδης Δράκος αναπτύσσουν έναν δεσμό.
Η «Μπελ», του Μαμόρου Χόσοντα, είναι η διακειμενική ανάγνωση της ντισνεϊκής «Πεντάμορφης και του Τέρατος» με μικρές δόσεις από «Μικρή Γοργόνα». Σε ένα διαδικτυακό σύμπαν όπου μπορείς να πλάσεις τη μορφή σου στολισμένη από τα όνειρα και την ψυχή σου, η Σούζου -που το όνομά της σημαίνει καμπάνα στα Ιαπωνικά, άρα bell στα Αγγλικά, το οποίο με τη σειρά του σημαίνει «όμορφη» στα γαλλικά.
Με ονειρικά στολισμένους διάκοσμους, ήρωες και ηρωίδες πλασμένες (και πλασμένους) με φαντασία, ιστορίες ανακαλύψης της προσωπικότητας σε έναν κόσμο όπου όλα συντελούνται εξ αποστάσεως, η ταινία αφηγείται ένα σύγχρονο παραμύθι ενηλικίωσης. Ο κόσμος των άνιμε προσδιορισμένος πλησιέστερα στη σύγχρονη δυτική φιλοσοφία, εμποτισμένος από εμπνεύσεις της άπω ανατολής και εξισορροπημένος από παραμύθια που μεγαλώνουν γενεές και γενεές, βρίσκεται στα καλύτερά του. Η μεταγλωττισμένη έκδοση της ταινίας «Μπελ» που συμμετείχε την προηγούμενη χρονιά στο φεστιβάλ Καννών, είναι ένα δώρο που πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας και τα παιδιά σας.
Θα κυκλοφορήσει επίσης και η ιαπωνική έκδοση της ταινίας με υπότιτλους.
Πηγή: ertnews.gr