NewsEdit Τηλεκπαίδευση μια δυο μέρες/μια φορά το χρόνο/με λίγο χιόνι: η κορύφωση του δικού μας θείου δράματος, η απόδειξη της πίστης μας, η δοκιμασία για την οποία πρέπει να ευγνωμονούμε την Υπουργό.
Του Κωστή Παπαϊωάννου
Είμαστε φθαρτοί, φτιαγμένοι από ύλη, λυγίζουμε. Μεγάλοι οι πειρασμοί. Εκείνη όμως, πρωθιέρεια στους αγίους τόπους του Αμαρουσίου, μάς αναβαπτίζει κάθε χρόνο στα νάματα της νεοφιλελεύθερης Ορθοδοξίας.
Δεν είναι ιδεοληψία, είναι η ετήσια λατρευτική μας αποστολή, μια εκστατική νοσταλγία του χαμένου Παραδείσου, τότε που δεν είχε πάρει ακόμα η αριστερά την ιδεολογική ηγεμονία κι αρχίσουν να κλείνουν τα σχολεία με το χιόνι. Η τηλεκπαίδευση είναι η ένθεη μανία μας για αποκατάσταση της αρμονίας ενός αιωνίως εργαζόμενου κόσμου, η αναζήτηση της ομορφιάς πριν την Πτώση.
Εικονοστάσια του νέου κόσμου οι οθόνες καταυγάζουν σήμερα τα παιδικά πρόσωπα. Δεν είναι απλό μάθημα, είναι αρχέγονη μυστικιστική εμπειρία, ταξίδι στη γνώση που κρατάει τα παιδιά μακριά από το χιόνι και τους άλλους πειρασμούς της σάρκας.
Δάσκαλοι και παιδιά, αναφωνούμε σήμερα, από τα πέρατα της Αττικής ως τους ορεινούς όγκους της χώρας: Αλληλούια! Μέσα από την καταπόνηση, την ταλαιπωρία, την εξάντληση θα οδηγηθούμε στην πλήρωση, στην κάθαρση, στη θεραπεία από την νόσο της αργίας.
Αν ο νεοφιλελευθερισμός είναι θρησκεία, η τηλεκπαίδευση είναι το Πάσχα της.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook