Ο Άρειος Πάγος με την «fast track» δημοσίευση της απόφασης για τα funds και τις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων(Ολ. ΑΠ 1/2023), λειτουργεί ως «νομική 5η φάλαγγα» φτάνοντας στα όρια της προπαγάνδας, υπέρ της κυβέρνησης, των funds, των τραπεζών, της Τράπεζας της Ελλάδος(που είχε προεξοφλήσει την έκβαση της δίκης, τον περασμένο Νοέμβριο) και των δανειστών.
Με ένα μνημειώδες σκεπτικό, σταθμίζοντας από τη μία το δικαίωμα της περιουσίας και την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών και από την άλλη τη “διάσωση” των τραπεζών(και δήθεν της οικονομίας), τάσσεται ευθέως υπέρ της δεύτερης.
Λες και μπορούν να υπάρχουν τράπεζες, με χρεωκοπημένους και ξεσπιτωμένους τους πολίτες, όταν μάλιστα οι τελευταίοι τις διέσωσαν μέχρι τώρα, όχι μία, αλλά τρείς φορές.
Η δουλεία του Δικαστηρίου όπως ορθώς σημειώνει η μειοψηφία των 9 γενναίων δικαστών, «δεν είναι να νομοθετεί» (υπέρ ποιων άραγε;) και να ερμηνεύει(!) στο κοινωνικό και οικονομικό «κενό» αλλά να κάνει πραγματική στάθμιση, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και όχι υπέρ των αεριτζήδων.
Το Δικαστήριο είχε την χρυσή ευκαιρία να θέσει πλαίσιο και κανόνες, στην λειτουργία των «κορακιών» και στους Πάτσηδες, αλλά επέλεξε χώσει το κεφάλι στην άμμο.
Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πείσει ότι, το υπάρχον πλαίσιο «βελτιώνεται» και ότι, οι ευάλωτοι προστατεύονται. Ο νέος πτωχευτικός νόμος, φέρει όμως την υπογραφή της και τα αποτελέσματά του, θα φανούν σύντομα.
Οι πολίτες από την άλλη οφείλουν, να διεκδικήσουν, να απαιτήσουν και να πραγματώσουν τελικά, την προστασία της λαϊκής πρώτης κατοικίας.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook