anilikos Το «άρωμα» των εκλογών τρυπάει τα ρουθούνια, σαν μυρωδιά φρεσκοκομμένου καφέ που καβουρντίζεται αργά, νωχελικά στο καφεκοπτείο.
Με τη δειλή ελπίδα πως ίσως αυτή τη φορά η ποσότητα καφεΐνης που περιέχει να είναι ικανή να ξυπνήσει μέσα στον πολίτη την οργή, τη μνήμη αλλά κυρίως τη συνείδηση για την ευθύνη που έχει μπροστά στην κάλπη.
Έχουν βγει από τα λαγούμια τους οι Μαντάδες, Γκρούεζες και Γκόρτσοι και κονταροχτυπιούνται παντί τρόπω για μια θέση στην επόμενη Βουλή. Οικονομικοί εγκληματίες συγκαλυμμένοι από την Κυβερνητική μπέρτα του “ποτέ ξανά αριστερά” (βλέπε Βορίδη). Κι εφόσον “Πετσώθηκε” καλά η νοοτροπία πως η Αριστερά δεν είναι πρόοδος, μένει η ακραιφνής Άριστη δεξιοκρατία ως μόνη λύση(;).
Τα Pass, όλα ανεξαιρέτως, υπήρξαν βούτυρο στο ψωμί της Νέας Δημοκρατίας όλα αυτά τα χρόνια. Με φρατζόλα, ως βάση, τη σκληρή και απαγορευτική πολιτική που άνθισε κατά τη διάρκεια των ολικών λοκντάουν την περίοδο 20-21. Μοιάζει λίγο το διάστημα βλέποντάς το σε αριθμούς, αλλά υπήρξε ικανό για να μουδιάσει τόσο τη λαϊκή αντίδραση, ώστε οι επιβληθείσες απαγορεύσεις για κάθε είδους αντίδραση (βλέπε πορείες και διαδηλώσεις) να παραμείνουν υποσυνείδητα ως θέσφατο και νόρμα.
Τόλμησαν οι ηθοποιοί να διαδηλώσουν για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Σε ποιο Πετσωμένο ΜΜΕ μάθαμε άραγε πως η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει Εθνικό Θέατρο; Πως το “μπαξίσι” που εν τέλει, μετά από πιέσεις, έδωσε η κυβέρνηση των 179€ στις οικονομικές απολαβές των ηθοποιών δεν αποτελεί και εξίσωση του πτυχίου τους με ανωτέρα σχολή αλλά παραμένουν απόφοιτοι λυκείου;
Απαγορευμένες ασυνείδητα οι διαδηλώσεις και η προβολή αυτών, ενώ το δελτίο συσσιτίου με το market pass προβάλλεται ως πανάκεια για τις καλπάζουσες αυξήσεις των ειδών διατροφής. Αστραχάν οι τιμές και οι πολίτες ρωτάνε ο ένας τον άλλον πώς θα πάρουν το επίδομα.
Η ημερομηνία των εκλογών είναι ακόμη ασαφής, η ιδιωτικοποίηση των μουσείων προχωρά ολοταχώς και τα εγκλήματα κατά της τσέπης του δημοσίου κουκουλώνονται ώστε να κοιμηθούν κι αυτά μαζί με τους πολίτες. Ειδικά με αυτούς που το 19 έδωσαν την ευκαιρία στην Αριστοκρατία να αποδείξει περίτρανα και χωρίς καμία αιδώ πως ο Γκρούεζας, ο Γκόρτσος και ο Μαντάς ζουν και βασιλεύουν. Η ρεμούλα και η μάσα είναι η μοναδική οδός των “πεφωτισμένων” και η εγκληματική οικονομική διαχείριση βαπτίζεται ¨ανάπτυξη”. Ο λαός ας πιεί μια μπύρα στην υγειά των Pass.
Το εκλογικό σώμα στις κάλπες έχει να σκεφτεί την εξής αγγλοσαξωνική έκφραση:
“Fool me once shame on you fool me twice shame on me”
Η οποία ελευθέρως ερμηνεύεται ως: με ξεγέλασες με μια φορά ντροπή σου, με ξεγέλασες δεύτερη φορά, η ντροπή είναι δική μου.
Μένει να δούμε αν το εκλογικό σώμα έχει βραχεία μνήμη ή αν είναι ολικώς αμνήμον.
