Newsroom Team Το γεγονός πως τα μικροπλαστικά βρίσκονται σε κάθε γωνιά του κόσμου, το γνωρίζουμε καλά. Έχουν εντοπιστεί σε πάνω από 1.200 θαλάσσια είδη και βρίσκονται σχεδόν σε κάθε γωνιά της τροφικής αλυσίδας. Αυτό που δε γνωρίζουμε ακόμα είναι οι επιπτώσεις της κατανάλωσης ή εισπνοής αυτών των συνθετικών ινών και κομματιών στην υγεία των πλασμάτων. Τώρα, ερευνητές κατέγραψαν με λεπτομέρεια και ποσοτικοποίησαν τις επιπτώσεις κατανάλωσης πλαστικών σε ένα από τα πιο μολυσμένα με πλαστικό πτηνό του κόσμου. Διαπίστωσαν λοιπόν πως το Ardenna carneipes, ένα θαλασσοπούλι το οποίο ζει στο Lord Howe Island, 600 χιλιόμετρα ανοιχτά από την ανατολική ακτή της Αυστραλίας, πάσχει από μία ασθένεια που ονόμασαν Plasticosis.
Η νέα μελέτη δείχνει ξεκάθαρα τη δυνατότητα του πλαστικού να προκαλεί το σχηματισμό ουλώδους ιστού στα όργανα άγριων, ελεύθερων ζώων, κάτι το οποίο είναι καθοριστικό στην υγεία και την επιβίωσή τους. Καθώς οι πλαστικοί ρύποι συνεχίζουν να αυξάνονται και η ρύπανση από πλαστικό γίνεται ολοένα και πιο κυρίαρχη σε όλα τα περιβάλλοντα παγκοσμίως, η έκθεση όλων των οργανισμών στο πλαστικό είναι αναπόφευκτη.
συγκεκριμένα θαλασσοπούλια, βρέθηκε πως υποφέρουν από έναν αργό και οδυνηρό θάνατο από τη στιγμή της εκκόλαψής τους, παρά την τεράστια απόσταση που τους χωρίζει από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Όταν οι ερευνητές πραγματοποίησαν νεκροψία στα κουφάρια των πτηνών, βρήκαν εκτεταμένα τραύματα που είχαν επουλωθεί με ουλώδη ιστό στο στομάχι τους. Κατά πάσα πιθανότητα προκαλούνται από μικροσκοπικά, αιχμηρά κομμάτια πλαστικού που συσσωρεύονται στο στομάχι του πτηνού. Περίπου των 90% των πτηνών της νήσου Lord Howe στα οποία έγινε νεκροψία, είχαν πλαστικό στο στομάχι τους.
Οι ερευνητές ονόμασαν αυτήν την ίνωση “Plasticosis”, για να βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τις άλλες ασθένειες του είδους, όπως η πνευμονοκονίαση και η αμιάντωση, στις οποίες οι ρύποι προκαλούν επίσης τη δημιουργία ουλώδη ιστού, αλλά στα πνευμόνια.
Η ζημιά στο στομάχι από τα πλαστικά έχει εντοπιστεί μόλις τα τελευταία δύο χρόνια και το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας λαμβάνει χώρο στα εργαστήρια, πάνω σε τρωκτικά. Οι έρευνες έχουν δείξει πως τα πλαστικά μεγέθους 5 χιλιοστών που καταναλώνονται, μπορούν να μπλοκάρουν, να προκαλέσουν έλκος ή να τρυπήσουν τις πεπτικές οδούς, μειώνοντας τη δυνατότητα λήψης τροφής και στις χειρότερες περιπτώσεις να οδηγήσουν το ζώο να πεθάνει από την πείνα. Η συγκεκριμένη νέα έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει ότι η Plasticosis πλήττει τα άγρια ζώα.
Τα πλαστικά στο στομάχι των πτηνών δεν αφήνουν χώρο για νέα τροφή, ενώ ο ουλώδης ιστός που επικρατεί, δεν αφήνει το πεπτικό σύστημα να εκκρίνει ένζυμα ή να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά.
Οι επιπτώσεις της κατανάλωσης πλαστικού μπορεί να μην είναι ίδιες για όλα τα στομάχια ζώων, αλλά η ανησυχία των επιστημόνων είναι έκδηλη, ακόμα και για τους ανθρώπους. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει πως αυτοί που πάσχουν από φλεγμονώδη νόσο του εντέρου τείνουν να έχουν αυξημένα επίπεδα μικροπλαστικών στα κόπρανά τους. Μεταξύ 52 συμμετεχόντων στην έρευνα, τα χειρότερα συμπτώματα τα είχαν αυτοί που είχαν και τη μεγαλύτερη έκθεση σε μικροπλαστικά. Επειδή όμως η έρευνα ήταν μικρού μεγέθους, δεν μπορεί να καθιερώσει αίτιο και αποτέλεσμα, με τους επιστήμονες να ζητούν επειγόντως περισσότερη έρευνα στο θέμα.
Η κατανάλωση πλαστικού έχει πολύπλοκες και σοβαρές επιπτώσεις, πολλές από τις οποίες μόλις τώρα ξεκινάμε να καταγράφουμε και να καταλαβαίνουμε.
Η Plasticosis μπορεί να είναι η πρώτη ασθένεια στην άγρια ζωή που συνδέεται με τα πλαστικά, αλλά μπορεί να μην είναι η τελευταία.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Journal of Hazardous Materials.