Το ημερολόγιο έδειχνε 22 Μαρτίου του 1933 όταν ανοίγει τις πύλες του στη ναζιστική Γερμανία το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ο λόγος για το περιβόητο Νταχάου, που βρίσκεται κοντά στο Μόναχο της Βαυαρίας.
Το στρατόπεδο δημιουργήθηκε μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και προοριζόταν για τον εγκλεισμό και το βασανισμό των αντιστασιακών Γερμανών.
Αργότερα, ωστόσο, “φιλοξένησε” Εβραίους, Ρομά, κομμουνιστές, ομοφυλόφιλους κ.α.
Εξάλλου, δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που πέρασαν από το Νταχάου.
Ανάμεσά τους και ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Νίκος Ζαχαριάδης.
Στο στρατόπεδο αυτό μεταφέρθηκαν αρχικά Γερμανοί κομμουνιστές, σοσιαλοδημοκράτες, συνδικαλιστές, μάρτυρες του Ιεχωβά, Ρομά (Τσιγγάνοι), ομοφυλόφιλοι και κατ’επανάληψη εγκληματίες.
Ο αριθμός των Εβραίων αιχμαλώτων στο Νταχάου αυξήθηκε μετά τα γεγονότα της Kristallnacht Νύχτας των Κρυστάλλων (10-11 Νοεμβρίου 1938) όταν περισσότεροι από 10.000 Εβραίοι άνδρες φυλακίστηκαν εκεί.
Ο αριθμός των κρατουμένων που φυλακίστηκαν στο Νταχάου από το 1933 έως το 1945 ξεπερνά τα 188.000 άτομα.
Ο αριθμός των κρατουμένων που πέθαναν στο κύριο στρατόπεδο και τα δευτερεύοντα στρατόπεδα από τον Ιανουάριο του 1940 έως το Μάιο του 1945 ανέρχεται σε τουλάχιστον 28.000, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε τα άτομα που απεβίωσαν εκεί από το 1933 έως τα τέλη του 1939.
Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων που πέθαναν στο Νταχάου.
Το στρατόπεδο Νταχάου ήταν ένα κέντρο εκπαίδευσης για τους δεσμοφύλακες στρατοπέδων συγκέντρωσης των SS, ενώ η οργάνωση και η καθημερινή πρακτική του αποτέλεσε το πρότυπο για όλα τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στο Νταχάου Γερμανοί γιατροί εκτελούσαν ιατρικά πειράματα σε κρατούμενους, όπως πειράματα για τη μελέτη ασθενειών που προκαλούνται από μεγάλο υψόμετρο χρησιμοποιώντας ένα θάλαμο αποσυμπίεσης, πειράματα για την ελονοσία και τη φυματίωση, πειράματα υποθερμίας και δοκιμές νέων φαρμάκων.
Εξαιτίας αυτών των πειραμάτων εκατοντάδες κρατούμενοι πέθαναν ή απέκτησαν μόνιμες αναπηρίες.
Οι κρατούμενοι στο Νταχάου εκμισθώνονταν επίσης ως εργάτες “σκλάβοι” βοηθώντας στη λειτουργία του στρατοπέδου, σε κατασκευαστικά έργα, καθώς και σε μικρές βιοτεχνίες.
Το Νταχάου διέθετε περισσότερα από 30 μεγάλα δευτερεύοντα στρατόπεδα στα οποία 30.000 κρατούμενοι κατασκεύαζαν όπλα για το γερμανικό στρατό.
Χιλιάδες κρατούμενοι πέθαναν από την εξάντληση λόγω της συνεχούς σκληρής εργασίας.
Το 1945 στο Νταχάου κατέφθαναν συνεχώς μεγάλοι αριθμοί κρατουμένων από τα εκκενωμένα στρατόπεδα στην ανατολική Ευρώπη και οι επιδημίες τύφου άρχισαν να αποτελούν σοβαρό πρόβλημα.
Στις 29 Απριλίου 1945 αμερικανικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το Νταχάου.
Καθώς πλησίαζαν το στρατόπεδο, ανακάλυψαν περισσότερα από 30 σιδηροδρομικά βαγόνια γεμάτα πτώματα.
Το στρατόπεδο του Νταχάου ιδρύθηκε πάνω στα απομεινάρια ενός εργοστασίου πυρομαχικών.
Ο ίδιος ο Χάινριχ Χίμλερ, ως αρχηγός της Αστυνομίας του Μονάχου, το είχε χαρακτηρίσει ως το “πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατούμενους”.
Αρχικά λοιπόν συγκεντρώθηκαν στο Νταχάου σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές και συνδικαλιστές, ωστόσο με την πάροδο του χρόνου, μεταφέρθηκαν εκεί και μάρτυρες του Ιεχωβά, τσιγγάνοι και ομοφυλόφιλοι.
Σημειώνεται ότι τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του στρατοπέδου, οι Εβραίοι ήτεν ελάχιστοι.
Το στρατόπεδο αποτελείτο από 32 κτίρια.
Από αυτά, το ένα προοριζόταν αποκλειστικά για ιερείς και θεολόγους που αντιστέκονταν στους ναζί, ενώ υπήρχε κι ένα δεύτερο δεσμευμένο για τη διενέργεια “ιατρικών πειραμάτων”.
Σημειώνεται ότι ολόκληρο το στρατόπεδο περιβαλλόταν από ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα και τάφρο, ενώ εποπτευόταν σε συνεχή βάση από φρουρούς που βρίσκονταν σε επτά υπερυψωμένους πύργους.
Συνολικά από το 1933 έως το 1945 που σταμάτησε να λειτουργεί το Νταχάου, πέρασαν από το στρατόπεδο 206.000 άνθρωποι.
Υπήρξαν, ωστόσο πάρα πολλοί ακόμη που δεν καταγράφηκαν ποτέ…
Εξάλλου, καταγράφηκαν και 31.000 θάνατοι κρατουμένων.
Πηγή: http://www.militaire.gr/%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%87%CE%B1…/