ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΤΑ Οταν η ΕΚΤ μαζί με ομοβροντία δηλώσεων ευρωπαίων αξιωματούχων λένε για το πόσο ασφαλείς είναι οι Ευρωπαικές τράπεζες, αλλά δεν μιλάνε για το παρασκήνιο.
Εκείνο που δεν λένε, είναι ότι μετά το σκάσιμο της Credit Suisse, βρέθηκε σε εξέλιξη μια σημαντική «πυροσβεστική» παρέμβαση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας στο διεθνές σύστημα. Ξαφνικά, αυξήθηκε από το μηδέν στα 60 δισ. δολ. το ποσό ρευστότητας που παρέχει η Fed σε άλλες κεντρικές τράπεζες, μέσω συμφωνιών επαναγοράς τίτλων (repos). Αυτά τα 60 δισ. δολ. είναι το ποσό ρευστότητας που χρειάσθηκαν επειγόντως κάποιες τράπεζες στο εξωτερικό (Ευρώπη) επειδή έχασαν απότομα ρευστότητα σε δολάρια. Τα τζιμάνια των κατόχων λογαριασμών σε δολάρια τα απέσυραν. Κι ως γνωστόν τράπεζα χωρίς αποθέματα σε δολάρια δεν παει πουθενά.
Τα δολάρια της FED αποκαλύφθηκε τελικά ότι κατευθύνθηκαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να καλύψει τις ανάγκες ρευστότητας μίας ή περισσότερων μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, οι οποίες είχαν σημαντικές απώλειες καταθέσεων σε δολάρια, με συνήθη ύποπτο την αμαρτωλή Deutsche.
Kαι κάπως έτσι άρχισε το…πάρτι. Θύμισε λίγο εποχες προηγούμενης κρίσης όταν η FED έστελνε αβερτα δολάρια στην Ευρώπη μέσω swaps.
Φυσικά η κατάσταση δεν είναι καθόλου ασφαλής για καμία τράπεζα. Μπορούμε απλά να πούμε ότι βιώνουμε μια εν εξ ελίξει κατάσταση ευχόμενοι να μη δούμε τα χειρότερα, διότι υπάρχουν κι άλλες τράπεζες που έχουν στοχοποιηθεί λόγω της καταστασης τους, γερμανικές, γαλλικές, αμερικάνικες , ισπανικές και ιταλικές. Οπου αν το τσουνάμι αρχίσει, δεν σταματά πουθενά υπάρχει δεν υπάρχει πρόβλημα.