NewsEdit Η ΑΠΟΧΗ στο προσκήνιο. Ακολουθεί το κάλεσμα της εκδήλωσης της “Αυτένεργειας” αυτή την Πέμπτη στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο TRISE:
Σας καλούμε όλες και όλους σε μία δημόσια συζήτηση-διαβούλευση με τίτλο: “Η αποχή στο προσκήνιο”!
Η αύξηση της εκλογικής αποχής των τελευταίων ετών είναι αποκαλυπτική. Η σιωπή για το ζήτημα όμως είναι εξίσου αποκαλυπτική. Στις εκλογές του 2019 η αποχή σκαρφάλώσε στο 42,1% – το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό αποχής της Μεταπολίτευσης, μετά τις εκλογές του 2015, όταν το 43,4% των εγγεγραμένων απείχε της εκλογικής διαδικασίας.
Σήμερα, έπειτα από ακόμη ένα 4ετές ξεγύμνωμα της εξουσίας, και με νοπές τις ψευδαισθήσεις της προηγούμενης αριστερής κυβερνησιμότητας, η γενικευμένη αγανάκτηση που οδήγησε τον κόσμο μαζικά στον δρόμο με το έγκλημα στα Τέμπη, φαίνεται πως είναι έτοιμη να σπάσει ένα νέο ρεκόρ άκυρου/αποχής. Η αποχή θα βρεθεί ξανά ως η «νικήτρια» της εκλογικής αναμέτρησης.
Για πόσο καιρό ακόμη θα αγνοούμε ως κοινωνία τον ελέφαντα στο δωμάτιο; Είναι πια παρωχημένο να υποστηρίζει κανείς ότι ο κόσμος απλώς… βαριέται να ψηφίσει. Η κρίση της αντιπροσώπευσης βαθαίνει με σταθερό τρόπο τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια. Οι παγκόσμιες Πλατείες του ’11-’12 το ανέδειξαν αυτό με τον καλύτερο τρόπο απαιτώντας: “Όλοι έξω – Άμεση δημοκρατία τώρα!”. Οι εκλογές αντιπροσώπων του κοινοβουλίου αποτελούν έναν ολιγαρχικό θεσμό του σημερινού συστήματος που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτειακή πρόταση της άμεσης δημοκρατίας.
Αποφασίσαμε ως συλλογικότητα, που μάχεται για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση και την άμεση δημοκρατία, να αναδείξουμε τα όσα νοήματα μπορεί να φέρει η επιλογή της εκλογικής αποχής. Τι σημαίνει, εν τέλει, για τον καθένα και κάθεμία η άρνησή του/της ή η κατάφασή του/της να ψηφίσει; Τι σημαίνει αυτή η επανειλημμένη επιλογή της πλειοψηφίας των πολιτών, οι οποίοι δεν συναινούν και δεν πηγαίνουν στις κάλπες; Αλλά και τι θα σήμαινε για το κοινωνικό γίγνεσθαι η πιθανή αναγνώριση της αποχής; Η καταμέτρησή της μη-ψήφου στο συνολικό 100% των εκλογικών αποτελεσμάτων θα είχε συγκεκριμένες επιπτώσεις; Κι αν ναι, ποιες; Τι θα σήμαινε η καθολική λαϊκή συνειδητοποίηση ότι μας κυβερνούν “και με τον νόμο” οικτρές μειοψηφίες;
Σας καλούμε όλες-όλους σε μία δημόσια συζήτηση-εργαστήριο ώστε να αναδείξουμε τα παραπάνω σημαντικά ζητήματα. Όλοι εμείς, από κοινού και από τα κάτω, οι “δίχως κάποιο ιδιαίτερο τίτλο” πολίτες!
ΠΕΜΠΤΗ 6 Απριλίου στις 20.00
ΤΡΙΣΕ / Κολοκοτρώνη 31, Σύνταγμα
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ – Να ανοίξουμε τα περάσματα της άμεσης πολιτικής ενάντια στην κουλτούρα της ανάθεσης!
«Δεν υπάρχει τίποτα που να φοβίζει τους κυβερνώντες περισσότερο από την προοπτική να ξεσπάσει η δημοκρατία»
∼ David Graeber, αναρχικός ανθρωπολόγος, ακτιβιστής στο Occupy Wall Street
“Αυτενέργεια” – aftenergeia.gr