Newsroom Team Ξεριζωμένη η καρδιά της «Μητέρας Γης» που παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να μας αγαπάει. Δώρο τα σπλάχνα της στους εμπόρους, στους βιομήχανους, στους επενδυτές παλιάς και νέας τεχνολογίας για την ενέργεια και τη «βιώσιμη ανάπτυξη».
Είναι γνωστή η τακτική του ΟΗΕ να αφιερώνει συγκεκριμένες μέρες, εβδομάδες ή και δεκαετίες σε διάφορα θέματα που «απασχολούν» την ανθρωπότητα. Υποτίθεται πως αποτελούν τις αφορμές για να ευαισθητοποιηθούμε γύρω από αυτά και να κινητοποιηθούμε για την επίλυσή τους. Είναι απορίας άξιο, βέβαια, πώς μπορεί να υπάρχει «Διεθνής Ημέρα εξάλειψης της φτώχειας» (17η Οκτωβρίου) μαζί και «Διεθνής Ημέρα των Τραπεζών» (4η Δεκεμβρίου). Αλλά ΟΗΕ είναι αυτός, μπορεί να αγκαλιάζει ταυτόχρονα και το θύμα και τον θύτη, όπως έχει δείξει σε όλη την πορεία του από την ίδρυσή του το 1945. Τα αφιερώματά του είναι κυρίως αφορμές για εκδηλώσεις σε ωραίες αίθουσες με ακριβά ποτά και εδέσματα για τους εμπνευστές τους. Έτσι, για να διασκεδαστεί η στενοχώρια από τα όσα άκουσαν στα συνέδρια για τα παγκόσμια προβλήματα.
Περίπου 37 είναι οι «διεθνείς μέρες» που αφορούν προβλήματα του οικοσυστήματος. Και η 22η του Απρίλη τιμάται από τον ΟΗΕ ως «Διεθνής Ημέρα της Μητέρας Γης». Δεν ξέρω αν οι εμπνευστές της είχαν στον νου τους τις διάφορες μυθολογικές παραδόσεις που ήθελαν τη Γη ως θεά-μητέρα όλων των όντων. Πάντως ο τρόπος με τον οποίο της φέρονται τα προνομιούχα παιδιά της θυμίζει το ποίημα εκείνο του Ζαν Ρισπέν, εμπνευσμένο από κάποια λαϊκή παράδοση, που μετέφρασε στα ελληνικά το 1917 ο Άγγελος Βλάχος και το ξέρουμε με τον τίτλο «Η καρδιά της μάνας». Ένας νεαρός, λοιπόν, αγάπησε την κόρη μιας μάγισσας κι εκείνη για να ανταποκριθεί στον έρωτά του τού ζήτησε να ξεριζώσει την καρδιά της μάνας του για να την φάει το σκυλί της. Κι εκείνος το κάνει. Καθώς τρέχει για να της την προσφέρει, σκοντάφτει και πέφτει. «Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει/ και την ακούει να κλαίει και να μιλάει./ Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:/ – Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!».
Ξεριζωμένη η καρδιά της «Μητέρας Γης», που παρ’ όλ’ αυτά εξακολουθεί να μας αγαπάει. Δώρο τα σπλάχνα της στους εμπόρους, στους βιομήχανους, στους επενδυτές παλιάς και νέας τεχνολογίας για την ενέργεια και τη «βιώσιμη ανάπτυξη». Θυσία σ’ αυτούς τα νερά κι ο αέρας της. Και δεν χάνονται μόνο τα όσα την απαρτίζουν και την ακεραιώνουν. Χάνονται και οι λέξεις που τα δηλώνουν, οι μύθοι που δημιουργήθηκαν από αυτά, τα τραγούδια και τα ποιήματα που ενέπνευσαν, οι μουσικές, οι πίνακες και τα γλυπτά που πλάστηκαν σαν ανθρώπινη απόκριση στους ήχους και στις εικόνες τους. Ξεριζώνονται πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και ό,τι έχει αναθρέψει την ομορφιά τους.
Ο οικο-καπιταλισμός είναι κι αυτός μια λύση. Κερδοφόρα για όσους με τις πρακτικές τους κατέστρεψαν τον πλανήτη
Δεν είναι η κόρη κάποιας μάγισσας που τα ζητάει, αλλά ένα οικονομικό και πολιτικό σύστημα που ζει με και από την εκμετάλλευσή τους. Αυτό το σύστημα καλούσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ να επενδύσει στη σωτηρία της «Μητέρας Γης». Αλλαγή του χαρακτήρα των οικονομικών επενδύσεων, λοιπόν, είναι γι’ αυτόν η λύση. Γιατί όχι; Ο οικο-καπιταλισμός είναι κι αυτός μια λύση. Κερδοφόρα για όσους με τις πρακτικές τους κατέστρεψαν τον πλανήτη. Όπως, για παράδειγμα, για την εταιρεία DuPont, που από τη μια παράγει από τα πιο επικίνδυνα χημικά απόβλητα στον κόσμο, από την άλλη παράγει προϊόντα για την αποτέφρωση και την ταφή βιομηχανικών αποβλήτων σαν τα δικά της (Joshua Karliner, The corporate Planet. Ecology and politics in the age of globalization, 1997).
Έτσι, τη θέση της καρδιάς της μάνας την παίρνει η καρδιά του σκότους. Εκείνου του σκοταδιού των εμπόρων αποικιοκρατών –όπως το αφηγήθηκε ο Τζόζεφ Κόνραντ στο ομώνυμο έργο του, το 1899– που αλέθει τις ζωές, τη γη και τον κόπο των ανθρώπων για να τραφεί και να θεριέψει με τη φρίκη που προκαλεί και την οποία μάλιστα αναγνωρίζει. Του σκοταδιού των κούφιων ανθρώπων, «καύκαλα μ’ άχερα γεμάτα», όπως έγραψε στο ομότιτλο ποίημά του ο Τ.Σ. Έλιοτ στηριγμένος στο θέμα του έργου του Κόνραντ. Θα τελειώσει ο «κόσμος μ’ έναν λυγμό», λοιπόν, όπως προβλέπει ο Έλιοτ στο ποίημά του; Θα τελειώσει σε μια Μητέρα Γη ρημαγμένη από το σκοτάδι και «χωρίς καρδιά;»
Πηγή: Prin.gr