NewsEdit Ενα από τα σοβαρά προβλήματα των δημοκρατικά οργανωμένων χωρών είναι η μεταλλαγή της δημοκρατίας με κόμματα σε δημοκρατία των κομμάτων.
Του Παντελή Μπουκάλα
Βεβαίως, όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί ομνύουν στο όνομα της κοινωνίας των πολιτών, την επικαλούνται και την προσκαλούν στο τραπέζι τους, τάχα σαν ισότιμο συνομιλητή. Σαν παρατηρητή χωρίς δικαίωμα λόγου τη θέλουν. Θ’ ακούσουν μεγάθυμα το παράπονό της, θα τη διαβεβαιώσουν ότι «θα λάβουν σοβαρά υπόψη τις παρατηρήσεις της» και θα της χαϊδέψουν συγκαταβατικά το κεφάλι. Κυρίως τα αυτιά της. Κάθε άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, πλην της κομματικής, αδυνατεί να παρέμβει επί της ουσίας στα τεκταινόμενα. Ακόμα και πολύμηνες μαζικές κινητοποιήσεις δεν ανατρέπουν, όχι βέβαια καθεστώτα, ούτε καν νομοσχέδια. Σε κάποιες χώρες δοκιμάζουν να θεραπεύσουν το πρόβλημα με το φάρμακο των δημοψηφισμάτων.
Η δική μας θλιβερή ιστορία, του δημοψηφίσματος του 2015, που ακυρώθηκε στην πράξη από τον κ. Αλέξη Τσίπρα, δεν επιτρέπει αυταπάτες. Δεν επιτρέπεται επίσης να παρηγοριόμαστε που υπάρχουν και χώρες ή διά νόμου και ροπάλου μονοκομματικές (λ.χ. η Κίνα) ή φαινομενικά πολυκομματικές, λ.χ. η απολυταρχική Ρωσία. Το καλό, η δημοκρατία, οφείλει να αποβλέπει στο καλύτερο. Οχι να συγκρίνεται βολικά με το κραυγαλέα χειρότερο και να ληθαργεί.
Δεύτερο σοβαρό πρόβλημα: η υποκατάσταση της δημοκρατίας με ΜΜΕ από τη δημοκρατία των ΜΜΕ, λόγω της οποίας η αναξιοπιστία του δημοσιογραφικού επαγγέλματος αμιλλάται την αναξιοπιστία του πολιτικού επαγγέλματος. Η δημοκρατία των Μέσων, που την αποκαλώ «έμμεση», εις μνήμην της αρχαίας άμεσης, είναι κατ’ ουσίαν δημοκρατία των καναλιών. Πειστήριο και το έθιμο να συμμετέχουν στο προεκλογικό ντιμπέιτ μόνο δημοσιογράφοι του γυαλιού. Και μάλιστα, σαν εκπρόσωποι του καναλιού τους. Οχι ως αυτοτελή και αυτόνομα πρόσωπα.
Πανομοιότυπο το ρεπορτάζ, ενημερώνει ότι στο ντιμπέιτ της 10ης Μαΐου, «τον Alpha θα εκπροσωπήσει ο Α. Σρόιτερ, τον ΑΝΤ1 ο Γ. Παπαδάκης, το Mega η Ρ. Τζίμα, το Open ο Π. Στάθης, τον ΣΚΑΪ η Σ. Κοσιώνη, το Star η Μ. Ζαχαρέα». Αλήθεια; Τον σταθμό όπου δουλεύει «εκπροσωπεί» ο δημοσιογράφος, δηλαδή τον ιδιοκτήτη του; Και τι είναι ο σταθμός; Οιονεί κόμμα; Εξωθεσμικός πόλος εξουσίας; Πρώτοι οι έξι προσβάλλονται από τέτοιες διατυπώσεις. Και πρώτοι αυτοί πρέπει να διαμαρτυρηθούν. Δεν είμαστε «του σταθμού μας» – ή «της εφημερίδας μας». Εργαζόμαστε εκεί.
Πρώτη δημοσίευση στην Καθημερινή