Στα ψιλά πέρασε, Πιτσιρίκο, το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι δεύτερη στην Ευρώπη σε υπερβάλλουσα θνησιμότητα, η οποία ήταν 10,3% μεγαλύτερη τον Μάρτιο του 2023 σε σύγκριση με τον μέσο όρο της τετραετίας 2016-2019.
Άρθρο του Βαγγέλη Σπανού
Στην πρώτη θέση ήταν η Ολλανδία με +12% και ακολούθησαν η Αυστρία και η Ιρλανδία με +9%, η Κύπρος με +8%, η Ισπανία και η Μάλτα με +6%, η Γερμανία με +4%, η Δανία με +1%.
Στον αντίποδα, αρνητική υπερβάλλουσα θνησιμότητα, δηλαδή, λιγότερους θανάτους απ’ ό,τι πριν την πανδημία κατέγραψαν η Λετονία (-14%), η Ρουμανία (-13%) και η Βουλγαρία (-10%).
Φυσιολογικά αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, δηλαδή, μετά από μία τριετία αύξησης της θνησιμότητας λόγω πανδημίας, να μειωθούν και πάλι οι θάνατοι.
Και θα έπρεπε να συμβαίνει, διότι αυτό είναι η ισορροπία της φύσης.
Θα πρέπει, λοιπόν, να εξηγηθεί, γιατί στην Ελλάδα του Μητσοτάκη (αλλά και των χωρών – εταίρων μας) πεθαίνουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι σε κανονικές συνθήκες κι ενώ η συνθήκη (πανδημία) που αύξησε τη θνησιμότητα έχει πλέον εκλείψει.
Δεν θα ενστερνιστώ, Πιτσιρίκο, τη θεωρία συνωμοσίας που κυκλοφορεί ότι η υπερβάλλουσα θνησιμότητα είναι αυξημένη σε χώρες που εμβολιάστηκε η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τους, όπως η Ελλάδα, η Ολλανδία, η Κύπρος, η Ισπανία, η Γερμανία κ.λ.π.
Ούτε ότι πλέον πεθαίνουν λιγότεροι απ’ ό,τι πριν την πανδημία σε χώρες που εμβολιάστηκε η μειοψηφία του πληθυσμού τους, όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία.
Απλά, θα εκφράσω την απορία μου πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα, το οποίο εκφράζουν κυρίως η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να θεωρούν ότι στο θέμα των εμβολίων τα κόμματα τους είπαν την αλήθεια. Μία αλήθεια που, καλά καλά, δεν κατέχουν ακόμα ούτε οι επιστήμονες.
Αλλά την ήξεραν ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας, ο Ανδρουλάκης, ο Βαρουφάκης και ο Κουτσούμπας.
Και τώρα οι πολίτες ετοιμάζονται να κάνουν κι ένα δωράκι στα πολιτικά κόμματα και κυρίως τα δύο μεγάλα, με την αποχή τους από τις εκλογές.
Κι αυτό, διότι είναι απλά μαθηματικά ότι η αποχή πριμοδοτεί κυρίως τον Μητσοτάκη και κατά δεύτερο λόγο τον Τσίπρα.
Όσο μεγαλύτερη αποχή, τόσο υψηλότερο το ποσοστό επί των ψηφισάντων, που θα πάρουν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, επειδή αυτοί που απέχουν, αν ψήφιζαν θα προτιμούσαν λογικά κάποιο μικρό κόμμα, όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό αυτών που θα μείνουν εκτός Βουλής, τόσο μικρότερο ποσοστό θα χρειάζονται η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν κυβέρνηση (δηλαδή, αν το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής είναι 10%, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα υπολογίζεται ως προς το 90%).
Πιο απλά, όσο περισσότερα κόμματα μπουν στη Βουλή, τόσο πιο δύσκολη θα γίνει του Μητσοτάκη και του Τσίπρα η ζωή.
Και μιας και είπα ζωή, Πιτσιρίκο, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι μία καλή επιλογή.
Αν μη τι άλλο, η Κωνσταντοπούλου επέδειξε και ικανότητα και εντιμότητα κατά το διάστημα που ήταν πρόεδρος της Βουλής, στήριξε ως όφειλε τον Τσίπρα, όταν δεχόταν επιθέσεις από παντού σε Ελλάδα και Ευρώπη το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τον εγκατέλειψε -σωστά- όταν άλλαξε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και έφερε το τρίτο μνημόνιο.
Μια χαρά είναι η Κωνσταντοπούλου, τη θεωρώ πιο φρέσκια από τον Κουτσούμπα και πιο πρακτική από τον λαμπρό επιστήμονα, αλλά ολίγον θεωρητικό Βαρουφάκη, ωστόσο, για να μην θεωρηθεί ότι κάνω και αβάντα στην Πλεύση Ελευθερίας, υπάρχουν 36 κόμματα για να επιλέξει κάποιος.
Και ψηφίζοντας ένα μικρό κόμμα κάνεις ζημιά -έστω και μαθηματικά- σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός αν νομίζει κανείς ότι θα ιδρώσει το αυτί του Μητσοτάκη ή του Τσίπρα αν είναι μεγάλη η αποχή, επειδή δεν θα έχουν και καλά λαϊκή νομιμοποίηση.
Θα κοκκινίσουν για αυτό από ντροπή άνθρωποι που ανέτρεψαν το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος ή που το κόμμα τους χρωστάει σχεδόν μισό δισ. ευρώ, αλλά πρόσφατα έγινε έξωση σε 81χρονο ανάπηρο, που ήταν εγγυητής σε στεγαστικό δάνειο και ο άνθρωπος μένει στην βεράντα του σπιτιού του.
Η αποχή βολεύει και ενισχύει τα μεγάλα κόμματα, αυτό που τα αποδυναμώνει είναι η πολυφωνία. Και επιλογές υπάρχουν, δεν είναι μόνο η Πλεύση Ελευθερίας, αλλά και το ΚΚΕ (μ-λ), η ΟΚΔΕ (Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας), η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΟΑΚΚΕ (Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ), το Μ-Λ ΚΚΕ για τους αριστερούς.
Υπάρχουν επιλογές και για τους υπόλοιπους, όπως Κίνημα 21, Κίνημα Φτωχών, Νίκη, Ελληνικό Όραμα, Βόρεια Λέγκα – Κράμμα, Ελλήνων Συνέλευσις, Ένωση Κεντρώων, Τ.ΟΛ.ΜΑ, Νέα Δομή, Ελεύθεροι Ξανά, Κ.Ο.Τ.Ε.Σ, Οικολόγοι του Δημοσθένη Βεργή, Social, η Πνοή Δημοκρατίας, Πράσινο Κίνημα, ΕΑΝ, Ενώνω Συμμαχία Ελευθερίας, Εθνική Δημιουργία, Κοινωνία Αξιών – Φιλελεύθερη Συμμαχία, Πολιτική Πρωτοβουλία, Συμμαχία Ανατροπής, Οικολόγοι – Πράσινοι, Ενότητα Αλήθεια ΕΝ.Α, και ο ανεξάρτητος υποψήφιος Στέφανος Προϊτσης.
Έγραψα όλα τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές, Πιτσιρίκο, για τα μάθουμε κιόλας, αλλά και διότι αν μπουν όσο το δυνατόν περισσότερα στη Βουλή, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η αυτοδυναμία, δηλαδή, ουσιαστικά μία “κοινοβουλευτική δικτατορία”, την οποία το καθεστώς που στηρίζει Μητσοτάκη βαφτίζει “κανονικότητα”.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τουλάχιστον εννέα είναι οι νεκροί και υπάρχουν και αρκετοί αγνοούμενοι, μετά τις πλημμύρες που έπληξαν τη βόρεια Ιταλία, όπως μεταδίδει το BBC.
Oι καταρρακτώδεις βροχές προκάλεσαν την υπερχείλιση 14 ποταμών, οι οποίο πλημμύρισαν 23 πόλεις, μεταξύ των οποίων και τη Ραβένα, που σύμφωνα με τον δήμαρχο της Michele de Pascale είναι “αγνώριστη”.
Το ότι αναβλήθηκε το ράλι της Ίμολα ήταν το λιγότερο.
Πολλές ήταν οι ζημιές και στο γειτονικό Φορλί, ενώ στην Τσεζένα κάτοικοι ανέβηκαν στις οροφές των σπιτιών τους για να γλιτώσουν.
Το ρεύμα έχει κοπεί στην πόλη και πολλοί άνθρωποι σε όλη την επαρχία της Εμίλια Ρομάνα βρήκαν καταφύγιο σε γυμναστήρια και σχολεία.
Σε πολλές περιοχές δεν κατέστη δυνατό να μετρηθεί η ποσότητα της βροχής που έπεσε, διότι ήταν τόσο μεγάλη, που ξεπέρασε τις δυνατότητες των μετεωρολογικών οργάνων.
Η βόρεια Ιταλία είχε δεχτεί καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις και στις αρχές του μήνα, με συνέπεια το έδαφος να είναι κορεσμένο και να μην μπορέσει να απορροφήσει τον νέο όγκο νερού που έπεσε.
Τουλάχιστον, την Πέμπτη 18/5 δεν μας έπιασε στη θάλασσα η βροχή.
Παρά το γεγονός ότι και πάνω από τη Βάρκιζα υψώνονταν οι σωρειτομελανίες –
νέφη σαν κουνουπίδια (σωρείτες) με κατακόρυφη ανάπτυξη- απειλητικοί.
Στον βυθό κολυμπούσαν κακαρέλοι και σαργοί.
Δεν ήταν, πάντως, οι κακαρέλοι που σήκωναν την άμμο του πυθμένα, φεύγοντας μακριά μόλις τους πλησίαζα με τη φωτογραφική μηχανή.
Αλλά το κυματάκι του νοτιά, ο οποίος έφερε και τα σύννεφα που προκάλεσαν τη βροχή.
Πού θα πάει, θα σταματήσουν κάποτε (τέλη Ιουνίου προς Ιούλιο μάλλον) κι αυτές οι βροχές.
Αλλά, δυστυχώς, τότε θα αρχίσουν οι πυρκαγιές.
Με αυτό το σκεπτικό, η Γαλλική Εθνοσυνέλευση ψήφισε ομόφωνα την απαγόρευση του καπνίσματος στα δάση και σε απόσταση 200 μέτρων από αυτά, όπως γράφει η Le Monde.
H απαγόρευση θα ισχύει κατά την αντιπυρική περίοδο και οι ποινές σε εκείνους που θα προκαλέσουν θάνατο από φωτιά που εκδηλώθηκε από αναμμένο τσιγάρο θα φτάνουν ως και τα 10 χρόνια φυλάκισης και τις 150 χιλ. ευρώ πρόστιμο.
Oι Γάλλοι βουλευτές ενέκριναν κι άλλα μέτρα για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, όπως αύξηση των προστίμων σε περίπτωση παραβάσεων από ιδιοκτήτες οικοπέδων.
Απέτυχε, επίσης, η προσπάθεια της κυβέρνησης να καταργήσει την απαλλαγή από τον φόρο καυσίμων για τα οχήματα της πυροσβεστικής, καθώς σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση ψήφισε υπέρ της διατήρησης της (134-4).
Οι βουλευτές του Melenchon και των Οικολόγων δεν κατάφεραν, ωστόσο, με τη σειρά τους να περιορίσουν την πρακτική της κοπής όλων των δέντρων σε ένα οικόπεδο, ούτε να απαγορεύσουν την αναδάσωση μετά από πυρκαγιά, με το σκεπτικό ότι “το δάσος αναγεννιέται με φυσικό τρόπο”.
Ο Βαγγέλης Σπανός είναι συντάκτης στον Πιτσιρίκο