NewsEdit Ιδιαιτέρως αιχμηρός παρουσιάστηκε ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα πολιτικών επιστημών στο ΑΠΘ, Χριστόφορος Βερναρδάκης, μιλώντας στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή «Στον αέρα» με τη δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη.
Μεταξύ άλλων, δήλωσε:
Πρόκειται περί μεγάλης πολιτικής ήττας και για αυτό απαιτείται μια σοβαρή μελέτη του αποτελέσματος. Καταρχήν έχει πολλές αιτίες, δεν είναι εύκολα αποκωδικοποιήσιμες αλλά ένα πράγμα το οποίο θα παρατηρούσα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε το ισχυρό του συγκριτικό πλεονέκτημα που είχε στις εργατικές λαϊκές συνοικίες, στην εργατική λαϊκή βάση. Αυτή τη στιγμή εμφανίζεται σαν ένα κόμμα το οποίο έχει στη σύνθεσή του μια ευρεία πολυσυλλεκτικότητα και τέτοιου τύπου κόμματα συνήθως βρίσκονται σε καθοδική πορεία. Δηλαδή δείχνει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένας κεντρικός πυλώνας κοινωνικών αναφορών στη συγκρότηση του εκλογικού σώματος έτσι όπως καταγράφηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε σε στρώματα τα οποία κατά κάποιο τρόπο είναι πολύ πληβειακά δηλαδή η αντίληψη ότι όλα τα πάντα είναι μια καταστροφή και τα πάντα είναι μια γενναία φτωχοποίηση της κοινωνίας αυτό αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι ακόμα και λαϊκών στρωμάτων τα οποία παρά την ακρίβεια και την μείωση του εισοδήματος μπορούσε να τα καταφέρνει, εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε να εμφανίσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο δηλαδή χάθηκε σε πολλά μηνύματα απ’ ότι φάνηκε εκ του αποτελέσματος και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα στρώματα αυτά είτε να ψηφίσουν ΝΔ αλλά όχι τόσο αυτό αλλά όσο το να ρευστοποιηθεί η ψήφος τους προς πολλούς συνδυασμούς.
Το πρόβλημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετεξελίχθηκε, ότι απ’ ότι φάνηκε δεν απάντησε στην πραγματικότητα ότι με τις εκλογές του ’19 παρά το γεγονός ότι είχε μια κυβερνητική θητεία, που είχε βεβαίως και φθορές και συγκρούσεις κοκ κράτησε ένα σημαντικό ποσοστό, το θέμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να μετασχηματίσει σε ένα νέο πολιτικό κόμμα αυτή τη δυναμική του την εκλογική. Τώρα δεν ξέρω αν μπορεί να το κάνει.
Με αφορμή τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα «ότι το αποτέλεσμα των εκλογών είναι οδυνηρό για τη δημοκρατία»
Το νόημα της δήλωσης του Αλέξη Τσίπρα, και σε αυτό συμφωνώ, είναι ότι όταν δημιουργούνται υπερσυγκεντρώσεις και δεν υπάρχουν ισοδύναμα ελεγκτικά, κοινοβουλευτικά-νομοθετικά ισοδύναμα τα οποία μπορούν να ελέγχουνε προφανώς τείνουμε σε ένα δημοκρατικό πρότυπο το οποίο είναι περισσότερο περιορισμένο δηλαδή έχουμε μια απόλυτη υπερεξουσία, και είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή οι εκλογικοί συσχετισμοί δίνουν την εικόνα ενός υπερκυρίαρχου κόμματος. Αλλά για αυτή την εξέλιξη δεν φταίει η ΝΔ, φταίνε οι αντίπαλοί της, φταίει ο τρόπος που χειριστήκαμε εμείς αυτή την τετραετία. Δηλαδή δεν δημιουργείται πρόβλημα δημοκρατίας επειδή ψήφισαν κάποιοι, δημιουργείται πρόβλημα σε εμάς επειδή ψήφισαν έτσι και πρέπει να δούμε τι ακριβώς έχει συμβεί.
Ερωτηθείς αν φοβάται ότι μπορεί στις 25 Ιουνίου να είναι χειρότερα τα πράγματα για τον ΣΥΡΙΖΑ ή να μπει σε μια πορεία μη αναστρέψιμη
Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο και για αυτό χρειάζονται πολύ ισχυρές πολιτικές πρωτοβουλίες. Καταρχήν χρειάζεται απόλυτη ειλικρίνεια, χρειάζεται να αναγνωριστεί ότι δεν φταίει ο λαός, φταίει η πολιτική σου γραμμή, φταίει το μήνυμα σου το επικοινωνιακό αυτό πρέπει να διορθωθεί τις επόμενες μέρες. Δεν πρέπει να δημιουργηθεί προφανώς ένα κλίμα ηττοπάθειας αλλά αν όμως δεν γίνει τίποτα από όλα αυτά ναι προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει σε μια πτωτική πορεία δηλαδή θα έλεγα ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Πρέπει να πάρει εξωστρεφείς πρωτοβουλίες ξεκινώντας από τη δημόσια αναγνώριση ότι πρόκειται περί πολιτικής ήττας μεγάλων διαστάσεων, την ευθύνη πρέπει να την πάρει το κεντρικό της επιτελείο, εμείς δηλαδή όλοι οι οποίοι είχαμε αυτή την ευθύνη του σχεδιασμού και της εφαρμογής και προφανώς πρέπει να προχωρήσει σε εξωστρεφείς πρωτοβουλίες μεγάλης όμως κλίμακας.
Νομίζω ότι και το θέμα της ηγεσίας πρέπει να τεθεί, όχι με την έννοια ότι θα αμφισβητηθεί το πρόσωπο του Α.Τσίπρα αλλά πρέπει να αμφισβητηθεί ο τρόπος με τον οποίο πολιτευόμαστε. Ο Α.Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος πολύ συνεσταλμένος, έχει την αίσθηση των ορίων. Υποφέρει αυτή τη στιγμή, έχει την αίσθηση της ευθύνης και υπό την έννοια αυτή δεν μπορεί κανείς να ξέρει και τα όρια τα προσωπικά που υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Η γνώμη η δική μου είναι ότι ο Α. Τσίπας πρέπει να σταματήσει να είναι μόνο ένα επικοινωνιακό εργαλείο και να πάρει πολύ
πιο σοβαρά το ρόλο ενός πολιτικού με σχέδιο. Λιγότερη δηλαδή επικοινωνία και περισσότερο σχέδιο, αν το δει απ’ αυτή την πλευρά νομίζω ότι πάντοτε θα είναι ένας πολύ χρήσιμος άνθρωπος στην πολιτική.