Έχοντας εμπειρία στο θαλάσσιο πεδίο διάσωσης των μεταναστών η Άννα Παντελιά, υπεύθυνη Επικοινωνίας Ανθρωπιστικών Οργανώσεων και Πρώην μέλος Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης μίλησε στην ΕΡΤ για το τι οδηγεί τους μετανάστες από χώρες όπου υπάρχει πείνα και πόλεμος να επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη χρησιμοποιώντας κάποιο από τα σαπιοκάραβα των διακινητών, χαρακτηρίζοντάς την απόφασή τους αυτοκτονική.
Με αφορμή τη πολύνεκρη ναυτική τραγωδία στην Πύλο η νεαρή εθελόντρια περιέγραψε τα όσα έζησε τους έξι μήνες που προσέφερε τις υπηρεσίες της σε ένα διασωστικό σκάφος. «Ξύπνησε πολλές μνήμες από την εμπειρία που είχα στο διασωστικό καράβι. Πέρυσι, τέτοια εποχή υπήρξε ένα ναυάγιο στο οποίο είχαμε διασώσει ανθρώπους. Πάνω από 130 άτομα ήταν πάνω σε φουσκωτή βάρκα προσπαθώντας να περάσουν από τη Λιβύη στην Ιταλία. Τους βρήκαμε ενώ ήταν ήδη πολύ αργά. Τριάντα άτομα είχαν χαθεί στο νερό πριν φτάσουμε και τα υπόλοιπα 100 προσπαθούσαν να στηριχτούν σε μια φουσκωτή βάρκα, η οποία είχε βάλει ήδη νερό» δήλωσε στην εκπομπή «Newsroom.
Περιγράφοντας τα όσα τραγικά βίωσε τα κρίσιμα λεπτά της διάσωσης ανθρώπων από τα νερά της Μεσογείου ανέφερε ότι είδε γυναίκες οι οποίες έχασαν και τα δυο τους παιδιά, Εικόνες σκληρές που δεν μπορεί να ξεχάσει. «Μιλάμε για ανθρώπους που δεν ξέρουν ούτε να κολυμπάνε, πολλούς που δεν έχουμε δει καν θάλασσα τη ζωή τους πριν και όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν φύγει από τη φρίκη που βιώνουν στη Λιβύη» τόνισε συνομιλώντας με τη δημοσιογράφο Βούλα Μαλλά.
Προσπαθούν να ξεφύγουν από ένα φαύλο κύκλο βίας
Θέλοντας να εξηγήσει γιατί οι δυστυχισμένοι αυτοί άνθρωποι επιχειρούν με κίνδυνο της ζωής τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο, που έχει χαρακτηριστεί ως το φονικότερο πέρασμα, ακολουθώντας δύσκολες διαδρομές μέσα στη θάλασσα με ακατάλληλα σκάφη εξήγησε ότι και η ίδια είχε σοκαριστεί όταν έβλεπε τους ανθρώπους να κάνουν μια «αυτοκτονική διαδρομή στην ουσία». Αλλά όπως είπε, πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να διαφύγουν από τη βία και έναν φαύλο κύκλο βασανιστηρίων μη έχοντας ουσιαστικά άλλη επιλογή.
«Αρκετοί από τους διασωθέντες πηγαίνουν στην παραλία έχοντας πληρώσει αυτά που ζητάει ο διακινητής και τους έχει υποσχεθεί τι θα πάνε με μια βάρκα, η οποία θα μπορέσει να κάνει το ταξίδι με λίγους ανθρώπους» αποκάλυψε περιγράφοντας την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όταν φτάνουν στο σημείο αναχώρησης.
«Καταλήγουν να βρίσκονται σε ένα φουσκωτό ή σαπιοκάραβο σαν αυτό που είδαμε. Υπερφορτωμένο, χωρίς σωσίβια και με την απειλή των όπλων τους πιέζουν να μπουν στα καράβια και να ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι» περιέγραψε το πρώην μέρος ομάδας διάσωσης μεταναστών.
Μιλώντας για όσα της μεταφέρουν όλοι όσοι διασώθηκαν και έχει κρατήσει επαφή μαζί τους η κ. Παντελιά τόνισε ότι όλοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: «Το ταξίδι αυτό το κουβαλάνε σε όλη τους τη ζωή. Είναι κάτι που δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να ξεπεράσει μετά από αυτά που είδαν, όπως και οι διασωθέντες στο ναυάγιο της Πύλου που πρέπει να μάθουν να ζουν με αυτό» είπε συμπληρώνοντας ότι η τραγική εμπειρία του ναυαγίου και της απώλειας ανθρωπίνων ζωών πλάι του είναι κάτι που μένει ανεξίτηλα χαραγμένο μέσα τους.
Πηγή: Newsroom
Η Άννα Παντελιά εχει ζήσει και καταγράψει επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης μεταναστών και προσφύγων στην Κεντρική Μεσόγειο. Μιλώντας στην ΕΡΤ, περιγράφει μέσα από τις εμπειρίες της, ποιοι άνθρωποι και υπό ποιες συνθήκες αναγκάζονται να κάνουν τη θανατηφόρα πολλές φορές διαδρομή Λιβύη-Ιταλία.
Έχοντας υπάρξει μέλος ομάδας διάσωσης στη Μεσόγειο, η κ. Παντελιά γνωρίζει ποιοι είναι οι άνθρωποι που ξεκινούν το ριψοκίνδυνο, σχεδόν αυτοκτονικό, ταξίδι από τις ακτές της Λιβύης προς την Ιταλία, ως τη μόνη διαφυγή προς ένα ασφαλές μέλλον.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχει καταγράψει, πρόσφυγες και μετανάστες πέφτουν θύματα βασανιστηρίων και μαζικών βιασμών στα κέντρα κράτησης στη Λιβύη, όπου τους φυλακίζουν.
Όταν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα κέντρα, και έχοντας πρώτα πληρώσει το αντίστοιχο αντίτιμο, φορτώνονται –ακόμα και με την απειλή όπλων- σε βάρκες πλήρως ακατάλληλες για ένα τέτοιο ταξίδι που διαρκεί ημέρες.
Η κ. Παντελιά έχει δει με τα μάτια της τι σημαίνει να ναυαγεί ένα τέτοιο σκάφος στη θάλασσα της Μεσογείου. Όπως λέει, οι άνθρωποι που επιβιώνουν έχουν υποστεί τεράστιο σοκ και κανονικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ευάλωτοι στις χώρες υποδοχής.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από 2015 μέχρι τον Απρίλιο του 2023 στις οδούς της Μεσογείου και της δυτικής Αφρικής έχουν καταγραφεί 26.623 νεκροί.