Ο όρος χρυσός δίσκος του Βόγιατζερ αναφέρεται σε δυο όμοιους δίσκους αρχείου δεδομένων με ήχους και εικόνες από την Γη.
Είναι προσαρμοσμένοι στα δυο διαστημικά σκάφη Βόγιατζερ 1 και Βόγιατζερ 2 που εκτοξεύθηκαν το 1977 με προορισμό τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και κατόπιν το πέραν αυτών διάστημα.
Στην αγγλική ορολογία ονομάζονται «Sounds of Earth».
Το περιεχόμενο του δίσκου καθορίστηκε για τη ΝΑΣΑ από μία επιτροπή, με πρόεδρο τον Καρλ Σάγκαν, στο Πανεπιστήμιο Κόρνελ.
Ο χρυσός δίσκος του Βόγιατζερ υλοποιεί την αέναη αναζήτηση του ανθρώπινου γένους, αν μη τι άλλο, κάποιας συγγενούς υπάρξεως.
Απευθύνονται σε άγνωστο παραλήπτη, και αν υποθέσουμε ότι η διάρκεια ζωής τους θα είναι γύρω στα 500 εκατομμύρια χρόνια, ίσως να μην μάθουμε ποτέ εάν εκπλήρωσαν τον σκοπό τους.
Ένα παρόμοιο τεκμήριο είχε τοποθετηθεί και παλαιότερα στα Πάϊονιρ 10 και Πάϊονιρ 11.
Ο καθεαυτού δίσκος είναι καλυμμένος με προστατευτική εξωτερική θήκη (Golden Record Cover), η οποία περιέχει ένα απλό εγχειρίδιο χρήσης, με ποιο τρόπο δηλαδή μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε το περιεχόμενό του.
Οι απαραίτητα βοηθητικές πληροφορίες είναι κωδικοποιημένες στο δυαδικό σύστημα και απεικονίζονται π.χ ως άτομο του υδρογόνου.
Πέρα από αυτό απεικονίζεται η σχετική με 14 ραδιοπηγές Πάλσαρ τοποθεσία του πλανήτη μας στο διάστημα.
Ο δίσκος είναι επίχρυσος με χάλκινο πυρήνα και έχει διάμετρο 30 εκατοστών.
Το αρχείο δεδομένων είναι χαραγμένο κυκλικά πάνω στην επιφάνεια του δίσκου.
Το ίχνος αυτό αρχίζει με 150 απλά κωδικοποιημένες εικόνες από τη Γη.
Μετά ακολουθεί ηχογραφημένο υλικό, μεταξύ άλλων και χαιρετιστήριες προσφωνήσεις σε 55 διαφορετικές γλώσσες, φυσικοί ήχοι (άνεμος, βροντή) και ήχοι ζώων.
Στην συνέχεια ακολουθεί ένα μουσικό πρόγραμμα 90 λεπτών.
Το (αρχαίο) ελληνικό χαιρετιστήριο μήνυμα είναι (με ερασμιακή προφορά):
«Οἵτινές ποτ’ ἔστε χαίρετε!
Εἰρηνικῶς πρὸς φίλους ἐληλύθαμεν φίλοι.»