Από το κείμενο εργασίας των Δημοσθένη Γεωργόπουλου, Οικονομολόγου – Κοινωνιολόγου και Λόη Λαμπριανίδη, Οικονομικού Γεωγράφου, Καθηγητή ΠΑΜΑΚ, μέλους Γνωμοδοτικού Συμβουλίου ΕΝΑ, πρώην Γενικού Γραμματέα Ιδιωτικών Επενδύσεων Υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης
Η παγκοσμιοποίηση δεν έχει πλέον την ίδια μορφή, ούτε τους ίδιους τρόπους διείσδυσης. Οι ελλείψεις που δημιουργήθηκαν σε κρίσιμους τομείς κατά την πανδημία από την λειτουργία των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας και ιδίως από τον διαδοχικά αυξανόμενο ανταγωνισμό της «συλλογικής Δύσης» με την Κίνα (αλλά σταδιακά και με τους υπόλοιπους BRICS+) και πλέον ανοικτή πολεμική αντιπαράθεση με Ρωσία, απομακρύνουν ταχύτατα τον κόσμο του 2022-23, από αυτόν του 2010, ακόμα και του 2015.
Παρατηρούνται μεγάλες διαφοροποιήσεις, που πέραν των επανεμφανιζόμενων κινδύνων για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, δημιουργούν νέες ευκαιρίες για χώρες όπως η Ελλάδα, από την ήδη διαφαινόμενη τάση επιστροφής επενδύσεων και παραγωγής κρίσιμων αγαθών σε χώρες της Δύσης ή έστω φιλικότερες προς αυτήν.
Όμως για να μπορέσει να τις αδράξει η χώρα και να απομακρυνθεί σε κάποιο βαθμό από το αναπτυξιακό αδιέξοδο στο οποίο είναι εγκλωβισμένη, πρέπει να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες. Να αποκτήσουμε δηλαδή έναν αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, να υπάρξουν οι προϋποθέσεις για άσκηση βιομηχανικής πολιτικής, να γνωρίζουμε τι πρέπει και μπορούμε να κάνουμε ώστε να ενισχυθούν τα πλεονεκτήματα σε κλάδους ήδη ισχυρούς (π.χ. αγροτοδιατροφή, τουρισμός), αλλά ιδίως να δοθεί βάρος και σε άλλους που μπορούν να μας θέσουν σε δυναμική πορεία ανάπτυξης. Εδώ θα ασχοληθούμε ειδικά με τους κλάδους που η τάση της Δύσης για «επιστροφή στην ασφάλεια», δημιουργεί προϋποθέσεις ανάπτυξής τους. Για τον σκοπό αυτό είναι σημαντική η διαμόρφωση εσωτερικών και διεθνών συμμαχιών, ώστε να αντιμετωπιστούν συντονισμένα ευρύτερα ζητήματα που μέχρι τώρα ορίζουν σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο και θέτουν τους περιορισμούς στις στρατηγικές μας κινήσεις (π.χ. περιορισμοί στις κρατικές ενισχύσεις). Για την ανάπτυξη του συλλογισμού θα χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα η δυνατότητα επανασύστασης της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα.