NewsEdit Διανύουμε μια περίοδο συνύπαρξης με τον SARS-CoV-2, ο οποίος συνεχίζει να εξελίσσεται βρίσκοντας τρόπους να διαφεύγει της ανοσιακής μας απάντησης και να ανθίσταται στη δράση των εμβολίων, των μονοκλωνικών αντισωμάτων και της φυσικής ανοσίας που προκαλείται από τη νόσηση.
Πρόκειται για μια συνήθη εξελικτική διαδικασία για τη μεγάλη οικογένεια των κοροναϊών. Η εμφάνιση της υποπαραλλαγής Eris, που, επιπλέον, έχει την ικανότητα να προσδένεται καλύτερα στους υποδοχείς των κυττάρων τα οποία μολύνει, εντάσσεται ακριβώς σ’ αυτό το πλαίσιο. Με λίγα λόγια: ο SARS-CoV-2 εξακολουθεί να μας βάζει «παγίδες»…
Η παράλληλη εμφάνισή της Eris, μάλιστα, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική επιβεβαιώνει την ικανότητα του ιού να εξελίσσεται ομοιόμορφα σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη κάτω από παρόμοια εξελικτική πίεση. Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία όπου η Eris έχει πλέον επικρατήσει παρατηρείται αύξηση των νοσηλειών -12% και 40%, αντίστοιχα, την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου- κι αυτό αποτελεί ίσως πρόγευση για το φθινόπωρο και το χειμώνα.
Επομένως, σ’ αυτή τη φάση της επιδημίας, χρειαζόμαστε πολλές εναλλακτικές λύσεις: παράλληλες τεχνολογίες εμβολίων με ποικίλους αντιγονικούς στόχους το καθένα και φαρμακευτικών παρεμβάσεων με μηχανισμούς που θα δρουν αποτελεσματικά σε διαφορετικές γενετικές περιοχές του ιού. Έτσι θα μειώνονται οι πιθανότητες όχι μόνο ανοσιακής διαφυγής ή ανάπτυξης ανθεκτικότητας του ιού, αλλά, κυρίως, επιπλοκών από σοβαρή λοίμωξη.
Αθανάσιος Τσακρής, καθηγητής Μικροβιολογίας ΕΚΠΑ