“Η ανθρωπότητα θέτει έτσι στον εαυτό της μόνο τα προβλήματα εκείνα που μπορεί να λύσει, αφού η εγγύτερη εξέταση θα δείξει πάντα πως το ίδιο το πρόβλημα ανακύπτει μονάχα όταν υπάρχουν ήδη, ή τουλάχιστον βρίσκονται στη διαδικασία της διαμόρφωσής τους, οι υλικοί όροι για τη λύση του”.
Έγραφε ο Μαρξ στο βιβλίο του η “Συμβολή στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας” το 1859.
Στην εποχή μας, φαίνεται όμως, ότι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα.
Τέτοιες εποχές που τα προβλήματα που μπορούν εν δυνάμει, να λυθούν, ωστόσο αυτά παραμένουν άλυτα, είναι η εποχή της βαρβαρότητας.
Η κλασική εξαρτημένη μάθηση και η εξαρτημένη αριστερά, από την κεφαλαιοκρατική συσσώρευση.
Όταν ο Παβλόφ έκανε αυτό το πείραμα, αφορούσε κυρίως, της κατώτερες νοητικές λειτουργίες.
Ιστορικά όπως αποδείχθηκε εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως η μεγάλη Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση, η αριστερά παρέμεινε εξαρτημένη και σχεδόν ποτέ δεν είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, παρόλο που θεωρητικά υπήρχε η μαρξική θεωρία και πράξη έτσι ώστε να αναληφθούν πρωτοβουλίες επιθετικές από τις υποτελείς τάξεις.
Η περίφημη ρήση του Μαρξ για την “ιστορική αποστολή” της εργατικής τάξης για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας δεν επαληθεύτηκε.
Έτσι ο πειραματιστής είναι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα και το αντικείμενο του πειράματος οι υποτελείς τάξεις.
Κλασική εξαρτημένη μάθηση.
Η κλασική εξαρτημένη μάθηση (στα αγγλικά: Classical conditioning, γνωστή και ως Pavlovian Conditioning ή Respondent Conditioning) είναι μια μορφή συνειρμικής μάθησης, που για πρώτη φορά παρουσιάστηκε από τον Ιβάν Παβλόφ.
Η τυπική διαδικασία για την εισαγωγή της κλασικής εξαρτημένης μάθησης περιλαμβάνει παρουσιάσεις ενός ουδέτερου ερεθίσματος μαζί με κάποιο σημαντικό ερέθισμα.
Το ερέθισμα θεωρείται ουδέτερο όταν δεν έχει ως αποτέλεσμα κάποια εμφανή συμπεριφορά (απάντηση) από τον υπό διερεύνηση οργανισμό.
Ο Παβλόφ αναφέρεται σε αυτό ως εξαρτημένο ερέθισμα.
Αντίθετα, η παρουσίαση των σημαντικών ερεθισμάτων αναγκαστικά διεγείρει μια φυσική, συχνά ανακλαστική, απάντηση.
Αυτού του είδους το ερέθισμα και την αντίστοιχη απάντηση ο Παβλόφ ονομάζει ανεξάρτητο ερέθισμα και ανεξάρτητη απάντηση.
Αν τα ουδέτερα και τα ανεξάρτητα ερεθίσματα συνδέοντα επανειλημμένα, τα δυο ερεθίσματα γίνονται συνειρμικά και ο οργανισμός αρχίζει να παράγει μία συμπεριφορική απάντηση, την οποία ο Παβλόφ αποκάλεσε εξαρτημένη απόκριση.
Η κλασική εξαρτημένη μάθηση έχει αποδειχθεί σε πολλά είδη με διάφορες μεθοδολογίες.
Το πείραμα.
Ο Παβλόφ, μελετώντας ζητήματα φυσιολογίας της πέψης και πειραματιζόμενος µε σκύλους επινόησε µια µέθοδο συγκέντρωσης και ακριβούς μέτρησης του παραγόμενου σιέλου κατά τη διαδικασία διατροφής του σκύλου.
Αρχικά, η δράση των σιελογόνων αδένων του σκύλου είχε ως εναρκτήριο σημείο τη στιγμή της εισαγωγής της τροφής στο στόµα του.
Το σημαντικό ερέθισμα της τροφής διέγειρε το ενστικτώδες και έµφυτο ανακλαστικό του σιελισμού.
Στη συνέχεια των πειραμάτων του ο Παβλόφ ανακάλυψε πως ορισµένα ερεθίσµατα, όπως ο ήχος των βηµάτων του διατροφέα που πλησίαζε ή ο ήχος ενός κώδωνα κατά την προσφορά της τροφής, ενεργοποιούσε από µόνος του την έκκριση σίελου µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την ενεργοποιούσε η διατροφή.
Με την επανάληψη του πειράµατος δηµιουργήθηκε ένα νέο ανακλαστικό, το οποίο προηγουµένως δεν υπήρχε, και ήταν το πλέον σηµαντικό στο πείραµα.
Αυτός ο νέος τρόπος διασύνδεσης (συνειρµός) µεταξύ δύο ερεθισµάτων έγινε γνωστός ως εξαρτηµένο ανακλαστικό (conditioned reflex) και η διαδικασία ονοµάστηκε κλασική εξαρτημένη μάθηση.
Μέσω αυτής της διαδικασίας επέρχεται σημαντική αλλαγή της συμπεριφοράς.
- Μητσοτάκης: Τα θετικά μέτρα του προϋπολογισμού και τις πρωτοβουλίες για τον περιορισμό των τραπεζικών προμηθειών
- Ρόναλντ Μαϊνάρντους / Η σιωπηλή αγωνία της Ελλάδας: Η Τουρκία στη Συρία
- To Βερολίνο δείχνει τον δρόμο της λιτότητας
- Ο Βίκτορ Γουεμπανιάμα γράφει ιστορία στο NBA
- Ο Τίμοθι Σαλαμέ «περηφάνος» για τον ρόλο του ως Μπομπ Ντίλαν