NewsEdit Ταινίες γίνονται οι έμμονες ιδέες
και αυτά που χάθηκαν
και θα θέλαμε να τα ξαναζήσουμε.
Το φιλμ που με
αντιπροσωπεύει περισσότερο είναι
”Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα”.
Οι ταινίες μου έχουν ένα σπίτι
το οποίο πολιορκείται συνήθως.
Ακόμα και η ”Πρωινή Περίπολος”,
που είναι ένα φιλμ εξωτερικού χώρου,
πρόκειται στην ουσία
για ένα μεγαλύτερο κλειστό χώρο.
Μια πόλη πολιορκημένη.
Όταν θέλω
να ξαναθυμηθώ το σινεμά μου,
την ”Ευρυδίκη ΒΑ 2037” βλέπω.
Περιεκτική, στέρεη,
λιτή και δύσκολη ταινία.
Δεν κάθισα ποτέ να πω:
”Θα αρέσει στο κοινό;
Θα με καταλάβουν;”
Έτυχε απλώς
οι δικοί μου προβληματισμοί
να βρουν ανταπόκριση.
Δεν είμαι άτομο ανταγωνιστικό.
Δεν με ενδιαφέρουν τα βραβεία.
Τα βραβεία είναι κάτι,
όταν δεν είσαι τίποτα.
Τότε τα χρειάζεσαι, αν δεχτούμε
ότι τα χρειάζεσαι κάποτε.
Δεν έκανα τίποτα για να προωθήσω
τις ταινίες μου προς τα έξω.
Έχω αρνηθεί να πάω στο Φεστιβάλ
Βερολίνου σαν επίσημη συμμετοχή,
αρνήθηκα να γίνει προβολή
της ταινίας ”Γλυκιά Συμμορία”,
με έχουν καλέσει στην Αμερική
αρκετές φορές και δεν πάω,
αρνήθηκα ακόμα και στα 21 μου
να πάω στο Hollywood.
Καταλάβαινα, ότι εγώ,
με το χαρακτήρα που έχω,
αποκλειόταν να επιβιώσω πάνω
από δυο – τρεις μήνες εκεί πέρα μέσα.
Μπορεί να είχα κάποιες ανασφάλειες
με το να βρίσκομαι σε ξένο χώρο,
σε όλα αυτά τα φεστιβάλ, οι συνάξεις,
μια ατμόσφαιρα πολύ τυπική.
πολύ εμπορική.
Άλλοι τα ξεπερνούσαν γιατί
τα έβλεπαν αλλιώς τα πράγματα.
Μια φορά,
μου είχαν ετοιμάσει διάφοροι Ιταλοί
κριτικοί μια συνάντηση στη Ρώμη,
για να με βοηθήσουν
να αποκτήσω προσβάσεις στην
Ιταλική Βιομηχανία Κινηματογράφου.
Τα ετοίμασαν όλα οι άνθρωποι,
και μιλάω για σοβαρούς κριτικούς,
και σηκώθηκα το πρωί,
που με περίμεναν να κατεβούμε
όλοι στη Ρώμη, και τους είπα:
”Με συγχωρείτε, θέλω να πάω
στην Αθήνα να δω τον γιο μου.
Τον έχω επιθυμήσει.”
Ήταν μικρός τότε και με είχε πιάσει
μια νοσταλγία φοβερή, τρομακτική.
Οι άνθρωποι, βέβαια, λυπήθηκαν,
παρεξηγήθηκαν πιθανώς,
αλλά εγώ ήθελα να έρθω εδώ.
Τα παράτησα όλα και γύρισα πίσω
να δω τον γιο μου.
Με λένε Νίκο Νικολαίδη
και είμαι σκηνοθέτης.
Γράφω και γυρίζω ταινίες
μόνο όταν έχω κάτι να πω.
Βγαίνω σπάνια από το σπίτι μου
και αγαπάω την ίδια γυναίκα
41 χρόνια.
Νίκος Νικολαίδης
Σαν σήμερα,
το 2007, έφυγε από τη ζωή.