NewsEdit Πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν την Πέμπτη από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας σε πορεία μνήμης.
Ολοκληρώθηκε η πορεία στο κέντρο της Αθήνας το απόγευμα της Πέμπτης, ημέρα όπου συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018 σε κοινή θέα σε κοσμηματοπωλείο.
Πέντε χρόνια μετά από το λιντσάρισμα του Ζακ, η δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί και ο κόσμος έχει μαζική παρουσία στη συγκέντρωση και την πορεία στο κέντρο της Αθήνας, ώστε η μνήμη να μη ξεχαστεί.
Σύμφωνα με την πρωτοβουλία Justice For Zak/Zackie: Μετά από απίστευτη καθυστέρηση τριών χρόνων, ξεκίνησε η δίκη για τη δολοφνία του Ζακ, για να φτάσουμε στον Μάιο του 2022, όπου το Δικαστήριο θεώρησε ότι οι αστυνομικοί δεν έκαναν τίποτα λάθος σε αυτήν τη δολοφονία κι αφέθηκαν ελεύθεροι να συνεχίζουν τη ζωή τους ανάμεσα σε χειροκροτήματα και ιαχές θριάμβου.
Στη συνέχεια, έκρινε ένοχους τον κοσμηματοπώλη (Σπ. Δημόπουλο) και τον μεσίτη (Αθ. Χορταριά), με τον κοσμηματοπώλη -που στην απολογία του δεν βρήκε μισή συγγνώμη για το έγκλημα του, μόνο την απογοήτευση του που ο αλληλέγγυος κόσμος έβαψε με ροζ μπογιά το κατάστημα του-, να τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, λόγω ηλικίας.
Ο μεσίτης, που δεν σταμάτησε στιγμή όλα αυτά τα χρόνια να απειλεί και να χλευάζει την οικογένεια του Ζακ και τους ανθρώπους που την αγκάλιαζαν, αφέθηκε ελεύθερος δύο μήνες μετά, με απόφαση του Αρείου Πάγου. Η εκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο έχει οριστεί για τις 15 Δεκεμβρίου του 2023.
Με λίγα λόγια, για τη δολοφονία του Ζακ υπήρχαν έξι αρχικοί κατηγορούμενοι, δύο κατάδικοι και κανείς στην φυλακή.
O Ζακ δολοφονήθηκε μια φορά στο κέντρο της Αθήνας εκείνον το Σεπτέμβρη, δολοφονήθηκε όμως δεκάδες φορές στα Μέσα Ενημέρωσης, σε φασιστικούς λογαριασμούς στα social media και φυσικά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση της μνήμης του.
Η οργή μας για τη δολοφονία του, είναι ένα ποτάμι που διαρκώς φουσκώνει βλέποντας την ατιμωρησία που απολαμβάνουν όσοι αναπαράγουν το ρατσιστικό μίσος, όσοι νομιμοποιούνται να κλωτσούν μέχρι θανάτου έναν άνθρωπο πάνω σε σπασμένα γυαλιά, όσοι προτείνουν δημόσια και ανερυθρίαστα ως μέσο αντίδρασης τις κλωτσιές όταν ένας άνθρωπος τρέχει να προλάβει το πλοίο.Η οργή μας ξεχειλίζει για κάθε δολοφονημένο αδερφό μας, για κάθε δολοφονημένη αδερφή μας. Η Άννα, είναι μια από αυτές, είναι ένα από εκείνα τα πλάσματα που βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στο σπίτι τους, με τον Άγιο Παντελεήμονα να γίνεται ένας τόπος μαρτυρίου για τις φτωχές τρανς μετανάστριες αδερφές μας, που παλεύουν να επιβιώσουν.
Ο Ζακ, ήταν ένα περήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ανοιχτά οροθετικός, ένας άνθρωπος που απέρριπτε καθημερινά τον φόβο καταγγέλλοντας ασταμάτητα τον καθημερινό εκφασισμό της κοινωνίας, την αδιαφορία, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τη θανατοπολιτική. Και μας λείπει αφάνταστα. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το άδικο, κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να μην προλάβαμε να του το υποσχεθούμε, ορκιστήκαμε όμως στο σύμπαν που απολαμβάνει πλέον το γκλίτερ και τη λάμψη του.
Πέντε χρόνια μετά, δίνουμε ξανά ραντεβού στον δρόμο, υπερασπιζόμαστε τη μνήμη της Zackie που δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους. Δεν είμαστε μόνα μας, έχουμε το ένα το άλλο και αυτή είναι η πιο μεγάλη μας δύναμη. Η δικαιοσύνη, η δημοσιογραφία, το κράτος ολόκληρο τσαλαβουτούν στη λάσπη, εμείς όμως έχουμε των φως των χαμένων μας αδερφών να μας οδηγεί σε νέους αγώνες.