Δεν πάω να εξομολογηθώ.
Αυτοεξομολογούμαι.
Κάνω κριτική στις πράξεις μου,
στα πεπραγμένα, στα γεγονότα,
στις πιο μύχιες σκέψεις μου.
Ποτέ δε χαρίστηκα στον εαυτό μου.
Κάποιος άνθρωπος. κάποτε,
μού χάρισε τη ”Μαρίνα των βράχων”
του Οδυσσέα Ελύτη.
Μου έμεινε μία φράση:
”Η Μαρίνα
είναι μακριά από την ηθική,
είναι γεμάτη ήθος.”
Δεν υπήρξα ποτέ ηθικολόγος,
αλλά είχα πάντα βαθύτατο ήθος.
Το ήθος κάνει την αξιοπρέπεια
και η αξιοπρέπεια το ήθος.
Είναι αλληλένδετα.
Περηφανεύομαι για το ήθος μου.
Δεν ήμουν όμορφη.
Ενδιαφέρουσα ήμουν
και αυτό μέτραγε πιο πολύ.
Ενδιαφέρουσα εννοώ από τα μέσα μου
και αυτό μέτραγε παραπάνω
από μια αντικειμενική ομορφιά.
Δε βγήκα αδικημένη από τη ζωή.
Είμαι γεμάτη και χορτάτη.
Η απομόνωση χτίζει πολύ μύθο.
Πολύ παραμύθι.
Ξέρεις τι σημαίνει
να είμαι απομονωμένη στο βουνό;
Πιστεύω πως έπαιξε μεγάλο ρόλο
στην υστεροφημία μου.
Τη μοναξιά
την επέλεξα γιατί την ήθελα.
Κανείς και καμία κατάσταση
δε με υποχρέωσε.
Επιλογή δική μου ήταν.
Και είμαι απόλυτα συμφιλιωμένη
με την μοναξιά μου.
Ο Νίκος Κούρκουλος
ήταν ο μεγάλος μου αδερφός.
Όταν πέθανε κλείναμε 52 χρόνια φιλίας.
Το ίδιο και ο Γιάννης Βόγλης
ή ο Φαίδων Γεωργίτσης.
Οι φίλοι μου, μού λείπουν.
Οι άνθρωποι φεύγουν
και σε λίγο θα φύγουμε κι εμείς.
Είμαι υπέρ της καύσης.
Απεχθάνομαι την ιδέα
της σήψης και της φθοράς.
Αρνούμαι να γίνω βορά
σκουληκιών και σκαθαριών.
Έχω αγοράσει το φέρετρό μου
και το έχω στην αποθήκη.
Μαίρη Χρονοπούλου
Χθες έφυγε από τη ζωή.
…………………………………………………………….
Πηγή:
koutipandoras. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Αντώνη Μποσκοίτη.