NewsEdit Πριν από 65 χρόνια, στις 3 Νοεμβρίου 1957, μόλις έναν μήνα αφότου είχε τεθεί σε τροχιά ο πρώτος σοβιετικός δορυφόρος Σπούτνικ, ο δεύτερος τεχνητός δορυφόρος της Ιστορίας εκτοξεύθηκε για το Διάστημα έχοντας στο εσωτερικό του τη Λάικα.
Του Πέτρου Κατσάκου
Μόνο που όταν λέμε στο εσωτερικό του δορυφόρου, εννοούμε μια ασφυκτικά μικρή κάψουλα, όπου το σκυλί, πλήρως ακινητοποιημένο, μετά βίας χωρούσε και, όπως πολύ αργότερα αποκαλύφθηκε, επιλέχθηκε ένα θηλυκό ζώο γιατί δεν χρειαζόταν να σηκώσει το πόδι της για την ούρηση και συνεπώς θα καταλάμβανε λιγότερο χώρο σε σχέση με ένα αρσενικό.
Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και για να συνηθίσει τη διαστημική πτήση μέσα σε μια κάψουλα μήκους 80 εκατοστών, η Λάικα τοποθετούνταν μέσα σε όλο και πιο μικρά κλουβιά, ενώ παράλληλα περνούσε αρκετές ώρες την ημέρα σε μια μηχανή φυγοκέντρισης που μιμούνταν την επιτάχυνση που σημειώνεται κατά την εκτόξευση ενός πυραύλου, υποβαλλόταν σε θορύβους όμοιους με αυτούς που υπάρχουν στο εσωτερικό ενός διαστημοπλοίου και τρεφόταν με «διαστημικά γεύματα» σε μορφή ζελέ. Ένα τέτοιο γεύμα είχε ανακοινωθεί ότι θα έδινε και τέλος στη ζωή της, καθώς ήταν δεδομένο ότι το ταξίδι της Λάικα στο Διάστημα ήταν χωρίς επιστροφή και υποτίθεται πως το τελευταίο της γεύμα θα ήταν δηλητηριασμένο, ώστε η σκυλίτσα να έβρισκε έναν ήσυχο και ανώδυνο θάνατο μέσα στη βουβή απεραντοσύνη τού Διαστήματος. Ο μύθος της Λάικα αρχικά συντηρήθηκε για αρκετές ημέρες, με το σοβιετικό ραδιόφωνο μία εβδομάδα μετά την εκτόξευση να μεταδίδει καθημερινές αναφορές για την καλή υγεία του ζώου, που κάποιοι επέμεναν να παρουσιάζουν ως μια ηρωίδα που έβαζε το λιθαράκι της στον αγώνα του ανθρώπου για την κατάκτηση του Διαστήματος. Μόνο που η βοήθεια που προσέφερε η Λάικα διήρκεσε μόνο λίγες ώρες και το τέλος δεν γράφτηκε με ένα δηλητηριασμένο γεύμα.
Η αληθινή ιστορία της Λάικα γράφτηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια, όταν επιστήμονες που πήραν μέρος στην εκτόξευση του Σπούτνικ ΙΙ αποκάλυψαν ότι αμέσως μετά την εκτόξευση, η Λάικα, νιώθοντας τον παλμό των μηχανών του πυραύλου, πανικοβλήθηκε, με τους καρδιακούς της παλμούς να γίνονται τριπλάσιοι από το φυσιολογικό, καθώς προσπαθούσε να καταλάβει τι ακριβώς της συνέβαινε. Έπειτα από λίγη ώρα, η θερμοκρασία μέσα στη διαστημική κάψουλα ξεπέρασε κατά πολύ τους 40 βαθμούς. Η Λάικα ουσιαστικά «έβρασε» ζωντανή και πέθανε βιώνοντας ένα ασύλληπτο μαρτύριο. Οι φωνές της δεν έφτασαν ποτέ στη Γη και πέντε μήνες μετά την εκτόξευση και έπειτα από 2.570 περιστροφές γύρω από τον πλανήτη μας, ο δορυφόρος, που έμελλε να γίνει το φέρετρο της Λάικα, αποσυντέθηκε και έπεσε στη Γη μαζί με τις στάχτες της «ηρωίδας» του Διαστήματος.
Απόσπασμα απο: Ιστορίες χωρίς φωνή / Πειραματόζωα στο Διάστημα (ΑΥΓΗ 12/11/2022)