Με αφορμή το περιστατικό στις 30 Οκτωβρίου 2023, όπου στο κτίριο του Εφετείου Αθηνών, κατά τη διάρκεια της φόρτωσης των ραφιών με δικογραφίες, αυτά κατέρρευσαν με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί κάτω από το βάρος των δικογραφιών και των σίδερων, ένας δικαστικός υπάλληλος και ένας εργαζόμενος της μεταφορικής εταιρείας, βγήκε για πολλοστή φορά στην δημοσιογραφική επιφάνεια η ακαταλληλότητα και η επικινδυνότητα πολλών κτιρίων που εδράζουν δικαστικές υπηρεσίες, η έλλειψη συντήρησης αυτών, οι σοβαρές ελλείψεις σε υλικό – τεχνική υποδομή και σε υποδομές ασφάλειας.
Λογικό είναι η παρουσία τέτοιων περιστατικών να εντυπωσιάζει αρνητικά όσους τα ακούν, πλην όμως για τους δικαστικούς υπαλλήλους της χώρας καθώς και για όσους επισκέπτονται τα δικαστικά κτίρια, αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς τους. Αντιστεκόμενος στον πειρασμό της απαρίθμησης τέτοιου είδους περιστατικών, δεν μπορώ παρά μόνο να υποκύψω στο να τα κατηγοριοποιήσω αναφέροντας ότι έχουν να κάνουν με πτώσεις δομικών υλικών, με ελλείψεις κλιματισμού και θέρμανσης, με πλημμυρισμένους μετά από έντονη βροχή χώρους, με τρομοκρατικές ενέργειες, με επιθέσεις κατά της ζωής κατά δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων, με ανυπαρξία πρόσβασης σε άτομα με ειδικές ανάγκες και με τραγικά περιστατικά που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν υπήρχε ιατρική φροντίδα. Η απαίτησή μας να εργαζόμαστε σε σύγχρονα και ασφαλή κτήρια, με ουσιαστική βελτίωση και αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής, που θα έχουν το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό που θα μεριμνά για τη συντήρηση, την επισκευή και την ασφαλή λειτουργία των δικαστικών υπηρεσιών είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαίο να ληφθεί κάθε μέτρο προστασίας από ενδεχόμενο σεισμό ή πυρκαγιά, να καταρτιστεί σχέδιο διαφυγής και διάσωσης από το χώρο εργασίας (το οποίο να δοκιμάζεται τακτικά με ασκήσεις), και να δημιουργηθούν πλήρως στελεχωμένα ιατρεία στις δικαστικές υπηρεσίες.
Είναι γεγονός ότι τη δικαστηριακή επικαιρότητα τη μονοπωλεί η ανάγκη για επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης. Η επιτάχυνση όμως χωρίς ποιοτική και σύγχρονη απόδοση της απονομής αυτής θα αποτελέσει κενό γράμμα. Μέρος της ποιοτικής και γρήγορης απονομής είναι η υλοποίηση των παραπάνω αιτημάτων και όχι μόνο. Πως αναζητάς επιτάχυνση όταν έχει ήδη εξαντληθεί κάθε όριο αντοχών αλλά και υπομονής, των δικαστικών υπαλλήλων αναμένοντας προσλήψεις και κάλυψη του μεγάλου αριθμού κενών οργανικών θέσεων (έως 40%) των Δικαστικών Υπηρεσιών πανελλαδικά; Πως αναζητάς επιτάχυνση όταν οι δικαστικοί υπάλληλοι είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους στον Δημόσιο Τομέα και ταυτόχρονα έχουν υποστεί μεγάλη οικονομική υποβάθμιση κατά την τελευταία δεκαετία (μειώσεις μισθών, κατάργηση 13ου -14ου μισθού και επιδόματος ειδικών συνθηκών, χιλιάδες ώρες απλήρωτων υπερωριών); Πως αναζητάς την επιτάχυνση όταν η ψηφιοποίηση των αρχείων είναι ακόμα στα σπάργανα; Πως αναζητάς επιτάχυνση όταν οι διαδικασίες ηχογράφησης και αποηχογράφησης δεν έχουν μπει σε όλα τα δικαστήρια της χώρας (πολιτικά και ποινικά) και σε όλα τα τμήματα αυτών; Πως αναζητάς επιτάχυνση χωρίς εκσυγχρονισμό της υπάρχουσας υλικοτεχνικής υποδομής; Πως αναζητάς επιτάχυνση όταν το “ΟΣΔΔΥ-ΠΠ Β΄ Φάση”, δεν έχει μπει ακόμη σε εφαρμογή;
Μακριά από εμένα η διάθεση μηδενισμού. Σαφώς και στα 25 χρόνια που υπηρετώ τη δικαιοσύνη ως δικαστικός υπάλληλος έχουν γίνει πολλά και σημαντικά βήματα, πλην όμως δεν επαρκούν και ο χρόνος υλοποίησής τους ήταν τόσο μεγάλος που αυτά ξεπεράστηκαν κατά πολύ από τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Όταν σε προηγμένα κράτη ήδη έχει μπει στη δικαιοσύνη η τεχνητή νοημοσύνη εμείς ακόμα δεν έχουμε μπει στην ηλεκτρονική δίκη και στην ψηφιακή δικογραφία στο σύνολο των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων, παρά μόνο σε κάποιες διαδικασίες της πολιτικής δικονομίας.
Βλέπουμε όμως σήμερα να παρουσιάζεται από πλευράς πολιτικής ηγεσίας ένα success story που συνίσταται στο ότι έχουμε μπει σε φάση υλοποίησης όλων των εξαγγελιών για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων της Δικαιοσύνης, πλην όμως αυτό το success story, διαψεύδεται από τη ζοφερή εικόνα του συνόλου της λειτουργίας της ίδιας της Δικαιοσύνης. Γι’ αυτό και ο τίτλος του παρόντος άρθρου «όπου ακούς εξαγγελίες κράτα και μικρό καλάθι….».
Ελπίζοντας σε ένα καλοπροαίρετο και γόνιμο διάλογο όλων των παραγόντων και τη βούληση της πολιτείας να διαθέσει τα πρέποντα κονδύλια είμαι σίγουρος ότι ακόμα και τώρα μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα που παρουσιάζει η Δικαιοσύνη στη χώρα μας και να κάνουμε ένα άλμα εμπρός. Και η σιγουριά αυτή σε ότι αφορά τους δικαστικούς υπαλλήλους προέρχεται από την εμπιστοσύνη που έχω στη διάθεσή μας και την ικανότητά μας να κάνουμε πράξη την ποιοτική και γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας.
Γεώργιος Ντερζής
Πρόεδρος Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Αθήνας