Διαπιστώνεται ότι η περιοδική παραμέληση των ενόπλων δυνάμεων (ΕΔ) και η ασθενής βούληση αξιοποιήσεως αυτών (σε ειρήνη, κρίση, πόλεμο), ανατρέπει τον συσχετισμό στρατιωτικής ισχύος, υπονομεύει την αποτροπή και οδηγεί σε κατευναστική πολιτική.
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ
Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ
Αντιπρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.
Η ιστορικά δυσμενής εξέλιξη των κρίσεων Ελλάδος – Τουρκίας, οδηγούσε σε προσωρινή ενίσχυση των ΕΔ πριν επανέλθουν το σύνηθες τέλμα. Χειρότερες επιδόσεις επικρατούν στην αμυντική βιομηχανία.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, ελλείψει Εθνικής Στρατηγικής, ανταποκρίνονται ανακλαστικά στις τουρκικές πρωτοβουλίες (είτε συγκρουσιακές είτε «καλής γειτονίας»), υποβοηθώντας τις εκάστοτε τακτικές σκοπιμότητες της γείτονος. Μετά τις πρόσφατες εκλογές στις δύο χώρες, η Ελλάς σπεύδει να εκμεταλλευθεί την «μοναδική ευκαιρία και το καλό κλίμα», για «διάλογο» τριών επιπέδων (ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδα, ΜΟΕ, δράσεις αμοιβαίου οφέλους). Ως «καλό κλίμα» εκλαμβάνεται η προσωρινή παύση των καθημερινών απειλών, των υπερπτήσεων και σειράς άλλων προκλήσεων.
Η ισλαμική, αντιδυτική και αναθεωρητική Τουρκία δεν έχει αποστεί των διεκδικήσεών της. Ο «διάλογος» θα λάβει χώρα υπό την σκιά των συνόρων της «καρδιάς», του casus belli, της Γαλάζιας Πατρίδας, των Γκρίζων Ζωνών (152 νησίδες), της αποστρατικοποιήσεως των νήσων Α. Αιγαίου, του Τουρκο-λιβυκού μνημονίου, των δύο κρατών στην Κύπρο, των «Τούρκων της Θράκης» κ.λπ.. Όλα αυτά αποτελούν ανυποχώρητες τουρκικές θέσεις οι οποίες ελλείψει προϋποθέσεων διαλόγου («κόκκινες γραμμές») αναμένεται ότι θα συζητηθούν. Στο πλαίσιο του «καλού κλίματος» ο Πρόεδρος Ερντογάν επεσήμανε πρόσφατα ότι η Θεσσαλονίκη (την οποία θα επισκεφθεί επισήμως στις 7 Δεκ. 2023) αποσπάσθηκε βίαια από τον Οθωμανικό κορμό.
Ενώ η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να διαφυλάσσει ως κόρη οφθαλμού το «καλό κλίμα διαλόγου» (που πιθανόν να συμβάλει στην αποδυνάμωση όσων αντιτίθενται στην τουρκική πρακτική εντός των ΗΠΑ, στην ροή Δυτικών κεφαλαίων, την πώληση αεροσκαφών F-16 και στην άρση περιορισμών VISA στην ΕΕ προς την Τουρκία), η γείτων αδιαφορώντας πλήρως για το «κλίμα» αυτό και στο πλαίσιο των γκρίζων ζωνών διεκδικεί πλέον επίσημα την βραχονησίδα Ζουράφα (Λαδόξερα).
Η Ζουράφα (32 μ. ακτής και πολύ μικρότερη πλέον του ενός στρέμματος), φέρει φάρο και κείται ανατολικώς της Σαμοθράκης, στο όριο των χωρικών της υδάτων (6 ν.μ.). Αποτελεί ένα από τα βορειοανατολικά άκρα της Ελλάδος και της ΕΕ. Χάρις στην Ζουράφα τα χωρικά μας ύδατα και η αντιστοιχούσα ΑΟΖ επεκτείνονται περαιτέρω, ενώ παράλληλα αποτελεί περιοχή πλούσια σε αλιεύματα και με ενδείξεις υπάρξεως υδρογονανθράκων. Μετά από φθορές λόγω καιρού, ο φάρος κτίσθηκε εκ νέου από το Πολεμικό Ναυτικό το 2012.
Η τουρκική διεκδίκηση της Ζουράφας εκδηλώνεται καθ’ όλη την μεταπολίτευση με συνεχείς προκλήσεις. Στο πλαίσιο τουρκικής ναυτικής ασκήσεως (από 30 Οκτωβρίου έως 2 Νοεμβρίου 2023) δεσμεύθηκε περιοχή περικλείουσα και την Ζουράφα. Η ποιοτική διαφορά έγκειται στην επίσημη γραπτή δήλωση της 20ης Οκτωβρίου, σύμφωνα με την οποία η βραχονησίδα Ζουράφα ευρίσκεται εντός του FIR Κωνσταντινουπόλεως και συνεπώς η Τουρκία έχει αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα (έμμεσα διατείνεται ότι ανήκει στην τουρκική επικράτεια). Η έγγραφη αυτή ανακοίνωση θυμίζει την αρχή της κρίσεως των Ιμίων. Τυχόν τουρκικός έλεγχος της Ζουράφας, θα επέφερε δυσμενείς επιπτώσεις σε ζωτικά εθνικά συμφέροντα όπως στην ελληνική επικράτεια, τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, τον έλεγχο αεροδιαδρόμων, πιθανές ενεργειακές και αλιευτικές συνέπειες κ.λπ..
Η ελληνική χλιαρή δυσφορία, μέσω απαντητικών ΝΟΤΑΜ και η απρόσκοπτη τήρηση του επικειμένου προγράμματος «διαλόγου», δεν αντιστοιχεί στην σοβαρότητα της προκλήσεως. Κατά το πρόσφατο παρελθόν η ίδια κυβέρνηση είχε διακηρύξει την πολιτική αποδομήσεως της Τουρκίας διεθνώς για κάθε προκλητική και επεκτατική της ενέργεια. Στην περίπτωση της Ζουράφας δεν έγινε αντιληπτό κάποιο διάβημα κατά της Τουρκίας ή κάποια προσφυγή σε διεθνή οργανισμό. Δυστυχώς η αποδομητική εθνική πολιτική παρουσιάζει απεριόριστη ελαστικότητα.
Παρά τις τουρκικές αιτιάσεις, το νομικό μας οπλοστάσιο για την περίπτωση της Ζουράφας, όπως και για τις γκρίζες ζώνες εν γένει, είναι επαρκές και άρτιο. Εκείνο που λείπει είναι η σταθερή και αξιόπιστη εφαρμογή της πολιτικής αποδομήσεως της Τουρκίας στο εξωτερικό, καθώς και η βούληση εκτελέσεως προσχεδιασμένων αντιδράσεων για όλο το φάσμα των προκλήσεων (π.χ. παράνομη αλιεία, εμπλοκή σκαφών τουρκικής ακτοφυλακής, μη επανδρωμένα συστήματα, παρενόχληση Ελλήνων αλιέων, εμβολισμοί, χρήση όπλων κ.λπ.). Η σταδιακή υποχώρηση που καταλήγει σε ανοχή και αδράνεια δημιουργεί νέα «κανονικότητα» που παγιώνεται με τον χρόνο και δεν ανατρέπεται εύκολα.
Η Μ. Ανατολή μας φωνάζει ότι η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή είναι ρευστή. Η Τουρκία διεκδικεί και ουδείς εγγυάται πλήρως την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ύψιστο αγαθό και προτεραιότητα αποτελούν τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα, δίχως αστερίσκους και διάθεση συνδιαλλαγής. Η αταλάντευτη και έμπρακτη προσήλωση σε αυτά πείθει εχθρούς και φίλους (ας παραδειγματισθούμε έστω για πρώτη φορά από το απειλούμενο Ισραήλ), διαφορετικά ο διεθνής παράγων γνωρίζει ποιον θα πιέσει, ενώ ο αντίπαλος θα πειθαναγκάσει τον κατευνάζοντα εκ του ασφαλούς (καρότο «διαλόγου» από θέση ισχύος ή μαστίγιο συγκρούσεως).
Η χώρα μας επιβάλλεται να αναθεωρήσει την πορεία της βάσει των ακολούθων κατευθύνσεων:
· Ομοψυχία Ελλήνων εσωτερικού και εξωτερικού στα εθνικά θέματα.
· Ανύψωση φρονήματος μέσω ριζικών αλλαγών στην παιδεία. Εγρήγορση κοινής γνώμης.
· Έμφαση στην ενίσχυση των ΕΔ Ελλάδος και Κύπρου, σε ουσιαστικά αποτρεπτικό επίπεδο. Αλλαγές σε θητεία και εφεδρεία.
· Βασικός πυλώνας στην εθνική οικονομική ανάπτυξη η αμυντική βιομηχανία.
· Αξιοποίηση συμμάχων και απαιτήσεις από αυτούς.
· Μετρήσιμη αντιμετώπιση δημογραφικού και μεταναστευτικού ζητήματος.
· Ασφάλεια και κοινωνική συνοχή στο εσωτερικό.
· Άμεση αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Θέση υπέρ του αγωγού EastMed.
· Εμπέδωση νοοτροπίας αυτονομίας και δυνατότητος αποτροπής και όχι κατευνασμού.
Η Ιστορία είναι μάρτυρας των δυνατοτήτων του ελληνισμού. Για ζωτικά εθνικά θέματα οι Έλληνες πολίτες εκτιμούν την άμεση και ειλικρινή ενημέρωση από την ηγεσία τους και όχι την υποβάθμιση ή την απόκρυψή αυτών ή την εκ των υστέρων ενημέρωση κατόπιν αποκαλύψεως από κάποια εφημερίδα (περίπτωση Ζουράφας) ή κατόπιν διαρροής από πηγές του αντιπάλου. Ο ελληνισμός έχει απεριόριστες δυνατότητες εάν συνειδητοποιήσει από που έρχεται. Αυτό που χρειάζεται είναι η καθοδήγηση μίας ηγεσίας που να παραδειγματίζει και να εμπνέει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ζουράφα: Γιατί η Τουρκία διεκδικεί την ελληνική βραχονησίδα;