Η Έλενα Ακρίτα για τις εξελίξεις Στο Κόκκινο 105.5: «Αυτή τη φορά, δεν είμαι #μετηνΕυγενία»

Για τις εξελίξεις στο ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο θέση πήρε η βουλεύτρια Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και A’ Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ισότητας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Έλενα Ακρίτα, η οποία σε ανακοίνωση της σημειώνει πως «αυτή τη φορά, δεν είμαι #μετηνΕυγενία. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για πλουραλισμό. Εδώ μιλάμε για φανατισμό. Και οι δυο αυτές έννοιες είναι είναι αντίθετες μεταξύ τους».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ελ. Ακρίτα:

Κατ’ αρχάς, επί προσωπικού. Τρεις φορές μού έγινε πρόταση να εργαστώ σε κομματικό μέσον και τρεις φορές αρνήθηκα. Η πρώτη πριν χρόνια από τον Νίκο Κιάο στην Αυγή, η δεύτερη από τον Πέτρο Κατσάκο στο Κόκκινο και η τρίτη από τον Νίκο Ξυδάκη πάλι στο Κόκκινο.

Ο λόγος που αρνιόμουν ήταν πάντα ο ίδιος. Θεωρούσα (και θεωρώ) ότι ως δημοσιογράφος θα έπρεπε να περιοριστώ σε κομματικά πλαίσια και αυτό δεν ήταν κάτι που θα μπορούσα εύκολα να διαχειριστώ.

Όμως, θεωρούσα και λογικούς και αυτονόητους αυτούς τους περιορισμούς. Όπως πχ αν δουλεύεις στον 902 δεν μπορείς να αντιπολιτευτείς το ΚΚΕ ή να επικρίνεις τον Γ.Γ. του.

Γι’ αυτό παρέμεινα στα εκδοτικά συγκροτήματα του ιδιωτικού τομέα. Κι όταν κι εκεί με λογοκρίνανε, πήρα το καπελάκι μου κι έφυγα.

Όταν αποφάσισα να στηρίξω τον Κασσελάκη στις εκλογές, δημοσιογράφοι από το Κόκκινο μού επιτέθηκαν σφόδρα. Την άλλη μέρα έκανα δήλωση ότι έχουν δικαίωμα να εκφραστούν ελεύθερα.

Δεν έχω καταλάβει πώς «απολύθηκε» η Ευγενία Λουπάκη, μια συνταξιούχος δημοσιογράφος που εργαζόταν εθελοντικά – με βάση τα όσα είπε ο διευθυντής του Κόκκινου Αδάμ Γιαννίκος. Απολύεις εργαζόμενο, όχι εθελοντή.

Τελευταία, η Ευγενία στα σόσιαλ ήταν άκρως επιθετική στον ΣΥΡΙΖΑ και άκρως υποστηρικτική στη Νέα Αριστερά. Δικαίωμά της. Όμως τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει την δυσκολότερη μάχη της ιστορίας του, εκείνη επέλεξε πλευρά. Την αντίθετη πλευρά. Σε κομματικό ραδιόφωνο αυτό. Δικαίωμά της να το κάνει, δικαίωμα του καθενός να την κρίνει γι’ αυτό.

Υπάρχει κάτι στην επίμαχη άναρτησή της για το σκυλί του Κασσελάκη που έως τώρα δεν το έχει επισημάνει κανείς. Το σχόλιο δεν ήταν μόνο φέικ: ήταν και κακόβουλο. Σαράντα χρόνια δημοσιογράφος, είμαι σε θέση να ερμηνεύω τον γραπτό λόγο. Τί μας είπε λοιπόν, η Ευγενία εδώ; Ότι στην επέτειο του Γρηγορόπουλου ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε το σκυλί του βόλτα.

Ως ζωόφιλη σε μια άκρως κακοποιητική κοινωνία για τα τετράποδα και όχι μόνον, δεν κατανοώ το πνεύμα του σχολίου. Δηλαδή – κι αληθινό αν ήταν το γεγονός – είναι κατακριτέο στις επετείους ένα πολιτικό πρόσωπο να βγάλει το σκύλο του βόλτα; (Και μη μιλήσουμε για φωτογράφους: είναι μονίμως στημένοι έξω από το σπίτι τους, τη δουλειά τους κάνουν κι όλοι το ξέρουμε αυτό).

Αλήθειες να λέμε, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έως τώρα δεν έχει διακριθεί για τις ζωοφιλικές της ευαισθησίες. Κι εμείς που δίνουμε μάχες για την προστασία και την ευζωία αυτών των βασανισμένων πλασμάτων, χαιρόμαστε που ο Πρόεδρος αυτού του κόμματος περνάει τέτοια μηνύματα. Γι’ αυτό χαρακτήρισα την ανάρτηση της Ευγενίας «κακόβουλη». Γιατί φέικ ξεφέικ, στιγμάτιζε κάτι που κανονικά θα έπρεπε να το επικροτεί: την αγάπη του ανθρώπου προς τα ζώα.

Και κάτι τελευταίο. Οι συνάδελφοι στο Κόκκινο που στη διάσπαση συντάχθηκαν με την Νέα Αριστερά, δεν είδα πουθενά να σχολιάζουν αρνητικά τους αποχωρήσαντες που έβγαιναν κάθε μέρα στα κανάλια κι έβριζαν τους πρώην συντρόφους τους πατόκορφα.

Αυτούς που μιλούσαν για σκουπίδια του ΠΑΣΟΚ, για σούργελα, για ψηφοφόρους του δίευρου. Αυτούς που άλειφαν μέλι στις εκπομπές των δεξιών με το καθημερινό στασίδι.

Αυτούς που έναν δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο τον αποκαλούσαν Τραμπ, Πέπε Γκριλο, κατάσκοπο των Αμερικάνων, φυτευτό, προβοκάτορα, φορέα σκοτεινών συμφερόντων – κι όλα αυτά χωρίς καμία απολύτως απόδειξη. Έτσι χαλαρά, δολοφονούμε χαρακτήρες και σπιλώνουμε υπολήψεις γιατί γουστάρουμε και γιατί μπορούμε.

Γι’ αυτό αυτή τη φορά, δεν είμαι #μετηνΕυγενία. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για πλουραλισμό. Εδώ μιλάμε για φανατισμό. Και οι δυο αυτές έννοιες είναι είναι αντίθετες μεταξύ τους.

Καθαρές κουβέντες.

Η Έλενα Ακρίτα για τις εξελίξεις Στο Κόκκινο 105.5: «Αυτή τη φορά, δεν είμαι #μετηνΕυγενία»

1962 στου “Ζόναρς”