Τρελάθηκε κατόπιν εορτής
Χάρης Μελιτάς,μαύρο γυαλιστερό ή μωβ
Το αρχικό λάθος προσέγγισης του θέματος είναι ν’αναφερόμαστε σε οπαδική βία [που αφορά συγκρουόμενους οπαδούς ομάδων για την ‘τιμή της φανέλας’ [sic], ή σε αθλητική βία [που αφορά σε επιθετικές συμπεριφορές μεταξύ των παικτών κατά τη διάρκεια των αγώνων κι εντός του γηπέδου].
Δεν πρόκειται καν για ποινικού ενδιαφέροντος ενέργειες κάποιων έξαλλων/φανατικών χούλιγκανς. Στα συγκεκριμένα τελευταία τραγικά γεγονότα διαπιστώνουμε περιστατικά οργανωμένου εγκλήματος. Ομάδες και κυκλώματα, με δομή, διάταξη, ιεραρχία και μηχανισμούς στρατολόγησης και επιχειρησιακής/καταδρομικής τακτικής επιτίθενται με κάθε είδους όπλα κατά παντός [φιλάθλων αντίθετης ομάδας,τυχαίων περαστικών ή αστυνομικών].
Δεν σκοπεύω να σχολιάσω την αστυνομική πτυχή του φαινομένου [σύλληψη δραστών] ή την ποινικοδικαστική πτυχή [ποινές και τρόπος έκτισή τους].
Αναρωτιέμαι όμως για το ποιό ακριβώς είναι το κοινωνικό υπόβαθρο των συνήθως νεαρών αυτουργών [αλλά μάλλον πολύ έμπειρων ‘στρατηγών’] και ποιόν ακριβώς πολιτισμό [αξίες, πρότυπα] νομίζουν ότι υπηρετούν με τις απρόκλητες βίαιες, επικίνδυνες και θανάσιμες επιθέσεις τους.
Κι εντέλει ποιόν τελικό σκοπό θέλουν να πετύχουν;
Ανεξάρτητα από τα πάντοτε μη-αποτελεσματικά [προφανώς λόγω συσχετισμών και πολιτικού κόστους] μέτρα της Πολιτείας και του ανεφάρμοστου των περισσότερων νόμων, μένει ανοικτό το ζήτημα της σχετικής ασυλίας της Λερναίας Ύδρας της διαπλοκής των οικονομικών συμφερόντων με τον υπόκοσμο [όπως αυτό εκφράζεται με την έκνομη δραστηριότητα πολλών συνδέσμων].
Αν κι εφόσον όλοι οι παράγοντες ενδιαφέρονται πραγματικά για την εξυγίανση του αθλητικού χώρου ας αφήσουν τα έωλα επιχειρήματα και τα κηρύγματα για το καλό της κοινωνίας κι ας συνεργαστούν για να χτυπήσουν όλα μαζί τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας.
Πάντως Κάθαρση εν κινήσει δεν γίνεται.
Κι ο νοών, νοείτω…
Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός